Research Article
BibTex RIS Cite

Sense of humor, Political Perception, Interpersonal Conflict and Religiosity: An Application in Education Sector

Year 2017, Volume: 4 Issue: 1, 52 - 73, 30.01.2017

Abstract

In this study, we aimed to investigate the relationships among sense of humor, political perception, interpersonal conflict, and religiosity. With the exception of demographics variables, it was used a 43- item scale. The sample is comprised of Diyarbakır’s public, private and participation schools in South Eastern Anatolia Region of Turkey. In the final analyses, we used 387 sample. The results indicate that there is a positive relationship between Political perception and sense of humor, and negative relationship between political perception and interpersonal conflict, and there is a negative relationship between political perception and religiosity. Furthermore, it was found that those using cigarette and alcohol have higher ratio of sense of humor and political perception than those do not use cigarette and alcohol. It was also found that who don’t use cigarette and alcohol are more religious than the ones who use.

References

  • Abel, M. H. & Maxwell, A. (2002). “Humor and affective consequences of a stressful task”, Journal of Social and Clinical Psychology, (21), 165-190.
  • Akbaş, A. V(2016). Mehmet Âkif’te Bir Anlatım Aracı Olarak Nükte ve İroni, http://mehmetakifarastirmalari.com
  • Allport, G. W. & Ross, J. M (1967). Personal Orientation and Prejudice, Journal of Personality and Social Psychology, Vol: 5 (4), 432-443.
  • Altınay, R (2004). İslâm Mizahının Ortaya Çıkışı ve İlk Örnekleri-I, Nüsha, Yıl: IV, Sayı: 15, ss.77-96.
  • Aslan, H. (2006). Ortaöğretim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyleri ve Cinsiyetlerine Göre Mizah Tarzlarının İncelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Bakan, İ. & Yeşil, S. (2006). Örgütlerde Çatışma Yönetimi (Edit. M.Ş. Şimşek ve S. Kıngır). Çağdaş yönetim araçlarından seçmeler, Nobel Yayınları, Ankara.
  • Berwald, J. P. (1992). Teaching French language and culture by means of humor. French Review, 66 (2), 189–200.
  • Burford, C. (1987). Humor of principals and its impact on teachers. Journal of Educational Administration, 25 (1), 29–54.
  • Burger, Jerry M. (2006). Kişilik (çev. İnan Deniz Erguvan Sarıoğlu), Kaknüs Yay.
  • Bursalı, Y. M., & Bağcı, Z.(2011). Interrelations Between Political Behavior and Organizational Politics Perceptions of employees. Pamukkale University, Journal of Institute of Social Sciences, (9), 23-41.
  • Butcher, D. & Clarke, M. (1985). “Organizational Politics: Organizational Democracy”, Organizational Dynamics, 31(1): 40. Capps, D (2006). Religion and Humor: Estranged Bedfellows, Volume 54, Issue 5, pp. 413-438.
  • Cenkseven, F. & Akbaş, T (2007). "Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının incelenmesi." Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27), 43-65.
  • Cline, T. W., Altsech, M. B., & Kellaris, J. J. (2003). When does humor enhance or inhibit advertisement responses? The moderating role of the need for humor. Journal of Advertising, 32, 31-46.
