Traces of Corporate Reputation in Media: Muş Alparslan University Case

Year 2019, Volume: 7 Issue: 3, 299 - 308, 24.06.2019

Berat Çiçek Ahmet Çiçek

https://doi.org/10.18506/anemon.486971

Cited By: 4

Abstract

The concept of corporate reputation refers to people's
judgment about an institution. Considering the changing conditions of
competition, it is seen that the perception of a positive reputation is very
important as it cannot be measured by tangible assets. Therefore, having a
positive perception of reputation among stakeholders has become a necessity in
terms of today's management approach. In this study, the traces of the corporate reputation of Muş Alparslan
University is searched in written media, which is one of the mass media family.
In this context, the news related to the institution (Muş
Alparslan University) has
been compiled for the period 2015-2017 and analysed by the content analysis
approach. According to the findings, it is concluded that the
media reports of the institution are mostly positive and thus can provide a
positive contribution to the reputation of the institution.

Keywords

Corporate Reputation, Media, Muş Alparslan University

Kurumsal İtibarın Medyadaki İzleri: Muş Alparslan Üniversitesi Örneği

Abstract

Kurumsal itibar kavramı,
insanların bir kurum hakkında sahip oldukları yargıyı ifade etmektedir. Değişen
rekabet koşulları göz önünde bulundurulduğunda, sahip olunan olumlu bir itibar
algısının maddi varlıklarla ölçülemeyecek kadar önemli olduğu görülmektedir. Bu
nedenle paydaşlar nezdinde olumlu bir itibar algısına sahip olmak günümüz
yönetim anlayışı açısından bir gereklilik haline gelmiştir. Çalışmada Muş
Alparslan Üniversitesi’nin kitle iletişim araçlarından olan yazılı medyadaki
kurumsal itibarının izleri aranmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda 2015-2017
yılları arasında kurum hakkında yapılan haberlerin tümü derlenerek, içerik
analizi yaklaşımına göre analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, kurumun
medyada yer alan haberlerinin çoğunlukla olumlu olduğu bu durumun da kurumun
itibarına olumlu bir katkı sunabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Kurumsal İtibar, Medya, Muş Alparslan Üniversitesi

