COVID-19 PANDEMİ SÜRECİNDE ANKARA'DAKİ DEVLET ÜNİVERSİTELERİNİN INSTAGRAM KULLANIMLARI ÜZERİNE NİCEL BİR ARAŞTIRMA

Year 2020, Volume: 7 Issue: 6, 436 - 457, 25.06.2020

Serpil Samur

Abstract

Gelişen çağ ve teknolojisosyal medyanın gücünü ve etkinliğini hızla arttırmaktadır.Bireylerin sosyal iletişim algıları gün geçtikçe değişmektedir. Özellikle son yıllarda iletişim teknolojilerindeki gelişmeler sonucunda kurumlar da kurumsal iletişim çalışmalarında sosyal medya ağlarını aktif olarak kullanmaya başlamışlardır. Bu çalışmadaüniversitelerin-yaygın olarak kullanılan bir sosyal medya platformu olan- Instagram hesapları incelenmiştir. Tüm dünyada etkisini gösteren Covid-19 pandemi süreci içerisinde belirli bir zaman aralığında (Mart-Mayıs) 5 devlet üniversitesinin Instagram hesaplarının kullanımı karşılaştırmalı olarak verilmiş, içerik analizi yöntemi ile nicel çıkarımlar elde edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen süreç içerisinde Instagram’ı en aktif kullanan aynı zamanda en çok takipçi sayısına sahip olan üniversite ‘ODTÜ’ olmasına rağmen,birim gönderi başına etkileşim oranı en yüksek olan üniversite ‘Ankara Üniversitesi’ olmuştur. Buradan hareketle her üniversitenin sosyal medya üzerinden uyguladığı stratejilerin birbirindenfarklılık gösterdiğini ve bu stratejilerin etkileşimleri anlamlı olarak etkilediğini söyleyebiliriz.

