In countries with an intense young population like Turkey, researches on youth have distinctive importance. It is essential to know and understand this segment of society from its various aspects in order to create more accurate youth policies. The continuation and order of social life is possible only by complying with the existing sociocultural norms and standardized behavior patterns. Obedience, as a phenomenon, is effective in institutions of social life such as family, education, law, politics, and religion. Throughout human history, being a dutiful child, a successful student, a productive civil servant, and a good citizen have been associated with being obedient. The cultural and traditional codes of our society are structured like this. Our historical experience indicates that obedience is considered virtue and rewarded; whereas, disobedience is considered vice and punished. Under these circumstaces, between the approach of social genetics that approves obedience and modernity's approach that encourages indicidualy, freedom, and rationaliy, what perception of obedience do young people have? To what/whom, why, and how do they obey? What role does religion play in all this? In this research, we tried to search for and provide answers to these questions.
As the two main parameters of this study, religion and obedience are presented in two approaches: the theoretical and applied methods. Documentation technique has been used in the theoretical part, and the interview technique, as one of the description methods, has been used in the applied part. The theoretical framework includes conceptual and theoretical information on the phenomenon of obedience. Since religion is constructed as an independent variable, it has not been addressed in these respects. In the applied part, both the attitudes and behaviors related to religion and the perceptions of obedience of the young people, who are studying in different departments of state and foundation universities in Istanbul, have been investigated.
Türkiye gibi yoğun genç nüfusa sahip ülkelerde, gençlik çalışmaları ayrı bir önem arz eder. Bu kesimi çeşitli yönleriyle tanımak ve anlamak daha isabetli gençlik politikaları oluşturmak açısından elzemdir. Toplumsal hayatın devamı ve düzeni mevcut sosyo-kültürel normlara ve satandartlaşmış davranış kalıplarına uymakla mümkündür. İtaat, sosyal hayatın aile, eğitim, hukuk, siyaset ve din gibi kurumlarında etkili olan bir olgudur. İnsanlık tarihi boyunca, hayırlı bir evlat, başarılı bir öğrenci, üretken bir memur ve iyi bir vatandaş olmak, itaatkâr olmakla ilişkilendirilmiştir. Toplumumuzun kültürel ve geleneksel kodları da böyledir. Tarihi tecrübemiz, itaatin erdem sayılıp ödüllendirildiği, itaatsizliğin ise erdemsizlik addedilip cezalandırıldığına işaret eder. Sosyal genetiğin itaati tasvip eden yaklaşımı ile modernitenin bireysellik, özgürlük ve rasyonelliği teşvik eden çağrıları arasındaki gençler nasıl bir itaat algısına sahipler? Neye/kime, niçin ve nasıl itaat ediyorlar? Tüm bunlarda dinin etkisi nedir? Araştırma esnasında bu sorulara cevap bulmaya çalıştık.
Araştırmanın ana parametreleri olan din ve itaat, teorik ve uygulamalı olmak üzere iki yaklaşımla sunulmuştur. Teorik kısımda belge tarama tekniği, uygulamalı kısımda ise tasvir metodu tekniklerinden mülakat tekniği kullanılmıştır. Teorik çerçeve, itaat olgusuyla ilgili kavramsal ve kuramsal bilgileri içermektedir. Din bağımsız değişken olarak kurgulandığından, bu açılardan ele alınmamıştır. Uygulamalı kısımda ise, İstanbul’daki devlet ve vakıf üniversitelerinin farklı bölümlerinde okuyan gençlerin, hem dinle ilgili tutum ve davranışları, hem de itaat algıları araştırılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | June 29, 2021 |
Submission Date | April 21, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Issue: 9 |
ISSN: (online) 2602-2567