Üniversite Öğrencilerinin Mizah Tarzlarının İncelenmesi

Year 2021, Volume: 23 Issue: 1, 42 - 54, 31.03.2021

Fatih Kırkbir , Ünsal Altınışık , Samet Zengin Akın Çelik

Abstract

Bireyler arası ilişkilerin güçlenmesine olanak sağlayan mizah tarzlarının spor eğitimi alan üniversite öğrencileri örnekleminde hangi düzeyde olduğu oldukça önem arz etmektedir. Dolayısıyla spor eğitimi alan öğrencilerinin mizah tarzlarının bazı değişkenler açısından incelenmesinin amaçlandığı bu araştırma tarama modeli kapsamında gerçekleştirilmiştir. Araştırma grubunu 2019-2020 eğitim-öğretim yılında, spor eğitimi alan 31 (%24.6)’i kadın, 95 (%75.4)’i erkek bireyden oluşmak üzere toplam 126 kişi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından oluşturulan “Kişisel Bilgi Formu” ile Yerlikaya (2003) tarafından uyarlaması yapılan “Mizah Tarzları Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın bağımlı değişkenini mizah tarzları, bağımsız değişkenlerini ise cinsiyet, yaş, sınıf ve algılanan gelir düzeyi oluşturmaktadır. Elde edilen veriler bilgisayar ortamına aktarıldıktan sonra çarpıklık ve basıklık değerlerine bakılmış, verilerin çözüm ve yorumlanmasında betimsel istatistikler, t-testi ve tek faktörlü varyans analizi tercih edilmiştir. Elde edilen bulgular neticesinde; spor eğitimi alan üniversite öğrencilerinin mizah tarzlarının ortalama seviyenin üzerinde olduğu görülmektedir. Ayrıca mizah tarzları ile cinsiyet arasında anlamlı bir ilişki görülmezken, yaş, sınıf ve algılanan gelir seviyesine göre anlamlı bir ilişki görülmüştür.

Keywords

Mizah, Mzah Tarzları, Üniversite Öğrencileri

References

• 1. Abel, M. H., (2002). Humor, Stress and Coping Strategies Humor: International Journal of Humor Research. 15(4): 365-381.
• 2. Abel, M. H. & Maxwell, D., (2002). Humor and Affective Consequences of A Stressful Task. Journal of Social and Clinical Psychology. 21(2): 165-190.
• 3. Açıkgöz, M., (2016). Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Psikolojik Sağlamlık ile Mizah Tarzları ve Mutluluk Düzeyi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Mersin: Çağ Üniversitesi SBE.
• 4. Akyol, Ü., (2011). Ergenlerde İletişim Becerilerinin Yordayıcıları Olarak Öz-Duyarlılık ve Mizah Tarzları. Yüksek Lisans Tezi. Muğla: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi EBE.
• 5. Ay, Ö., Gökler, R. & Koçak, R., (2013). Mizah Tarzları, Yaratıcılık ve Yaşam Doyumu: Ortaöğretim Öğrencileri Üzerinde Bir İnceleme. International Journal of Social Science Studies. 6(6): 739-767.
• 6. Fidanoğlu, O., (2006). Evlilik Uyumu, Mizah Tarzı ve Kaygı Düzeyi Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi EBE.
• 7. Field, A., (2013). Discovering Statistics Using Ibm Spss Statistics. Los Angeles: Sage Publications.
• 8. Karasar, N., (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel.
• 9. Kazarian, S. S. & Martin, R. A., (2004). Humor Styles, Personality and Well-Being Among Lebanese University Students. European Journal of Personality. 18(3): 209-219.
• 10. Kuiper, N. A. & Martin, R. A., (1998). Laughter and Stress in Daily Life: Relation to Positive and Negative Affec. Motivation and Emotion. 22(2): 133-153.
• 11. Kuiper, N. A., Martin, R. A., Olinger, L. J. & Dance, K. A., (1992). Sense of Humor and Enhanced Quality of Life. Personality and Individual Differences. 13(12): 1273-1283.
• 12. Koçubaba, A., (2019). Üniversite Öğrencilerinde Mizah Tarzları ve Algılanan Aile Tutumlarının, Mükemmeliyetçilik Üzerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Üsküdar Üniversitesi SBE.
• 13. Küçükbayındır, Z., (2003). The Effect of Humour Training on Job Satisfaction and Organizational Climate. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi SBE.
• 14. Martin, R. A., (2001). Humor, Laughter and Physical Health: Methodological İssues and Research Findings. Psychological Bulletin. 127(4): 504-519.
• 15. Martin, R. A., Puhlik-Doris P., Larsen, G., Gray, J. & Weir, K., (2003). Individual Differences in Uses of Humor and Their Relation to Psychological Well-Being: Development of the Humor Styles Questionnaire. Journal of Research in Personality. 37(1): 48-75.
• 16. Moore, T. E., Griffiths, K. & Payne, B., (1987). Gender, Attitudes Towards Women, and the Appreciation of Sexist Humor. Sex Roles. 16(9-10): 521-531.
• 17. Özkan, H. İ., (2008). Öğretmen ve Öğrencideki Mizah Anlayışının Sınıf Atmosferine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi SBE.
• 18. Recepoğlu, E. & Özdemir, S., (2012). Okul Müdürlerinin Mizah Tarzları ile Öğretim Liderliği Davranışları Arasındaki İlişki. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 3(13): 23-42.
• 19. Reff, C., (2006). Developing the Humor Styles Questionnaire-Revised: A Review of the Current Humor Literature and A Revised Measured. Doctoral thesis. ABD: Washington State University.
• 20. Saltuk, S., (2006). Üniversite Öğrencilerinin Mizah Tarzları. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi SBE.
• 21. Saroglou, V. & Scariot, C., (2002). Humor Styles Questionnaire: Personality and Educational Correlates in Belgian High School and College Students. European Journal of Personality, 16(1): 43-54.
• 22. Sümer, M., (2008). Okulöncesi Öğretmenliği Öğrencilerinin Stresle Başa Çıkma Stiller ve Bazı Değişkenlere Göre Mizah Tarzlarının Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi SBE.
• 23. Tümkaya, S., (2003). Öğretim Elemanlarının Mizah Tarzları ve Mizahı Yordayıcı Değişkenler. Eurasian Journal of Educational Research, 23: 200-208.
• 24. Yerlikaya, E. E., (2003). Mizah Tarzları Ölçeği`nin (Humor Styles Questionnaire) Uyarlama Çalışması. Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi SBE.
• 25. Yıldırım, A. & Şimşek, H., (2014). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 9. Baskı. Ankara: Seçkin Yayınları