Keywords

COVİD 19, İÇERİK ANALİZİ, SOSYAL MEDYA, INSTAGRAM, PANDEMİ, ÜNİVERSİTE

References

• KAYNAKÇA
• Breakenridge, D. (2009). New Media, New Tools, New Audiences. New Jersey: FT Press. Vikipedi. Salgınlar Listesi, https://tr.wikipedia.org/wiki/Salgınlar_listesi Vikipedi. Covid-19 Pandemisi, https://tr.wikipedia.org/wiki/COVID-19_pandemisi Boyd, D. (2008). AmericanTeenSociality in NetworkedPublics. UnpublishedDoktoralThesis, University of Berkeley Klieber, P. (2009). DocumentClassification Through Data MiningSocial Media Networks. Lerman, K. (2007). Socialinformationprocessing in newsaggregation. IEEE Internet Computing, (6), 6. Zafarmand, N. (2010). Halkla İlişkiler Alanında Yeni Mecra ve Uygulamaların Yeri ve Önemi: Sosyal Medya ve Pr2.0. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Futurarts (2011). Üniversitelerin Sosyal Medya Kullanımı, https://futurarts.wordpress.com/ Tanova ve Amca (2016). “Role of Social Media Community in StrengtheningTrustandLoyaltyfor a University”, ComputersComputers in Human Behavior, (65) 550-55. University of Cincinnati (2017). https://www.uc.edu/content/dam/uc/uco mm/ docs/UC-Social-MediaStrategy.pdf, Gibbs, M., Meese, J., Arnold, M., Nansen, B., & Carter, M. (2014). #Funeral and Instagram: Death, Social Media and Platform Vernacular. Information, Communication&Society, 18(3), 255–268. Türkmenoğlu, H. (2014). Teknoloji İle Sanat İlişkisi ve Bir Dijital Sanat Örneği Olarak Instagram. ULAKBİLGE, 2(4), 87-100. doi: 10.7816/ulakbilge-02-04-07 Vikipedi. Instagram, https://tr.wikipedia.org/wiki/Instagram Şener, E. (212). Instagram’ın Kısa Tarihi [İnfografik]. http://sosyalmedya.co/instagram-infografik (04.01.2016). (2020, Ocak). Data Reportal Web sitesi: https://datareportal.com/reports/digital-2020-turkey adresinden alındı. Günay, D. (2011). Türk Yükseköğretiminin Yeniden Yapılandırılması Bağlamında Sorunlar, Eğilimler, İlkeler ve Öneriler-I. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 113-121. Peltekoğlu, P. D. (1998). Halkla İlişkiler Nedir? İstanbul: BETA Basım Yayım Dağıtım A.Ş. Akyürek, D. D. (2005). Kurumsal İletişim Yönetimi. Eskişehir: TC. Anadolu Üniversitesi. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Neuman, L. (2007). Toplumsal Araştırma Yöntemleri, 2. Cilt. (S. Özge, Çev.). İstanbul: Yayınodası. Gökçe, O. (2006). İçerik Analizi Kuramsal ve Pratik Bilgiler. Ankara: Siyasal Kitabevi. Aziz, A. (1990). Araştırma Yöntemleri-Teknikleri ve İletişim. Ankara: A.Ü Siyasal Bilgiler Fakültesi ve Basın-Yayın Yüksekokulu Basımevi. Stemler, Steve (2001). An Overview of Content Analysis. Hofmann, S., Beverungen, D., Rackers, M., &Becker, J. (2013). Whatmakeslocalgovernments’ online communicationssuccessful? Insightsfrom a multi-methodanalysis of facebook. GovernmentInformationQuarterly, 30, 387–396. Uyguçgil, G., ve Demiray, U. (2015). Açık ve uzaktan eğitimde bir pazarlama iletişimi aracı olarak web siteleri ve sosyal medya.
• KAYNAKÇA
• Breakenridge, D. (2009). New Media, New Tools, New Audiences. New Jersey: FT Press. Vikipedi. Salgınlar Listesi, https://tr.wikipedia.org/wiki/Salgınlar_listesi Vikipedi. Covid-19 Pandemisi, https://tr.wikipedia.org/wiki/COVID-19_pandemisi Boyd, D. (2008). AmericanTeenSociality in NetworkedPublics. UnpublishedDoktoralThesis, University of Berkeley Klieber, P. (2009). DocumentClassification Through Data MiningSocial Media Networks. Lerman, K. (2007). Socialinformationprocessing in newsaggregation. IEEE Internet Computing, (6), 6. Zafarmand, N. (2010). Halkla İlişkiler Alanında Yeni Mecra ve Uygulamaların Yeri ve Önemi: Sosyal Medya ve Pr2.0. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Futurarts (2011). Üniversitelerin Sosyal Medya Kullanımı, https://futurarts.wordpress.com/ Tanova ve Amca (2016). “Role of Social Media Community in StrengtheningTrustandLoyaltyfor a University”, ComputersComputers in Human Behavior, (65) 550-55. University of Cincinnati (2017). https://www.uc.edu/content/dam/uc/uco mm/ docs/UC-Social-MediaStrategy.pdf, Gibbs, M., Meese, J., Arnold, M., Nansen, B., & Carter, M. (2014). #Funeral and Instagram: Death, Social Media and Platform Vernacular. Information, Communication&Society, 18(3), 255–268. Türkmenoğlu, H. (2014). Teknoloji İle Sanat İlişkisi ve Bir Dijital Sanat Örneği Olarak Instagram. ULAKBİLGE, 2(4), 87-100. doi: 10.7816/ulakbilge-02-04-07 Vikipedi. Instagram, https://tr.wikipedia.org/wiki/Instagram Şener, E. (212). Instagram’ın Kısa Tarihi [İnfografik]. http://sosyalmedya.co/instagram-infografik (04.01.2016). (2020, Ocak). Data Reportal Web sitesi: https://datareportal.com/reports/digital-2020-turkey adresinden alındı. Günay, D. (2011). Türk Yükseköğretiminin Yeniden Yapılandırılması Bağlamında Sorunlar, Eğilimler, İlkeler ve Öneriler-I. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 113-121. Peltekoğlu, P. D. (1998). Halkla İlişkiler Nedir? İstanbul: BETA Basım Yayım Dağıtım A.Ş. Akyürek, D. D. (2005). Kurumsal İletişim Yönetimi. Eskişehir: TC. Anadolu Üniversitesi. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Neuman, L. (2007). Toplumsal Araştırma Yöntemleri, 2. Cilt. (S. Özge, Çev.). İstanbul: Yayınodası. Gökçe, O. (2006). İçerik Analizi Kuramsal ve Pratik Bilgiler. Ankara: Siyasal Kitabevi. Aziz, A. (1990). Araştırma Yöntemleri-Teknikleri ve İletişim. Ankara: A.Ü Siyasal Bilgiler Fakültesi ve Basın-Yayın Yüksekokulu Basımevi. Stemler, Steve (2001). An Overview of Content Analysis. Hofmann, S., Beverungen, D., Rackers, M., &Becker, J. (2013). Whatmakeslocalgovernments’ online communicationssuccessful? Insightsfrom a multi-methodanalysis of facebook. GovernmentInformationQuarterly, 30, 387–396. Uyguçgil, G., ve Demiray, U. (2015). Açık ve uzaktan eğitimde bir pazarlama iletişimi aracı olarak web siteleri ve sosyal medya.