References

• Argenti, P. (2000). Branding b-schools: Reputation management for MB programs. Corporate Reputation Review, 3(2), 171-178.
• Arklan, Ü., & Taşdemir, E. (2008). Bilgi toplumu ve iletişim: bilginin yayılması sürecinde kitle iletişim araçları ve internet. Selçuk İletişim, 5(3), 67-80.
• Aziz, A. (2003). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Balmer, J. M. (1998). Corporate identity and the advent of corporate marketing. Journal of Marketing Management, 14(8), 963-996.
• Bennett, R., & Kottasz, R. (2000). Practitioner perceptions of corporate reputation: an empirical investigation. Corporate communications: An international journal, 5(4), 224-235.
• Cable, D. M., & Graham, M. E. (2000). The determinants of job seekers' reputation perceptions. Journal of organizational Behavior, 21(8), 929-947.
• Carroll, A. B. (1999). Corporate social responsibility: Evolution of a definitional construct. Business & society, 38(3), 268-295.
• Chun, R. (2005). Corporate reputation: Meaning and measurement. International Journal of Management Reviews, 7(2), 91-109.
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2002). Research methods in education: Routledge.
• De Boer, H. & File, J. (2009). Higher education governance reforms across Europe. Brussels: ESMU.
• Deephouse, D. L. (2000). Media reputation as a strategic resource: An integration of mass communication and resource-based theories. Journal of management, 26(6), 1091-1112.
• DeFleur, M. L. (1966). Theories of mass communication.
• DeFleur, M. L., & Dennis, E. E. (2002). Understanding mass communication.
• Drobis, D. (2000). Public relations: Priorities in the real economy. Vital Speeches of the Day, 67(1), 15.
• Dukerich, J. M., & Carter, S. M. (2000). Distorted images and reputation repair. The expressive organization: Linking identity, reputation, and the corporate brand, 97-112.
• Eryılmaz, M. (2017). A Research on the relationships among faculty’s reputation, ımage and students’ ıntentions of future collaborations: Findings from the Turkey. International Journal of Learning and Teaching, 3(4), 309-314.
• Ettenson, R., & Knowles, J. (2008). Dont confuse reputation with brand. MIT Sloan Management Review, 49(2), 19.
• Ferguson, T. D., Deephouse, D. L., & Ferguson, W. L. (2000). Do strategic groups differ in reputation? Strategic management journal, 21(12), 1195-1214.
• Fielden, J. (2008). Global trends in university governance (No. 44244) (pp. 1–70). Washington, DC: The World Bank.
• Fombrun, C. (2001). Corporate reputations as economic asset. In The Blackwell Handbook of Strategic Management (pp. 89-312): Blackwell Publishers Oxford.
• Fombrun, C. J., Gardberg, N. A., & Sever, J. M. (2000). The Reputation Quotient SM: A multi-stakeholder measure of corporate reputation. Journal of brand management, 7(4), 241-255.
• Fombrun, C. J., & Van Riel, C. B. (2004). Fame and fortune: How Successful Companies Build Winning Reputations. New Jersey: FT Prentice Hall.
• Gardberg, N. A., & Fombrun, C. J. (2002). The global reputation quotient project: First steps towards a cross-nationally valid measure of corporate reputation. Corporate Reputation Review, 4(4), 303-307.
• Gioia, D. A., Schultz, M., & Corley, K. G. (2000). Organizational identity, image, and adaptive instability. Academy of management Review, 25(1), 63-81.
• Goldberg, A. I., Cohen, G., & Fiegenbaum, A. (2003). Reputation building: Small business strategies for successful venture development. Journal of Small Business Management, 41(2), 168-186.
• Gotsi, M., & Wilson, A. M. (2001). Corporate reputation: seeking a definition. Corporate communications: An international journal, 6(1), 24-30.
• Gray, E. R., & Balmer, J. M. (1998). Managing corporate image and corporate reputation. Long range planning, 31(5), 695-702.
• Hanson, D., & Stuart, H. (2001). Failing the reputation management test: The case of BHP, the big Australian. Corporate Reputation Review, 4(2), 128-143.
• Işık, M. (2012). Kitle İletişim Teorilerine Giriş. Eğitim Yayınevi.
• Işık, M., Çiçek, B., & Almalı, V. (2016). Üniversitelerin iç paydaşlarının kurumsal itibar algısını ölçmeye yönelik bir araştırma. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5, 163-180.
• Işık, M., & Zincirkıran, M. (2017). Kurumsal itibar, iş tatmini ve örgütsel özdeşleşme kavramlarının demografik degişkenler ile incelenmesi: Doğu Anadolu Bölgesi'ndeki üniversitelerde bir araştirma. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 54(623), 21.
• Karaköse, T. (2006). Eğitim Örgütlerindeki İç ve Dış Paydaşların Kurumsal İtibara İlişkin Algılamaları. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
