Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü Personelinin Örgütsel Bağlılıklarının İş Doyumuna Etkisi

Year 2023, , 968 - 980, 28.09.2023

Doğukan Batur Alp Gülşen , Yeşim Bayrakdaroğlu , Yavuz Öntürk , Mustafa Ayhan , Mahir Kaplan

https://doi.org/10.38021/asbid.1341068

Abstract

Bu araştırmanın amacı Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü personelinin örgütsel bağlılıklarının iş doyumuna etkisinin incelenmesidir. Çalışma grubunu Gümüşhane Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünde görev yapan personeller arasından gönüllü katılım sağlayan 118 erkek, 109 kadın olmak üzere toplam 227 kişi oluşturmaktadır. Araştırmada verilerin toplanması betimsel tarama modelinde hazırlanan anket formu aracılığı ile yapılmıştır. Bu anket formunda Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü personelinin demografik değişkenleri için kişisel bilgi formu, örgütsel bağlılıklarının belirlemesi için Allen ve Meyer (1990) tarafından geliştirilen, Türkçeye uyarlaması Baysal ve Paksoy (1999) tarafından yapılan “Örgütsel Bağlılık Ölçeği”(ÖBÖ); iş doyumunun belirlenmesi için Bayfield ve Rothe (1951) tarafından geliştirilen, Yoon ve Thye (2002) tarafından güncellenip 5 madde olarak kısaltılan ve Kuşluvan (2005) tarafından Türkçeye uyarlanan “İş Doyumu Ölçeği”(İDÖ) yer almıştır. Verilerin analizinde Independent Sample T testi, One Way ANOVA testi Pearson Korelasyon analizi, Çoklu Doğrusal Regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda duygusal bağlılık ile iş doyum düzeyleri arasında pozitif yönde orta düzeyin üzerinde anlamlı ilişki olduğu belirlenmiştir. Normatif bağlılık ile iş doyum düzeyleri arasında (r=,497; p<0,05) pozitif yönde orta düzeyde anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır. Devam bağlılığı ile iş doyum düzeyleri arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişki olduğu görülmüştür. Ayrıca örgütsel bağlılığın iş doyumu üzerinde %39,5 oranında anlamlı etkisinin olduğu belirlenmiştir. Alt boyutlar bazında incelendiğinde, en büyük etkinin sırasıyla duygusal bağlılık, normatif bağlılık ve devam bağlılığı şeklinde olduğu saptanmıştır.

Keywords

Örgütsel Bağlılık, İş Doyumu, Gençlik ve Spor

The Effect of Organizational Commitment of Youth and Sports Provincial Directorate Staff on Job Satisfaction

Abstract

The aim of this research is to examine the effect of organizational commitment of the personnel of the Provincial Directorate of Youth and Sports on job satisfaction. The working group consists of a total of 227 people, 118 men and 109 women, who participated voluntarily among the personnel working in the Gümüşhane Provincial Directorate of Youth and Sports. The collection of data in the research was done through the scale as a descriptive survey model. Personal information form for the demographic variables of the personnel of the provincial directorate of youth and sports, and the "Organizational Commitment Scale" (OSS) developed by Allen and Meyer (1990) to determine their organizational commitment and adapted to Turkish by Baysal and Paksoy (1999) were used to determine job satisfaction by Bayfield and Rothe ( 1951), updated by Yoon and Thye (2002) and shortened as 5 items, and adapted into Turkish by Kuşluvan (2005) were used. In the analysis of the data, Independent Sample T test, One Way ANOVA test, Pearson Correlation analysis, Multiple Linear Regression analysis were used. As a result of the findings, it is seen that there is a significant positive relationship above the medium level between emotional commitment and job satisfaction levels. It is seen that there is a moderately significant positive correlation between normative commitment and job satisfaction levels (r=.497; p<0.05). It is seen that there is a positive and low-level significant relationship between continuance commitment and job satisfaction levels. In addition, it is seen that organizational commitment has a significant effect of 39.5% on job satisfaction. When examined on the basis of sub-dimensions, it is seen that the biggest effect is in the form of affective commitment, normative commitment and continuance commitment, respectively.