  • Demirtaş, Ö (2013). Etik Liderlik Davranışlarının Algılanan Etik İklim Üzerindeki Etkisi: Örgütsel Politik Algılamaların Aracı Rolü. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
  • Durmuş, Y. (2000). The relationship between sense of humor and coping strategies. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Ankara: ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Erol, E. (2015). Perceptions of Organizational Politics Scale (POPS) Questionnaire into Turkish: A Validity and Reliability Study. International Journal of Assessment Tools in Education, 2(1), pp.58-78.
  • Ferris, G.R. & Russ, G.S. & Fandt, P.M. (1989). Politics in Organizations, (Ed.: Robert A. Giacalone, Paul Rosenfeld), Impression Management in the Organization, Lawrence Earlbaum, Hillsdale, NewJersey.
  • Ferris, G.R. D.D. & Frink, T.A. Beehr & D.C. Gilmore (1995). Political Fairness and Fair Politics: The Conceptual Integration of Divergent Constructs, (Eds.: R. S. Cropanzano & K. M. Kacmar), Organizational Politics, Justice and Support: Managing The Social Climate of The Workplace, Quorum Books, Wesport, pp. 21-36
  • Ferris, G., Frink, D. & Galang, M. & Kacmar, J., & Howard, K. (1996). Perceptions of organizational politics: prediction, stress-related implications and outcomes. Human Relation, 49 (2), 233-266.
  • Freud, S. (1905), Espriler ve Bilinçdışı ile İlişkiler (çev. Emre Kapkın), Payel Yay.1998.
  • Fromm, E (1993). Psikanaliz ve Din, (çeviri: Aydın Arıtan), Arıtan Yayınları, İstanbul.
  • Gilhus, I. S. (1997). Laughing Gods, Weeping Virgins: Laughter in the History of Religion, London: Routledge
  • Günay, Ünver (2006). “Dindarlığın Sosyolojisi”, Dindarlığın Sosyo-Psikolojisi (Editör: Ünver Günay, Celaleddin Çelik), Karahan Kitabevi, Adana.
  • Güneri, Canan, Sanat Alanı Olarak Mizah: Sanat, Mizah, Karikatür İlişkisi Ve Türkiye’den Üç Örnek (Y. Lisans Tezi), Malatya: İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Glock, Charles Y. (1998). Dindarlığın Boyutları Üzerine (Çeviri: M. Emin Köktaş), Din Sosyolojisi (Derl: Yasin Aktay & M. Emin Köktaş), Vadi Yayınları, Ankara.
  • Gönel, Hüseyin (2011). "Nükte Ve Nüktenin Aracı Olan Edebî Sanatlar, "Electronic Turkish Studies 6(4).
  • Hochwarter, W. A., Kacmar, C., Perrewe, P. L., & Johnson, D. (2003). POS as a mediator of the relationships between politics perceptions and work outcomes. Journal of Vocational Behavior, 63, 438-456.
  • İlhan, T. (2005). Öznel İyi Oluşa Dayalı Mizah Tarzları Modeli. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • İlhan, T. & Bacanlı, H. (2007). "Mizah Tarzları, Kişilik Özellikleri ve Öznel İyi Oluş: Bır Model Denemesi", Journal of Educational Sciences & Practices 6 (11).
  • Jameson, J. K (1999). “Toward A Comprehensive Model For The Assessment And Management of Intraorganizational Conflict: Developing The Framework”, The International Journal of Conflict Management, 10 (3), pp.268-294.
  • Kaya, E (2014). İlm-i Siyaset ve Adalet Üzerine, akademikteklif, sayı: 3, (2), ss. 36- 48.
  • Kılınç, A (2008). “Mizahta Rahatlama Kuramına Göre Ömer Seyfettin’in Halk Anlatı Kaynaklı Hikâyeleri.” 2. Dünden Bugüne Ömer Seyfettin Sempozyumu, 7-9 Mart 2007, Gönen.
  • Kiraz, C (2005). Kur'ân'da Ahlâk İlkeleri (Tevrat, Zebur ve İncil'le Mukâyeseli Bir Çalışma), Emin Yay., Bursa.
