İZMİR'İN GÖÇ ANALİZİ (2008-2018)

Year 2020, , 195 - 208, 28.06.2020

Çiğdem Ünal

https://doi.org/10.17295/ataunidcd.686004

Cited By: 7

Abstract

Türkiye’nin en nüfusuna sahip üçüncü kenti olan İzmir, hem ulusal hem de uluslararası ölçekte önemli bir ticaret ve sanayi şehridir. Coğrafi konumu, ekonomik, siyasi ve sosyal yapısı; ilin aynı zamanda önemli bir göç merkezi olmasına da neden olmuştur. Son on yılda en fazla göç aldığı ve verdiği illerin başında, İstanbul, Ankara, Manisa ve Aydın gelmektedir. 2018 yılında Türkiye nüfusunun yaklaşık %5,3’ünü barındıran İzmir’in nüfus artış hızı 2017 yılında Türkiye ortalamasının üstünde, 2018 yılında ise Türkiye ortalamasının altında kalmıştır. Net göç hızı 2010 yılından itibaren ‰ 5’in üzerinde seyrederken 2018 yılında ‰4’ün altına inmiştir. Yaş grubuna göre İzmir’e göç eden en yüksek nüfus grubunu 25-29 arasındaki yaş, göç eden grup içerisinde ise 20-24 arasındaki yaş grubu oluşturmaktadır. Gelen ve giden nüfus içerisinde en düşük yaş aralığı ise 60-64 yaş aralığında görülmektedir. Yaş gruplarına ve eğitim durumuna göre İzmir’de göç incelendiğinde alınan ve verilen göçün genç ve dinamik yapısı dikkat çekicidir. 2008 yılında göç etkililiği %13,1 iken 2018 yılında %10,7’ye inmiştir. İlçeler bazında en yüksek net göç hızı, Seferihisar, Güzelbahçe, Torbalı ve Foça’da; en düşük net göç hızları ise Konak, Kiraz, Beydağ ve Selçuk’ta tespit edilmiştir.

Keywords

İzmir, net göç

Supporting Institution

-

Project Number

-

Thanks

-

References

• Birinci S., (2017). Türkiye’de göç etkinliği, nüfus devinimi ve nüfus değişimi (2014-2015). Türk Coğrafya Dergisi 69 (2017) 81-88.
• Çelik, F.,(2002). İç göçlerin seçkinlik yaklaşımı ile analizi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı: 13 Yıl: 2002, s.275-296 Ducan, E., (2012) Türkiye’de iç göçün sosyo-ekonomik nedenlerinin bölgesel analizi. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt 12, Yıl 12, Sayı 2, s.167-183. Işık, Ş., (2017). 21. yüzyılın başında İzmir’in iller arası göçlerdeki konumunda ne değişti? Ege Coğrafya Dergisi, 26/1, s.1-19.
• Özpınar, E., Koyuncu, E.,(2016). Türkiye’de İnsani Gelişmişlik İller Arasında Nasıl Farklılaşıyor? 81 İl İçin İnsani Gelişmişlik Endeksi. Tepav Temmuz 2016 (tepav.org.tr) Pazarlıoğlu, V., (2007) İzmir örneğinde iç göçün ekonometrik analizi. Yönetim vE Ekonomi Dergisi, Cilt:14 Sayı:, s.121-133.
• Peker, M. 2015. Sahil Kasabasından Büyükşehire Evrimleşme Sürecinde İzmir’e Göç. İzmir Büyükşehir Belediyesi Yayınları.
• Plane D.A. and Rogerson P.A. (1994). The Geographical Analysis of Population with Applications to Planning and Business. New York: John Wiley & Sons, Inc. [Important collection of methods in geographic population analysis]
• Üçdoğruk, Ş. (2002) İzmir’de iç göç hareketinin çok durumlu logit teknikle incelenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF Dergisi. Cilt:17, Sayı:1, s.157-183.
• Ünal, Ç.,(2008). İnsani gelişmişlik endeksine göre Türkiye’nin Bölgesel farklılıkları. Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Coğrafi Bilimler Dergisi. Cilt:6 Sayı:2, s.89-113.
• Ünal, Ç., (2016). Turizm coğrafyasında yeni kavramlar ‘’yavaş şehirler ve yavaş turizm’’. Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı: 36
• Ünal, Ç.,(2017). İller Arası Göç Korelasyonu “Ankara, İstanbul, İzmir”. Türkiye Coğrafyası Araştırmaları. Pegem Akademi.
• Yakar. M., 2012. Türkiye’de iç göçlerin ilçelere göre mekânsal analizi: 1995-2000 dönemi. Uluslararası İnsani Bilimler Dergisi. Cilt9, Sayı:1, s.741-768).
• İZKA.(2015). İzmir Bölge Planı (2014-2023). İSBN:978-605-5826 14-7
• http://www2.kalkinma.gov.tr/kamuyat/il.html (erişim: 30.04.2019 )