Adaptation of Woolypod Vetch Vicia villosa ssp. dasycarpa Ten. Cav. Lines Under Ankara Conditions

Year 1997, Volume: 03 Issue: 01, 1 - 5, 01.01.1997

Hakan Hakyemez Suzan Altınok Cafer S. Sevimay

Abstract

This research which was done with 15 woolypod vetch lines originated from different locations and sent by ICARDA International Center for Agricultural Research in the Dry Areas-Suriye for evaluation to adaptation under Ankara Conditions and one local hairy vetch cv. L-1437 TARM as control was carried out in the experimental field of Agronomy Department of Agricultural Faculty, Ankara University between 1994 and 1996. According to the result, the best plant stand was got on line 2562, the earliest flowering was got on lines 2562 and 2456, the earliest maturity was got on lines 2446, 2454 and 2445, the highest plant height was got on line 2562 and hairy vetch cv. L-1437 TARM, the highest biological yield was got on lines 2456, 2446 and 2562, the highest seed yield was got on lines 2431 and 2424, the highest thousand seed weight was got on lines 2424, 2431, 2456, 2454, 2451, 2455, 2442 and 2457 first year and all of the woolypod vetch lines except line 2457 and hairy vetch cv. L-1437 TARM second year, the highest harvest index was got on lines 2562, 2431, 2451, 2457 and 2424. The lines of 2562 originated from Syria and 2456 originated from Japan which were the best resulted on plant stand, earlyness and biological yield can be advised for growth as green forage, hay and silage plants under Ankara Conditions. The lines of 2431 originated from Syria and 2424 originated from Syria which were the best resulted on seed yield and harvest index can be growth as grain fodder plant under Ankara Conditions. Hairy vetch cv. L-1437 TARM used as control had the highest plant height but its flowering time and maturity was later and its biological yield and seed yield was lower than woolypod vetch lines. The earlier seeding date in second year was resulted at higher biological yield and seed yield in all lines.

Keywords

Woolypod vetch Vicia villosa ssp. dasycarpa Ten. Cav. , hairy vetch Vicia villosa Roth. „ adaptation.

Yalancı Tüylü Fiğ Vicia villosa ssp. dasycarpa Ten. Cav. Hatlarının Ankara Koşullarına Adaptasyonu

Abstract

Kurak Bölgelerde Uluslararas ı Tar ı msal Araşt ı rma Enstitüsü ICARDA taraf ı ndan Ankara koşulları na adaptasyonunu belirlemek için yollanan farkl ı orijinli 15 yalanc ı tüylü fiğ hatt ı ve kontrol olarak kullan ı lan L-1437 nolu TARM tüylü fiğ çeşidi ile yap ı lan bu ara şt ı rma Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme tarlas ı nda 1994 ve 1996 yı llar ı aras ı nda yürütülmüştür. Ara şt ı rma sonuçlar ı na göre, en iyi bitki gelişimi 2562 nolu hatta, en erken çiçeklenme 2562 ve 2456 no'lu hatlarda, en erken hasat olgunlu ğ u 2446, 2454 ve 2445 no'lu hatlarda, bitki boyu en fazla 2562 nolu hatta ve L1437 nolu TARM tüylü fi ğ çeşidinde, biyolojik verim en fazla 2456, 2446 ve 2562 nolu hatlarda, dane verimi en faz1a . 2431 ve 2424 nolu hatlarda, bin dane ağı rl ığı en fazla birinci y ı l 2424, 2431, 2456, 2454, 2451, 2455, 2442 ve 2457 nolu hatlarda, ikinci yı l ise 2457 nolu hat ve L-1437 nolu yerel TARM tüylü fi ğ çeşidi hariç di ğer tüm hatlarda, hasat indeksi en fazla 2562, 2431, 2451, 2457 ve 2424 nolu hatlarda belirlenmi ştir. Bitki gelişimi, erkencilik ve biyolojik verim bak ı m ı ndan oldukça yüksek sonuçlar veren 2562 Suriye orijinli ve 2456 Japonya orijinli nolu hatlar ı n, yeşil ot, kuru ot ve silo yemi amac ı yla Ankara koşulllannda yetiştirilmesi tavsiye edilebilir. 2431 Suriye orijinli ve 2424 Suriye orijinli nolu yalanc ı tüylü fiğ hatlar ı ise en fazla dane verimi ve hasat indeksine sahip hatlar olarak yine Ankara şartları nda dane yemi amac ı yla yetiştirilebilirler. Kontrol amac ı yla kullan ı lan yerel L-1437 nolu TARM tüylü fi ğ çeşidi, yalanc ı tüylü fiğ hatları na göre daha fazla boylanm ış , daha geç çiçeklenerek, hasat olgunlu ğuna gelmiş ve daha az dane verimine sahip çeşit olmuştur. Ikinci yı l ekim tarihinin birinci y ı ldan daha erken olmas ı , bu y ı lda tüm hatlarda biyolojik verimin ve dane veriminin daha fazla olmas ı ile sonuçlanm ışt ı r.