  • Koçel, T. (2014). İşletme Yöneticiliği, Beta Yayınları, Genişletilmiş 15. Bası, İstanbul.
  • Köktaş, M. Emin (1993). Türkiye’de Dini Hayat, İşaret Yayınları, İstanbul.
  • Liu, J. Y.C., Chen, H. G., Chen, C. C., & Sheu, T. S. (2011). Relationships among interpersonal conflict, requirements uncertainty, and software project performance. International Journal of Project Management, 29, 547–556.
  • Martin, R. A. (2000). Humor. In A. E. Kazdin (Ed.), Encyclopedia of Psychology. Washington, DC: American Psychological Association.
  • Martin, R. A. (2007). The psychology of humor: An integrative Approach. Burlington, M.A.: Elsevier Academic Press.
  • McGhee, P. E., & Chapman, A. J. (Eds.) (1983). Children’s Humor. Chichester, England: Wiley.
  • Ok, Üzeyir (2011). “Dini Tutum Ölçeği: Ölçek geliştirme ve geçerlik çalışması”, Uluslararası Toplum Bilimleri Dergisi, C.8, 528-549.
  • Özbay, Y. ve diğ (2012). "Üniversite Öğrencilerinin Öznel İyi Oluşlarının Duygusal Düzenleme, Mizah, Sosyal Özyeterlik ve Başaçıkma Davranışları İle Yordanması." Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 10(2).
  • Recepoğlu (2011). Öğretmen algılarına göre okul müdürlerinin mizah tarzları ile öğretim liderliği davranışları ve okulun örgütsel sağlığı arasındaki ilişki, Doktora Tezi (Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü), Ankara.
  • Saroglou, V. (2002). Religion and sense of humor: An a priori incompatibility? Theoretical considerations from a psychological perspective, Humor, 15–2, 191–214.
  • Saroglou, V. & Anciaux, L (2004). Liking sick humor: Coping Styles and Religion as Predictors. Humor, 17–3, 257–277.
  • Saroglou, V., et al (2005). "Prosocial behavior and religion: New evidence based on projective measures and peer ratings." Journal for the Scientific Study of Religion, 44(3), 323-348.
  • Sevinç, G (2013). Türk Edebiyatında İslamcı Mizah: Ömer Faruk Dönmez Romanlar (Y. Lisans Tezi), Ankara: Bilkent Üniversitesi.
  • Sığrı, Ü. (2014). Çatışmalar ve örgütsel Çatışma Yönetimi, (Editörler: Ü. Sığrı ve S. Gürbüz) Örgütsel Davranış. İstanbul: Beta Yayınları, İstanbul
  • Şimşek, Ş. & Akgemci, T. & Çelik, A. (2014). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış, Eğitim Yayınevi, Konya, 2014.
  • Svebak, S. (1974). Revised questionnaire on the sense of humor. Scandinavian Journal of Psychology, 15, 328-331.
  • Tümer, G. (1986). Çeşitli Yönleriyle Din. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, XXVIII, ss. 213-267.
  • Thorson, J. A. & Powell, F. C. (1993). Development and validation of a Multidimensional Sense of Humor Scale. Journal of Clinical Psychology, 48, 13-23.
  • Wayne, A. H. (2003), “Perceived Organizational Support as a Mediator of the Relationship between Politics Perceptions and Work Outcomes”, Journal of Vocational Behavior, 63(3): 55
  • Yaparel, R (1987). Yirmi-Kırk Yaş Arası Kişilerde Dini Hayat ile Psiko-Sosyal Uyum Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi SBE, Ankara.
  • Yaparel, R (2007). İslam’a Giriş, Ana Konulara Yeni Yaklaşımlar, Diyanet İşleri Başkanlığı Yay., Ankara.
  • Yapıcı, A (2007). Ruh Sağlığı ve Din: Psiko-Sosyal Uyum ve Dindarlık, Adana: Karahan Kitabevi.