Keywords

Organizational Commitment, Job Satisfaction, Youth and Sports

References

• Altınöz, M., Çöp, S., ve Sığında, T. (2011). Algılanan örgütsel bağlılık ve örgütsel sinizm ilişkisi: Ankara’daki dört ve beş yıldızlı konaklama işletmeleri üzerine bir araştırma . Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(21), 285-316.
• Altun, E. (2019). Çalışma hayatında örgütsel bağlılık ve performans arasındaki ilişkinin incelenmesi. Sağlık ve Sosyal Refah Araştırmaları Dergisi, 1(2), 1-13.
• Atakan, M. M., ve Ersoy, A. (2016). Spor bilimleri fakülteleri ve beden eğitimi ve spor yüksekokullarında çalışan akademik personelin örgütsel bağlılık ve örgütsel adalet düzeylerinin incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 26(3), 90-104.
• Avanoğlu, A. E., ve Yılmaz, B. (2021). Beden eğitimi öğretmenlerinde mobbing, örgütsel sessizlik ve örgütsel sinizm. Duvar Yayınları, İzmir.
• Baysal, A. C., ve Paksoy, M. (1999). Mesleğe ve örgüte bağlılığın çok yönlü incelenmesinde Meyer Allen modeli. İ.Ü. İşletme Fakültesi Dergisi, 28(1), 7-15.
• Boz, D., Duran, C., ve Uğurlu, E. (2021). Örgütsel bağlılığın iş performansına etkisi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(1), 345-355.
• Cevahirlioğlu, B. (2017). Spor yükseköğretim kurumlarında stratejik liderlik ve örgütsel bağlılık ilişkisinin incelenmesi. (S:43), Ankara, Gazi Kitapevi.
• Ceylan, R., ve Ünlü, Ç. (2022). Gençlik ve spor il müdürlüğü çalışanlarının örgütsel bağlılık düzeyleri ile mobbinge maruz kalma durumlarının incelenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 11(1) , 63-74.
• Çelen, Ö. Teke, D., ve Cihangiroğlu, N. (2013). Örgütsel bağlılığın iş tatmini üzerine etkisi: Gülhane askeri tıp fakültesi eğitim hastanesinde bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(3), 399-410.
• Bal, E., ve Sunay, H. (2020). Amatör spor kulüpleri yönetici ve çalışanların iş doyumları ve örgütsel bağlılık düzeyi. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 16-34
• Dikmen, A. A. (1995). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi. Ankara Üniversitesi Sbf Dergisi, 50(03).
• Doğu, G. A., ve Yılmaz, B. (2017). Gençlik ve Spor Bakanlığı merkez teşkilatı çalışanlarının örgütsel adalet ile örgütsel sessizlik algıları arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(1), 16-27.
• Fu, W., ve Deshpande, S. P. (2013). The ımpact of caring climate, job satisfaction, and organizational commitment on job performance of employees in a china’s insurance company. Journal Of Business Ethics 124(2) 124, 339–349
• Güllü, S. (2019). Örgüt ve yönetim, sporda örgütsel bağlılık ve iletişim. (S:1-24), Ankara, Nobel Bilimsel Eserler.
• Hoş, C., ve Oksay, A. (2015). Hemşirelerde örgütsel bağlılık ile iş tatmini ilişkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(4) , 1-24 .
• Meyer, J., Stanley, .D., Herscovitch, ve Topolnytsky, L. (2001). Affective, continuance, and normative commitment to the organization: meta analysis of antecedents,correlates, and consequences. Journal of Vocational Behavior, 61, 20-40.
• Öngel, G., ve Gerni, G. M. (2021). Sağlık çalışanlarında iş-aile yaşamı çatışmasının örgütsel bağlılık, iş doyumu ve işten ayrılma niyetine etkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 35(2), 667 – 695.
• Özkaya, M. O., Kocakoç, İ. D., ve Kara, E. (2006). Yöneticilerin örgütsel bağlılıkları ve demografik özellikleri arasındaki ilişkileri incelemeye yönelik bir alan çalışması. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 13(2) , 77-96
• Özsoy, H., Tolukan, E. & Yıldız, A.B. (2021). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin algıladıkları yıldırma davranışları ve örgütsel sinizm tutumları arasındaki ilişki. İbrahim Şahin, Yavuz Öntürk (Eds.), Güncel Spor Bilimleri Araştırmaları içinde (s.75-85), Ankara: Akademisyen Kitabevi.
• Sağlam, Arı, G. (2003). Yöneticiye duyulan güven örgütsel bağlılığı artırır mı?. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 17- 36.
• Sever, E. (2017). Personel güçlendirme ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkide, iş doyumunun ara değişken rolü: Sanayi sektöründe bir araştırma. Yayımlanmamış Yükseklisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı, İstanbul.
• Sulıman, A. Ve Iles, P. (2000). Is continuance commitment beneficial to organizations? Commitment-performance relationship: a new look. Journal of Managerial Psychology, 15(5), 407-426.
• Testa, M. R. (2001). Organizational commitment, job satisfaction, and effort in the service environment. The Journal Of Psychology, 135(2), 226-236.
• Tolukan, E., Şahin, M. Y., ve Koç, M. (2016). Cimnastik antrenörlerinin örgütsel özdeşleşme düzeyleri ve işten ayrılma niyeti ilişkisi. Electronic Turkish Studies, 11(8), 377,398.
• Tosun, N., ve Ulusoy, H. (2017). The relationship of organizational commitment, job satisfaction and burnout on physicians and nurses?. Journal of Economics and Management, 28, 90-111.
• Yelboğa, A. (2007). Bireysel demografik değişkenlerin iş doyumu ile ilişkisinin finans sektöründe incelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 1-18
• Yenihan, B. (2014). Örgütsel bağlılık ve iş tatmini arasındaki ilişki. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 170-178.