YARGITAY KARARLARI ÇERÇEVESİNDE YILLIK ÜCRETLİ İZNİN KULLANILMA ZAMANI

Year 2021, , 277 - 312, 31.12.2021

İştar Urhanoğlu

https://doi.org/10.47136/asbuhfd.981580

Abstract

İşveren çalıştırdığı işçilerin izne ilişkin isteklerini, iş yoğunluğu ve çalışma koşullarını dikkate alarak belirleme yetkisine sahiptir. İşçinin istediği tarihte doğrudan izne ayrılma hakkı yoktur. Aksi halde bu durum iş görme ve sadakat borcuna aykırılık oluşturur ve işveren iş sözleşmesini haklı nedenle derhal feshedebilir. Yıllık ücretli iznin kullanılacağı zamanı belirleme yetkisi, yönetim hakkı kapsamında tamamen işverene aittir. İstisnai de olsa aksine bir düzenlemeye Kanunda yer verilmemiştir. Elbette bir yıl çalışmak suretiyle yorulan ve yıllık ücretli izne hak kazanan işçinin gelecek hizmet yılı içinde, iznini kullanmak istediği tarihi bildirmesi ve işverenin koşulları değerlendirmek suretiyle, işçinin istediği tarihte veya başka bir uygun zamanda işçiye iznini kullandırması gerekir. İşveren tarafından iznin kullandırılabileceği zamanın da gelecek hizmet yılının içinde olması gerekmektedir. Bunun Kanunda emredici nitelikte hüküm ile zorunluluk olduğu hükme bağlanmıştır. İşverenin işçiye iznini, izin yılı içinde kullandırmaması açıkça Kanuna aykırıdır. Çalışmamızda Anayasa ile güvence altına alınan ve işçilerin dinlenme hakkı kapsamında önemli bir yere sahip olan yıllık ücretli izin hakkı ve bu hakkın kullanılacağı zamanı belirleme yetkisi üzerinde durulacaktır.

Keywords

Yıllık Ücretli İzin, İzin Hakkı, Toplu İzin Uygulaması, Dinlenme Hakkı, Yıllık Ücretli İzin Kullanılacağı Zaman

In The Framework of Supreme Court Decisions Date of Time Of Annual Paid Leave

Abstract

The employer has the authority to determine the leave request of the workers it employs, taking into account the workland and working conditions; the worker does not have the right to take direct leave on the date he/she wishes. Otherwisw, this situation constitues a violation of the duty of working and loyalty and the employer may terminate the employmen contract immediately for just cause. The authority to determine when the annual paid leave will be used rests entirely with the employer within the scope of the management right; Although it is exceptional, no contrary regulation is included in the Law. Of course, the worker who gets tired from working for one year and is entitled to annual paid leave must notify the date he wants to use his leave in the next year of service and, by evaluating the conditions of the employer, have the worker take the leave on the date the worker requests or at another appropriate time. The time at which the leave can be granted by the employer must also be within the next year of service; it has been decreed that this is an obligation with a mandatory provision in the Law. It is clearly against the Law that the employer does not allow the worker to use his leave during the leave year. In this context, within the framework of the annual paid leave right, which is guaranteed by the Constitution and has an important place within the scope of the workers' right to rest, the authority to determine the time of the leave to be used by the worker should be evaluated in detail.

Keywords

Annual Paid Leave, Right of Annual Paid Levave, Right to Rest, Collective Annual Paid Leave, Date of Time of Annual Paid

References

• Akı, Erol. “Mevsimlik İşlerde Çalışma Sorunları.” Prof. Dr. Turhan Esener’e Armağan, İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Türk Milli Komitesi, Ankara 2000.
• Akyiğit, Ercan. İş Kanunu Şerhi. Ankara: Seçkin Yayınevi, 2001.
• Akyiğit, Ercan. 1475 Sayılı İş Kanunu, Deniz İş Kanunu ve Basın İş Kanunu’nda Yıllık Ücretli İzin. Ankara: Seçkin Yayınevi, 2000.Centel, Tankut. “Ekonomik Krizin Endüstri İlişkilerine Etkisi.” Mercek, Ocak 1999. Çenberci, Mustafa. İş Kanunu Şerhi. Ankara: Olgaç Yayınları, 1984.
• Çelik, Nuri, Nurşen Caniklioğlu, Nurşen, Talat Canbolat ve Ercüment Özkaraca. İş Hukuku Dersleri. Yenilenmiş 34. Bası, İstanbul: Beta Yayınları, 2021.
• Çil, Şahin. Koronavirüs Salgınının İş Hukukuna Etkileri. Ankara: Yetkin Yayınları, 2020.
• Çöğenli, Taner. Türk İş Hukukunda Yıllık Ücretli İzin. İstanbul: Üçdal Yayınevi, 1983.
• Doğan Yenisey, Kübra. Bireysel İş İlişkisinin Kurulması ve İşin Düzenlenmesi Açısından Yargıtay’ın 2006 Yılı Kararlarının Değerlendirilmesi. Ankara: İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Türk Milli Komitesi, 2009.
• Ekonomi, Münir. Maastricht Antlaşmasından Önce Birliğin Sosyal Politikaları. Fethiye: Avrupa Birliği’nin Sosyal Politikaları ve Türkiye Semineri, 1997, ÇMİS Yayını, 1997.
• Ekonomi, Münir. İş Hukuku, C.I, Ferdi İş Hukuku. İstanbul: İTÜ Yayınları, 1984.
• Eyrenci, “Öner. Ekonomik Krizde Sorunlar, Öneriler ve Çözümler.” Peryön Bülteni, Ağustos 1994.
• Günay, Cevdet İlhan. “Yıllık Ücretli İzin Hakkı ve Ücretli İzin Alacağı.” Sicil İş Hukuku Dergisi 20, (2010).
• Günay, Cevdet İlhan. İş Hukuku-Yeni İş Yasaları. Ankara: Yetkin Yayınları, 2004.
• İnciroğlu, Lütfi. Sorulu-Cevaplı, Yeni İş Hukuku Uygulaması. Ankara: Legal Yayınları, 2005.
• Mollamahmutoğlu, Hamdi ve Muhittin Astarlı. İş Hukuku. Ankara: Turhan Kitabevi, 2011.
• Mollamahmutoğlu, Hamdi, Muhittin Astarlı ve Ulaş Baysal. İş Hukuku. Ankara: Lykeion Yayınları, 2021.
• Narmanlıoğlu, Ünal. İş Hukuku, Ferdi İş İlişkileri I. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları, 1998.
• Sevimli, Ahmet. “Yıllık Ücretli İzin Hakkının Kullandırılmamasının Hukuki Sonuçları Hakkında Kısa Bir Not.” Sicil İş Hukuku Dergisi 18, (2010).
• Soyer, M. Polat. “İş Hayatındaki Önemli Bir Sorun Üzerine Not-İşverenin Yıllık Ücretli İzin Hakkını Kullandırmaması.” Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 1, Prof. Dr. Kemal Oğuzman’a Armağan, İstanbul, (2002).
• Soyer, Ö. Polat. “Avrupa Birliğinde İş Süresi ve Dinlenme Hakları.” Ölüdeniz-Fethiye:Avrupa Birliğinin Sosyal Politikaları Ve Türkiye Semineri, 1997.
• Süzek, Sarper. İş Hukuku. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş., 2021.