KÜLTÜREL ÜSTÜNLÜK ARAYIŞI, SPOR ve SİNEMA: MILLION DOLLAR ARM

Year 2018, Volume: 5 Issue: 5, 201 - 213, 31.05.2018

Volkan Yücel Sena Güme

Abstract

Oryantalizm, geçmişten günümüze kadar çeşitli sanat formlarında temsiller yoluyla aktarılmıştır. Bugün hala güncel bir konu olarak araştırılmaya devam etmektedir. Oryantalist temsile en çok rastladığımız sanat dallarından birisi sinemadır. Gerçekliğe görsel müdahalelerde bulunan sinema, seyirciye belli bakış açıları sunmada etkili bir formdur. Resim ya da edebiyat gibi hızlı sıçrayışlar yapan sanat dallarında Oryantalizmin izleri geçmişte kalsa da, sinema gibi, türlü konvansiyonlarda kullanılabilen daha kanonik anlatılarda devam edebilmektedir. Kolonyal dönemlere ait bir basitleştirme, küçümse ve egzotikleştirme tarzı olan Oryantalizm, postkolonyal dönemde de mevcuttur. Bu çalışmada görsel söylem analizi yoluyla Million Dollar Arm filminin anlatı yapısına yönelik bir inceleme yapılması amaçlanmıştır. Million Dollar Arm, koloni sonrası süreçte Hindistan’da bir Amerikan şirketinin beyzbolu yaygınlaştırmak için ne gibi faaliyetler yürüttüğünü, hangi motivasyonla hareket ettiğini ve spor ruhu üzerinden kendi ticari çıkarını nasıl sürdürüp pekiştirdiğini yansıtmaktadır.

Keywords

Beyzbol, Hollywood, Hindistan, Oryantalizm, Million Dollar Arm

References

• BAYKAL, K. C. ve ÖNAL, H. (2011). Klasik Oryantalizm, Yeni Oryantalizm ve Oksidentalizm Söylemi Ekseninde Sinemada Değişen “Ben” ve “Öteki” Algısı. ZfWT, 3 (3), 107-28.
• BULUT, Y. (2004). Oryantalizmin Kısa Tarihi. Ankara: Küre.
• ERDOĞAN, İ. ve SOLMAZ B. P. (2005). Sinema ve Müzik, Materyal Satış Ve Bilinç Yönetimi İçin Bilişsel Ve Duygusalın Oluşturulması. Ankara: Erk.
• HALL, D. (1996). “The West And The Rest: Discourse And Power”, Hall, D., Held, D. Hubert & K. Thompson (Edt.), Modernity And İntroduction To Modern Societies içinde (185-225). Oxford: Blackwell.
• KARAKAYA, S. (2004). Küreselleşme, Kültürel Yayılmacılık ve Ulusal Sinemalar. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, 12, 63-70.
• KIREL, S. (2012). Kültürel Çalışmalar ve Sinema. İstanbul: Kırmızı Kedi.
• KÖMEÇOĞLU, U. (2011). Oryantalizm, Belirsizlik, Tahayyül, 11 Eylül. Doğu-Batı, 20 (II), 33-51.
• MENTEŞ, F. (2006). “Osmanlı İmparatorluğunda Yenileşme Sürecinde Harem.”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
• ÖRMECİ, O. (2008). Popüler Kültür. Ankara: Elips Kitap.
• PARLA, J. (2001). Hayâlî Doğu. Atlas Dergisi, 96.
• _ (2012). Efendilik, Şarkiyatçılık, Kölelik. İstanbul: İletişim.
• RYAN, M. & KELLNER, D. (1997). Politik Kamera (E. Özsayar, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• SAİD, E. (1998). Oryantalizm (N. Uzel, Çev.). İstanbul: İrfan.
• _ (2004). Kültür ve Emperyalizm (N. Akpay, Çev.). İstanbul: Hil.
• SOMAY, B. (2007). Bir Şeyler Eksik. İstanbul: Metis.
• STAM, R. (2014). Sinema Teorisine Giriş (S. Salman & Ç. Asatekin, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• TURAN, M. O. (2003). Kuyu Filmindeki Arzu Kavramının Lacancı Psikanalitik Yaklaşım Çerçevesinde Çözümlenmesi. Selçuk İletişim, 7 (4), 169-188.
• UZUNÇARŞILI, İ. H. (1984). Osmanlı Devleti’nin Saray Teşkilatı. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• YEĞENOĞLU, M. (Der.) (1996). “Peçeli Fanteziler: Oryantalist Söylemde Kültürel ve Cinsel Fark”, F. Keyman, M. Mutman & M. Yeğenoğlu (Edt.), Oryantalizm, Hegemonya ve Kültürel Fark İçinde (107-160). İstanbul: İletişim.
• Yiğit, Z. (2008). Hollywood sinemasının yeni Oryantalist söylemi ve 300 Spartalı. Selçuk İletişim, 5 (3), 236-49.
• Žižek, S. (2011). İdeolojiyi hatırlamak (S. Kibar, Çev.). Ankara: Dipnot.