SUSTAINABILITY and ORGANIC FARMING UPON AGRICULTURE in PROVINCE of ÇANAKKALE

Year 2017, , 159 - 178, 23.02.2017

Rüştü Ilgar

https://doi.org/10.17295/ataunidcd.281763

Cited By: 4

Abstract

ABSTRACT: As a part of being a changing and growing
agriculture sector around the world, organic agriculture has a rising
development process. Sustainable agriculture is
to constitute an agricultural structure, which conserve the natural resources
with using the nondamaging agricultural technics. Turkey is considered as prominent
producer country of organic agriculture with its agricultural axenic resources
that have high developmental potential. Improvement and extending of organic
agriculture would have excessive benefits for each country that consists the
aims of providing sustainable agricultural development, presenting healthy food
to public and raising farmer’s level of financial income by doing high-added
value agricultural output.

Province of
Çanakkale is a convenient market on account of either its climate or its bazaar
and geographical location. The development of organic agriculture in Çanakkale
is parallel to Turkey-wide. in recent years, The number of organic agricultural
producers and output has risen in the way that country-wide. Until 2000's there
was not seen much alteration and the number of producer was quite low. in 2013,
there has been observed 5 times bigger output speed-up. Concordantly, the
number of producer has been raised. At the present time, incentive credit goes
on and more improvement of organic agriculture is aimed.

Keywords

Organic farming, agricultural activities, sustainability, Çanakkale

ÇANAKKALE İLİNDE TARIMDA SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK VE ORGANİK TARIM

Abstract

ÖZET: Organik tarım, tüm dünyada
değişen ve gelişen tarım sektörünün bir parçası olarak, yükselme ve gelişim
seyrine sahiptir. Sürdürülebilir tarım ise uzun dönemde doğal kaynakların
korunması yanında çevreye zarar vermeyen tarımsal teknolojilerin kullanıldığı
bir tarımsal süreçtir. Türkiye, kirlenmemiş ve yüksek gelişme potansiyeline
sahip tarımsal kaynaklan ile organik tarım alanında dünyanın önde gelen üretici
ülkelerinden biri olarak görülmektedir. Sahip olduğu tarım arazilerini ve su
kaynaklarını kirletmeden ve doğal kaynaklarını tahrip etmeden gelecek kuşaklara
aktarmak, sürdürülebilir tarımsal kalkınmayı sağlamak, topluma sağlıklı gıda
arz etmek ve katma değeri yüksek tarımsal üretim yapılarak üreticilerin
ekonomik gelir düzeyini yükseltmek amacıyla organik tarımın geliştirilmesi ve
yaygınlaştırılması her ülke için büyük kazanımlar oluşturacaktır.

Çanakkale
ili gerek iklimi, gerek coğrafi konumu, gerek pazarlara yakınlığı nedeniyle
organik tarım için uygun bir pozisyondadır. Çanakkale ilinde organik tarımın
gelişimi Türkiye tarımının gelişimi ile paralellik arzeder. Son yıllarda tüm
ülkede olduğu gibi organik tarım üreticisi ve ürün miktarında artış
yaşanmıştır. Nitekim 20001i yıllara kadar çok büyük bir değişim görülmezken
üretici sayısı da oldukça düşüktür. Buna karşılık 2000- 2013 yılları arasında
üretimde yaklaşık 5 kat artış yaşanmıştır. Buna paralel olarak üretici sayısı
da artmıştır. Günümüzde teşvik ve krediler devam etmekte ve organik tarımın
daha da geliştirilmesi hedeflenmektedir.