• Karayel Bilbil, E., Sütcü, C. S., & Dayanç Kıyat, B. (2013). Türkiye’de telekomünikasyon sektöründe kurumsal itibar katsayısı ve marka sadakati üzerine bir araştırma. Öneri Dergisi, 10(39), 163-175.
• Küçüksüleymanoğlu, R. (2017). The influence of Organizational Image on Academic Success for International Students. International Journal of Higher Education, 6(5), 56.
• Larkin, J. (2002). Strategic reputation risk management: Springer.
• Lasswell, H. D. (1927). The theory of political propaganda. American Political Science Review, 21(3), 627-631.
• Lasswell, H. D. (1928). The function of the propagandist. The International Journal of Ethics, 38(3), 258-268.
• Lewellyn, P. G. (2002). Corporate reputation: Focusing the zeitgeist. Business & Society, 41(4), 446-455. Mahon, J. F. (2002). Corporate reputation: Research agenda using strategy and stakeholder literature. Business & Society, 41(4), 415-445.
• Marconi, J. (2002). Reputation marketing: Building and sustaining your organization's greatest asset. New York: McGraw-Hill New York.
• Miles, M. P., & Covin, J. G. (2000). Environmental marketing: A source of reputational, competitive, and financial advantage. Journal of business ethics, 23(3), 299-311.
• Miles, M. P., & Covin, J. G. (2002). Exploring the practice of corporate venturing: Some common forms and their organizational implications. Entrepreneurship theory and practice, 26(3), 21-40.
• Mouritsen, J. (2000). Valuing expressive organizations: intellectual capital and the visualization of value creation. In Expressive Organization (pp. 208-229): Oxford University Press.
• Mutlu, E. (2004). İletişim Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Nardalı, S., & Tanyeri, M. (2011). Yükseköğretimde markalaşma. İşletme Fakültesi Dergisi, 12(2), 309-319.
• Nguyen, N., & LeBlanc, G. (2001). Image and reputation of higher education institutions in students’ retention decisions. International Journal of Educational Management, 15(6), 303-311.
• Öncel, M., & Sevim, Ş. (2014). Sürdürülebilir rekabet üstünlüğü sağlamada kurumsal itibar yönetimi: Yükseköğretimde yapılandırılmasına yönelik bir model önerisi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 6(4), 139-156.
• Özen, F. (2018). Yeni kurulan üniversitelerin itibar stratejilerinin değerlendirilmesi: Giresun üniversitesi örneği. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(15), 1595-1637.
• Riahi-Belkaoui, A., & Pavlik, E. L. (1992). Accounting for corporate reputation: Praeger Pub Text.
• Roberts, P. W., & Dowling, G. R. (2002). Corporate reputation and sustained superior financial performance. Strategic management journal, 23(12), 1077-1093.
• Sherman, M. (1999). Reputation: rhetoric versus reality.
• TDK. (2018). Kitle. Retrieved from http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5be92b17057ae7.11928969
• Saran, M., Coşkun, G., İnalzorel, F., & Aksoy, Z. (2011). Üniversitelerde sosyal sorumluluk bilincinin geliştirilmesi: Ege üniversitesi topluma hizmet uygulamalari dersi üzerine bir araştirma. Journal of Yasar University, 6(22).
• Standifird, S. S. (2005). Reputation among peer academic institutions: An investigation of the US news and world report's rankings. Corporate Reputation Review, 8(3), 233-244.
• Toker, H., & Tat, M. (2013). Sosyal sorumluluk: Kamu ve vakıf üniversiteleri öğrencilerinin sosyal sorumluluğa ilişkin bilgi düzeyleri ve algılarının ölçülmesi. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 8(1), 34-56.
• Tokgöz, O. (2003). Temel Gazetecilik. Ankara: Simge Kitap Evi.
• Türkmenoğlu, M. A. (2018). Putting Humanity Before Brand Reputation in the Context of Turkey. In Reputation Management Techniques in Public Relations (pp. 339-357). IGI Global.
• Türkoğlu, N. (2003). Kitle İletişimi ve Kültür. İstanbul: Naos Yayınları.
• Ülgen, H., & Mirze, K. (2013). İşletmelerde Stratejik Yönetim. İstanbul: Beta Basım A.Ş.
• Vidaver-Cohen, D., & Brønn, P. S. (2015). Reputation, responsibility, and stakeholder support in Scandinavian firms: A comparative analysis. Journal of business ethics, 127(1), 49-64.
• Wartick, S. L. (2002). Measuring corporate reputation: Definition and data. Business & Society, 41(4), 371-392.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, K. (2011). Eğitim fakültelerinin sosyal sorumluluğu ve topluma hizmet uygulamaları dersi: Nitel bir araştırma. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4(2), 86-108.
• Yüksel, E. (2001). Medyanın Gündem Belirleme Gücü: Çizgi Kitabevi Yayınları.
• Zyglidopoulos, S. C. (2001). The impact of accidents on firms’ reputation for social performance. Business & Society, 40(4), 416-441.