Keywords

Yalanc ı tüylü fiğ Vicia villosa ssp. dasycarpa Ten. Cav. , tüylü fi ğ Vicia villosa Roth. , adaptasyon

References

• Abd-El-Moneim, A.M., M.A. Koheir, P.S., Cooks, 1990. Growth analysis, herbage and seed yield of certain forage legume species under rainfed conditions. Journal of Agronomy and Crop science. 164:1, 34-41.
• Andiç, C., N. Andiç, O. Terzioğ lu, I. Yı lmaz, M. Deveci, H. Akdeniz, H. Akdemir, 1996. Tüylü fiğ (Vicia villosa Roth.) hat ve çeşitlerinin ot verimleri üzerinde bir ara şt ı rma. Türkiye 3. Çay ı r-Meria ve Yem Bitkileri Kongresi 17-19 Haziran 1996, Erzurum, 679-684.
• Anonim,1993. Tar ımsal Yapı ve 'Üretim. Devlet Istatistik Enstitüsü Yay ı nlar ı , Ankara.
• Asghar, A., J.D.H. Keatinge, R. Khan, 1989. Introduction, selection and evaluation of annual sown forage legumes under Continental Meditteranean Climatic Conditions in Pakistan. Proceedings of the XVI International Grassland Congress, 4-11 October 1989, Nice, France, 1525-1526.
• Bucak, B. ve A.E. Anlarsal, 1996. Çukurova florasindan toplanan iki fiğ türü (Vicia sativa L. ve Vicia villosa Roth) populasyonundan seçilen hatlarda morfolojik ve sitolojik araştı rmalar. Türkiye 3. Çay ı r-Meria ve Yem Bitkileri Kongresi 17-19 Haziran 1996, Erzurum, 239-245.
• Davis, P.H. 1970. Flora of Turkey and East Aegean Islands. Edinburgh University Press, Edinburgh, UK.
• Elçi, Ş . ve E. Aç ı kgöz, 1994. Baklagil (Leguminosae) ve Buğdaygil (Graminae) Yem Bitkileri Tanıtma Kı lavuzu. Tar ı m Işletmeleri Genel Müdürlü ğ ü, 240 s.
• Eser, D., M.S., Adak, G., Akbay, A., Atalay, A., Biesantz P.,Limberg, 1994. Ankara koşullarında değişik ön bitkilerden sonra ekilen bu ğdayda kök gelişimi ve toprakta ortaya ç ı kan deği şiklikler. TÜBITAK, Proje No: TOAG 869 (Bas ı lmam ış),65s.
• Gençkan, S. 1983. Yem Bitkileri Tar ımı . E.Ü.Z.F. Yayı nlar ı :467, Ege Üniversitesi Matbaasi, Bornova-Izmir, 519.
• Iptaş , S., U., Büyükburç, M., Yı lmaz, 1996. Tokat ekolojik şartlarında yetiştirilen baz ı koca fiğ (Vicia narbonensis L.) hatları nı n verim ve adaptasyonu üzerine bir ara şt ı rma. Türkiye 3. Çay ı r-Meria ve Yem Bitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, Erzurum, 301-307.
• Keatinge, J.D.H, A , Asghar, B.R., Khan, A.M. Abd-El-Moneim, S., Ahmat, A., Ali, 1991. Germplasm evaluation of annual sown forage legumes under environmental conditions marginal for crop growth in the highlands of West Asia. Journal of Agronomy and Crop Science. 166:1, 48-57.
• Moneim, A.M.A.E., A.M.A., El-Moneim, 1993. Agronomic Potential of three vetches (Vicia spp.) under rainfed conditions. Journal of Agronomy and Crop Science. 170:2, 113-120.
• Rees, D.J., M., Islam, A., Samiullah, F., Rehman, S.H. Raza, Z., Quereshi, S., Mehmood, 1991. Rainfed crop production systems of upland Balochistan: wheat (Triticum aestivum), barley (Hordeum vulgare) and forage Iegumes (Vicia species). Experimental Agriculture, 27:1, 53-69.
• Statistical Analysis System Institute, Inc., 1985. SAS User's Guide: Statistical Analysis Inc., Cary, N.C., USA, Pp 957.
• Tahtac ı oğ lu, L., M. Avc ı , A. Mermer, H. Şeker, C. Aygün, 1996. Baz ı kış l ı k fiğ çeşitlerinin Erzurum ekolojik koşullarına adaptasyonu. Türkiye 3. Çay ı r-Meria ve Yem Bitkileri Kongresi 17-19 Haziran 1996, Erzurum, 661-667.
• Tosun, M., M. Alt ı nbaş , H. Soya, 1991. Baz ı fiğ (Vicia sp.) türlerinde yeşil ot ve dane verimi ile kimi agronomik özellikler aras ındaki ilişkiler. Türkiye Il. Çay ı r-Meria ve Yem Bitkileri Kongresi, s. 574-583, Izmir.
• Yı lmaz, Ş . ve E. Günel, 1996. Amik ovası ekolojik koşullarında yeti ştirilebilecek uygun fiğ (Vicia spp.) türlerinin saptanması üzerinde bir ara şt ı rma. Türkiye 3. Çay ı r-Meria ve Yem Bitkileri Kongresi 17-19 Haziran 1996, Erzurum, 627-631.