Keywords

Organik tarım, tarımsal aktivite, sürdürülebilir, Çanakkale

References

• Aksoy U. 2004. Türkiye’de Organik Tarımın Gelişimi ve Sözleşmeli Tarımın Rolü, Devlet Planlama Teşkilatı Yayını, Ankara
• Aksoy U. 2005. Avrupa İle Entegrasyon İçin Türkiye Projesi, Ekonomik Forum Dergisi, Ağustos, Ankara
• Aksoy U., Özçatalbaş O., Boz İ.. 2011. Türkiye’de Organik Tarımın Güçlendirilmesi Projesi Çalıştay ve Eğitim Notları
• Aksoy U., 1999. Dünya’da ve Türkiye’de Ekolojik Tarım. Türkiye 1. Ekolojik Tarım Sempozyumu. 21-23 Haziran 1999, İzmir
• Aksoy U. ve Yaşar E. 1994. Sürdürülebilir Tarım, Teknik Bülten: 23, Ege Üniversitesi Tarımsal Uygulama ve Araştırma Merkezi, Nisan-1994, İzmir
• Atlı S; “Orgüder ve Dünya’da, AB Ülkelerinde Organik Ürün Pazarları ve İhracatındaki Gelişmeler”, Gap 4. Tarım Şurası, Şanlıurfa, s.677.
• Çetin N. E. 2005. Dünyada Ve Türkiye’de Organik Tarım Ürünleri Dış Ticareti ve Türkiye’nin AB’ye Uyumu. (Yüksek Lisans Tezi), Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya, s.62.
• Er, C. ve Uranbey, S. 1999. Ekolojik Tarım ve Ekim Nöbeti Uygulamaları, Türkiye I. Ekolojik Tarım Sempozyumu, İzmir s:78-84
• Erkmen 2010. Gıda Kaynaklı Tehlikeler ve Güvenli Gıda Üretimi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2010; 53, s.220-235
• Hasdemir M. ve Özkan F.Z. 2015. Tarım Ürünleri Belgelendirmesi Yapan Kuruluşların Akreditasyon Standartlarında Yaşanan Değişimin Sektörel Etkileri, ÇOMÜ Ziraat. Fakültesi. Dergisi. 3 (1), Çanakkale, s.133–142
• Ilgar R., Lefilleua J.N, 2011. Az Gelişmiş Ülkelerin Coğrafî Koşullarının Zorladığı Mekâna Bağlı Kalkınma Girişimleri, Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Vol 35, No 2, Sivas
• İpek S. ve Çil G.Y., 2010. Uluslararası Ticari Boyutuyla Organik Tarım ve Devlet Destekleri, ÇÖMU Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi (5:1), Çanakkale
• Kırımhan, S. 2005. Organik Tarım Sistemleri ve Çevre, Turhan Kitabevi Ofset Matbaacılık Tesisleri, Ankara.
• Marangoz M., 2005. Organik Tarım Ürünleri Pazarının Gelişme Potansiyeli ve Organik Tarım, Ürünlerinin Pazarlanması, Harran Üniversitesi Yayını, Süreli Yayınlar, Şanlıurfa
• Merdan K. 2014. “Türkiye’de Organik Tarımın Ekonomik Analizi: Doğu Karadeniz Uygulaması Kurtuluş” (Doktora Tezi), Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Erzurum
• Özbağ, C. B. 2010. Türkiye’de Organik Tarımın Ekonomik Analizi (Yüksek Lisans Tezi), Uludağ, Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bursa
• Pezikoğlu F. 2012. Sürdürülebilir Tarım ve Kırsal Kalkınma Kavramı İçinde Tarım-Turizm-Kırsal Alan İlişkisi ve Sonuçları, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 14 (22), Karaman, s.83-92
• Saltık, A. 1997. “Doğal Kaynakların Sürdürülebilir Yönetimi, Kavramsal Bir Yaklaşım”. Sürdürülebilir Kalkınmanın Uygulanması Tartışma Toplantısı, Türkiye Çevre Vakfı, Ankara, s: 27-33
• Sürmeli, A. 2003. Organik Tarım Gelişimi ve İlkeleri. Kırsal Kalkınma Programı Eğitim Dizisi, Dev-Maden Sen Yayınları, No:1.
• Sürmeli, A. 2003. Organik Tarım Gelişimi ve İlkeleri. Kırsal Kalkınma Programı Eğitim Dizisi, Dev-Maden Sen Yayınları, No:1.
• Şanlı, Y. 1984. Çevre Sorunları ve Besin Kirlenmesi Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, Özel Sayı (17 - 37), Konya
• Tan S., Ortan Ü. ve Everest B., 2014. Uygulamada Olan Tarım Politikaları Kapsamında, Çanakkale’nin Mevcut Durumunun İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma, ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 2 (1),Çanakkale, s.45-54
• TÜİK. 2013. Türkiye İstatistik Kurumu Web Sayfası Bitkisel Üretim İstatistikleri, Ulusal Eylem Planı, 2013-2016, Ankara
• TÜİK 2015. T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, 2015 Verileri, Ankara
• Usal, G. 2006. Toros Dağ Köylerinde Organik Tarım Yoluyla Üretici Gelirlerini Arttırma Olanakları. (Doktora Tezi), Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana
• Uzun, F. 2006. Organik Tarım Üretim ve İhracatı. (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
• Vatansever, H. 2007. AB ve Türkiye’de Organik Tarım, Tarım Ekonomisi Araştırma Enstitüsü Yayınları, Sayı: 5, Ankara
• Willer, Helga and L.Kilcher, Lukas (eds.), 2011. The World Of Organic Agriculture-Statistics and Emerging Trends 2011.IFOAM, and FIBL,Frick, Bonn, Germany