MİZAH BECERİSİ, POLİTİK ALGI, KİŞİLERARASI ÇATIŞMA VE DİNDARLIK DÜZEYİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN ANALİZİ: EĞİTİM SEKTÖRÜNDE BİR UYGULAMA

Year 2017, Volume: 4 Issue: 1, 52 - 73, 30.01.2017

Abstract

Bu çalışmada, mizah, politik algı, kişilerarası çatışma ve dindarlık arasındaki ilişkilerin eğitim
sektöründe incelenmesi amaçlanmıştır. Modeli test etmek amacıyla demografik değişkenler dışında 43
soruluk bir ölçek kullanılmıştır. Araştırmanın verileri Diyarbakır ilinde faaliyet gösteren devlet ve
özel eğitim kurumlarında çalışan öğretmenlerden elde edilmiştir. 387 öğretmenle yapılan araştırma
sonucunda, politik algı ile mizah becerisi arasında pozitif bir ilişki; politik algı ile dindarlık ve çatışma
arasında da negatif bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca sigara ve alkol kullananların
kullanmayanlara göre mizah becerilerinin ve politik algı düzeylerinin daha yüksek olduğu
bulunmuştur. Sigara ve alkol kullanmayanların ise, sigara ve alkol kullananlara göre daha yüksek
dindarlık düzeyine sahip oldukları tespit edilmiştir.

