Amaç: Biz bu çalışmamızda parotis lezyonlarının benign
malign ayırımında non invazif yeni bir test olan
sonoelastografi etkinliğini araştırdık.
Gereç ve yöntem: Bu çalışmada, Haziran 2012-Ekim 2013
tarihleri arasında Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi
Radyoloji KliniğiUltrasonografi bölümüne, parotis bezi kitlesi
ön tanısı ile yönlendirilen 34 hasta prospektif olarak
incelendi. Hastaların ultrasonelastografi sonuçları daha
sonra kesinleşen histopatolojik tanıları ile karşılaştırmak
için kaydedildi. Değerlendirme gerçek zamanlı elastografi
yazılımı bulunan ultrasonografi Toshiba aplio MX cihazı (
Toshiba Medikal, Nasu; Japonya) ile 12 MHz probu
kullanılarak yapıldı. Elastogramlar elde olunduktan sonra
iligili alana ‘region of interest’ (ROI) yardımıyla kitlenin ve
aynı hizadaki komşu normal parotis dokusunun gerinimi
sayısal değer olarak ölçülüp oranlandı.
Bulgular: Değerlendirilen 34 hastanın en küçüğü 14, en
büyüğü 85 yaşında olup, yaş ortalamaları 51.76 idi.
Hastaların 20’si erkek (%58.82), 14’ü bayan (%41.18) idi.
Olguların yapılan histopatolojik değerlendirilmesinde
%47.05’i benign tümör, %38.24’ü diğer benign lezyonlar
ve % 14.71’i malign tümör tanısı aldı. Sadece tümöral
kitleler dikkate alındığında toplam 21 vakanın 16’sı
(%76.19) benign (11 pleomorfik adenom, 5 Whartin
tümörü) ve 5’i (%23.81) malign idi. Ortalama gerinim oranı
değerleri benign kitleler için 1.67±1.29, malign kitleler için
ise 2.27±1.55 olarak hesaplandı. Malign ve benign kitlelerin
gerinim ortalamasının karşılaştırılmasında istatistiksel
olarak anlamlı fark saptanmadı (p=0.357).
Sonuç: Parotis bezi malign ve benign kitlelerin ayırımında
sonoelastografinin etkin olmadığını gözlemledik.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | May 30, 2020 |
Submission Date | May 7, 2020 |
Acceptance Date | May 24, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 1 Issue: 1 |