ÖZNEL İYİ OLUŞ VE SPOR

Year 2015, Volume: 17 Issue: 1, 23 - 31, 31.03.2019

Mustafa Şahin Mustafa Baş Akın Çelik

Abstract

Spor, günümüzde toplumsal yaşamın önemli bir parçasıdır.
Spor kavramı, fiziksel sağlığı ve ruhsal sağlığı desteklemesi, kendine güveni
ve sosyalleşmeyi geliştirmesi ve dayanışmayı sağlamasındaki rolünün ortaya
konulmasıyla farklı bir anlam kazanmıştır. Son yıllarda yapılan çalışmalarda
sporun fiziksel sağlığın yanında bireyin psikolojik sağlığı üzerinde de
etkileri olduğu ortaya koyulmuştur. Bireyin psikolojik sağlığı konusunda
çalışılan konulardan birisi de öznel iyi oluştur. Öznel iyi oluş, bireyin öznel
dünyasında; kendini mutlu hissetmesi ve kendini olumlu bir şekilde
değerlendirmesidir. Bununla beraber, öznel iyi oluş spor psikolojisi için yeni
bir alandır. Literatürde öznel iyi oluşun spordan etkilendiğine ve sporu
etkilediğine yönelik araştırma bulguları yer almaktadır. Buna dayanılarak bu
araştırmada spor ile öznel iyi oluş arasındaki ilişki literatür bağlamında
ortaya konmaya çalışılmıştır. Araştırmanın son bölümünde gelecekte yapılacak
çalışmalar için bazı önerilerde bulunulmuştur.

Keywords

Spor, Öznel İyi Oluş

References

• Cenkseven, F., ve Akbaş, T. (2007). Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (27), 43-65.
• Çelik, A., ve Şahin, M. (2013). Spor ve çocuk gelişimi. International Journal of social Science, 6 (1), 467-478.
• Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95, 542-575.
• Diener, E. (2000). Subjective well-being- the science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 55 (1), 34-43.
• Diener, E., Oishi, S., & Lucas, R. E. (2003). Personality, culture, and subjective well- being: emotional and cognitive evaluations of life. Annu. Rev. Psychol, 54, 403-425.
• Diener, E., Suh, E. M., Lucas, R. E., & Smith, H. L. (1999). Subjective well- being: three decades of progress. Psychological Bulletin, 125 (2), 276-302.
• Diener, E., Suh, E., & Oishi, S. (1997). Recent findings on subjective well-being. Indian Journal of Clinical Psychology; Indian Journal of Clinical Psychology.
• Doğan, T. (2006). Üniversite öğrencilerinin iyilik halinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 120-129.
• Dünya Sağlık Örgütü (1997). World health report 1997: world health report: conquering suffering,enriching humanity. World Health Organization.
• Dünya Sağlık Örgütü (2002). World health report 2002: world health report: reducing risks to health noncommunicable diseases. World Health Organization.
• Eryılmaz, A. (2011). Ergen öznel iyi oluşunun, öznel iyi oluşu arttırma stratejilerini kullanma ile yaşam amaçlarını belirleme açısından incelenmesi. Düşünen Adam: Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 24 (1), 44.
• Fox, K. R. (1999). The influence of physical activity on mental well-being. Public health nutrition, 2 (3a), 411-418.
• Kerimova, M. (2000). Lise öğrencilerinde görülen psikolojik belirtilerin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Koruç, Z., ve Bayar, P. (2004). Egzersizin depresyon tedavisindeki yeri ve etkileri. Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe J. of Sport Sciences, 15(1), 49-64.
• Mahon, N. E., Yarcheski, A., & Yarcheski, T. J. (2005). Happiness as related to gender and health in early adolescents. Clinical Nursing Research, 14 (2), 175-190.
• McAuley, E., Blissmer, B., Marquaz, D. X., Jerome, G. J., Kramer, A. F., & Katula, J. (2000). Social relations, physical activity, and well-being in older adults. Preventive Medicine, 31, 608-617.
• Myers, J. E., & Sweeney, T. J. (2008). Wellness counseling: The evidence base for practice. Journal of Counseling & Development, 86(4), 482-493.
• Öncü, H. (2002). Psikolojik danışma müdahalesi olarak küçük grupla psikolojik danışma. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (22), 85- 102.
• Rejeski, W. J., Shelton, B., Miller, M., Dunn, A. L., King, A. C.,& Salls, J.F. (2013). Mediators of increased physical activity and change in subjective well-being: results from activity counseling trial. Journal of Health Psychology, 6 (2), 159-168.
• Ryff, C. D., & Keyes, C. L. M. (1995). The structure of psychological well-being revisited. Journal of personality and social psychology, 69 (4), 719.
• Ryff, C., & Singer, B. (2002). From social structure to biology. Handbook of positive psychology, 63-73.
• Saföz-Güven, İ. G. (2008). Fen ve genel lise öğrencilerinin cinsiyet ve sosyometrik statülerine göre öznel iyi oluş düzeyleri, genel sağlık örüntüleri ve psikolojik belirti türleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Stathi, A., Fox, K. R., & McKenna, J. (2002). Physical activity and dimensions of subjective wellbeing in older adults. Journal of aging and physical activity.
• Şahin, M., Yetim, A. ve Çelik, A. (2012). Psikolojik sağlamlığın gelişiminde koruyucu bir faktör olarak spor ve fiziksel aktivite. International Journal of Social Science, 5 (8), 373-380.
• Şar, A. H., & Işıklar, A. (2012). Examination of locus of control, subjective well-being and optimism as the predictors of sport confidence. Nigde University Journal of Physical Education and Sport Sciences, 6 (1), 76-84.
• Tuzgol-Dost, M. (2006). Subjective well-Being among university students. Hacettepe University Journal of Education, 31, 188-197.
• Tuzgöl-Dost, M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (22), 132-143.