References

  • Abel, M. H. & Maxwell, A. (2002). “Humor and affective consequences of a stressful task”, Journal of Social and Clinical Psychology, (21), 165-190.
  • Akbaş, A. V(2016). Mehmet Âkif’te Bir Anlatım Aracı Olarak Nükte ve İroni, http://mehmetakifarastirmalari.com
  • Allport, G. W. & Ross, J. M (1967). Personal Orientation and Prejudice, Journal of Personality and Social Psychology, Vol: 5 (4), 432-443.
  • Altınay, R (2004). İslâm Mizahının Ortaya Çıkışı ve İlk Örnekleri-I, Nüsha, Yıl: IV, Sayı: 15, ss.77-96.
  • Aslan, H. (2006). Ortaöğretim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyleri ve Cinsiyetlerine Göre Mizah Tarzlarının İncelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Bakan, İ. & Yeşil, S. (2006). Örgütlerde Çatışma Yönetimi (Edit. M.Ş. Şimşek ve S. Kıngır). Çağdaş yönetim araçlarından seçmeler, Nobel Yayınları, Ankara.
  • Berwald, J. P. (1992). Teaching French language and culture by means of humor. French Review, 66 (2), 189–200.
  • Burford, C. (1987). Humor of principals and its impact on teachers. Journal of Educational Administration, 25 (1), 29–54.
  • Burger, Jerry M. (2006). Kişilik (çev. İnan Deniz Erguvan Sarıoğlu), Kaknüs Yay.
  • Bursalı, Y. M., & Bağcı, Z.(2011). Interrelations Between Political Behavior and Organizational Politics Perceptions of employees. Pamukkale University, Journal of Institute of Social Sciences, (9), 23-41.
  • Butcher, D. & Clarke, M. (1985). “Organizational Politics: Organizational Democracy”, Organizational Dynamics, 31(1): 40. Capps, D (2006). Religion and Humor: Estranged Bedfellows, Volume 54, Issue 5, pp. 413-438.
  • Cenkseven, F. & Akbaş, T (2007). "Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının incelenmesi." Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27), 43-65.
  • Cline, T. W., Altsech, M. B., & Kellaris, J. J. (2003). When does humor enhance or inhibit advertisement responses? The moderating role of the need for humor. Journal of Advertising, 32, 31-46.
  • Demirtaş, Ö (2013). Etik Liderlik Davranışlarının Algılanan Etik İklim Üzerindeki Etkisi: Örgütsel Politik Algılamaların Aracı Rolü. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
  • Durmuş, Y. (2000). The relationship between sense of humor and coping strategies. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Ankara: ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Erol, E. (2015). Perceptions of Organizational Politics Scale (POPS) Questionnaire into Turkish: A Validity and Reliability Study. International Journal of Assessment Tools in Education, 2(1), pp.58-78.
  • Ferris, G.R. & Russ, G.S. & Fandt, P.M. (1989). Politics in Organizations, (Ed.: Robert A. Giacalone, Paul Rosenfeld), Impression Management in the Organization, Lawrence Earlbaum, Hillsdale, NewJersey.
  • Ferris, G.R. D.D. & Frink, T.A. Beehr & D.C. Gilmore (1995). Political Fairness and Fair Politics: The Conceptual Integration of Divergent Constructs, (Eds.: R. S. Cropanzano & K. M. Kacmar), Organizational Politics, Justice and Support: Managing The Social Climate of The Workplace, Quorum Books, Wesport, pp. 21-36
  • Ferris, G., Frink, D. & Galang, M. & Kacmar, J., & Howard, K. (1996). Perceptions of organizational politics: prediction, stress-related implications and outcomes. Human Relation, 49 (2), 233-266.
  • Freud, S. (1905), Espriler ve Bilinçdışı ile İlişkiler (çev. Emre Kapkın), Payel Yay.1998.
  • Fromm, E (1993). Psikanaliz ve Din, (çeviri: Aydın Arıtan), Arıtan Yayınları, İstanbul.
  • Gilhus, I. S. (1997). Laughing Gods, Weeping Virgins: Laughter in the History of Religion, London: Routledge
  • Günay, Ünver (2006). “Dindarlığın Sosyolojisi”, Dindarlığın Sosyo-Psikolojisi (Editör: Ünver Günay, Celaleddin Çelik), Karahan Kitabevi, Adana.
  • Güneri, Canan, Sanat Alanı Olarak Mizah: Sanat, Mizah, Karikatür İlişkisi Ve Türkiye’den Üç Örnek (Y. Lisans Tezi), Malatya: İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Glock, Charles Y. (1998). Dindarlığın Boyutları Üzerine (Çeviri: M. Emin Köktaş), Din Sosyolojisi (Derl: Yasin Aktay & M. Emin Köktaş), Vadi Yayınları, Ankara.
  • Gönel, Hüseyin (2011). "Nükte Ve Nüktenin Aracı Olan Edebî Sanatlar, "Electronic Turkish Studies 6(4).
  • Hochwarter, W. A., Kacmar, C., Perrewe, P. L., & Johnson, D. (2003). POS as a mediator of the relationships between politics perceptions and work outcomes. Journal of Vocational Behavior, 63, 438-456.
  • İlhan, T. (2005). Öznel İyi Oluşa Dayalı Mizah Tarzları Modeli. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • İlhan, T. & Bacanlı, H. (2007). "Mizah Tarzları, Kişilik Özellikleri ve Öznel İyi Oluş: Bır Model Denemesi", Journal of Educational Sciences & Practices 6 (11).
  • Jameson, J. K (1999). “Toward A Comprehensive Model For The Assessment And Management of Intraorganizational Conflict: Developing The Framework”, The International Journal of Conflict Management, 10 (3), pp.268-294.
  • Kaya, E (2014). İlm-i Siyaset ve Adalet Üzerine, akademikteklif, sayı: 3, (2), ss. 36- 48.
  • Kılınç, A (2008). “Mizahta Rahatlama Kuramına Göre Ömer Seyfettin’in Halk Anlatı Kaynaklı Hikâyeleri.” 2. Dünden Bugüne Ömer Seyfettin Sempozyumu, 7-9 Mart 2007, Gönen.
  • Kiraz, C (2005). Kur'ân'da Ahlâk İlkeleri (Tevrat, Zebur ve İncil'le Mukâyeseli Bir Çalışma), Emin Yay., Bursa.
  • Koçel, T. (2014). İşletme Yöneticiliği, Beta Yayınları, Genişletilmiş 15. Bası, İstanbul.
  • Köktaş, M. Emin (1993). Türkiye’de Dini Hayat, İşaret Yayınları, İstanbul.
  • Liu, J. Y.C., Chen, H. G., Chen, C. C., & Sheu, T. S. (2011). Relationships among interpersonal conflict, requirements uncertainty, and software project performance. International Journal of Project Management, 29, 547–556.
  • Martin, R. A. (2000). Humor. In A. E. Kazdin (Ed.), Encyclopedia of Psychology. Washington, DC: American Psychological Association.
  • Martin, R. A. (2007). The psychology of humor: An integrative Approach. Burlington, M.A.: Elsevier Academic Press.
  • McGhee, P. E., & Chapman, A. J. (Eds.) (1983). Children’s Humor. Chichester, England: Wiley.
  • Ok, Üzeyir (2011). “Dini Tutum Ölçeği: Ölçek geliştirme ve geçerlik çalışması”, Uluslararası Toplum Bilimleri Dergisi, C.8, 528-549.
  • Özbay, Y. ve diğ (2012). "Üniversite Öğrencilerinin Öznel İyi Oluşlarının Duygusal Düzenleme, Mizah, Sosyal Özyeterlik ve Başaçıkma Davranışları İle Yordanması." Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 10(2).
  • Recepoğlu (2011). Öğretmen algılarına göre okul müdürlerinin mizah tarzları ile öğretim liderliği davranışları ve okulun örgütsel sağlığı arasındaki ilişki, Doktora Tezi (Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü), Ankara.
  • Saroglou, V. (2002). Religion and sense of humor: An a priori incompatibility? Theoretical considerations from a psychological perspective, Humor, 15–2, 191–214.
  • Saroglou, V. & Anciaux, L (2004). Liking sick humor: Coping Styles and Religion as Predictors. Humor, 17–3, 257–277.
  • Saroglou, V., et al (2005). "Prosocial behavior and religion: New evidence based on projective measures and peer ratings." Journal for the Scientific Study of Religion, 44(3), 323-348.
  • Sevinç, G (2013). Türk Edebiyatında İslamcı Mizah: Ömer Faruk Dönmez Romanlar (Y. Lisans Tezi), Ankara: Bilkent Üniversitesi.
  • Sığrı, Ü. (2014). Çatışmalar ve örgütsel Çatışma Yönetimi, (Editörler: Ü. Sığrı ve S. Gürbüz) Örgütsel Davranış. İstanbul: Beta Yayınları, İstanbul
  • Şimşek, Ş. & Akgemci, T. & Çelik, A. (2014). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış, Eğitim Yayınevi, Konya, 2014.
  • Svebak, S. (1974). Revised questionnaire on the sense of humor. Scandinavian Journal of Psychology, 15, 328-331.
  • Tümer, G. (1986). Çeşitli Yönleriyle Din. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, XXVIII, ss. 213-267.
  • Thorson, J. A. & Powell, F. C. (1993). Development and validation of a Multidimensional Sense of Humor Scale. Journal of Clinical Psychology, 48, 13-23.
  • Wayne, A. H. (2003), “Perceived Organizational Support as a Mediator of the Relationship between Politics Perceptions and Work Outcomes”, Journal of Vocational Behavior, 63(3): 55
  • Yaparel, R (1987). Yirmi-Kırk Yaş Arası Kişilerde Dini Hayat ile Psiko-Sosyal Uyum Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi SBE, Ankara.
  • Yaparel, R (2007). İslam’a Giriş, Ana Konulara Yeni Yaklaşımlar, Diyanet İşleri Başkanlığı Yay., Ankara.
  • Yapıcı, A (2007). Ruh Sağlığı ve Din: Psiko-Sosyal Uyum ve Dindarlık, Adana: Karahan Kitabevi.
There are 54 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Makaleler
Authors

Celal Çayır This is me

Abdurrahim Emhan This is me

Publication Date January 30, 2017
Published in Issue Year 2017 Volume: 4 Issue: 1

Cite

APA Çayır, C., & Emhan, A. (2017). MİZAH BECERİSİ, POLİTİK ALGI, KİŞİLERARASI ÇATIŞMA VE DİNDARLIK DÜZEYİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN ANALİZİ: EĞİTİM SEKTÖRÜNDE BİR UYGULAMA. Avrasya Sosyal Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 4(1), 52-73.