Süleymanpaşa ilçesinde (Tekirdağ) nüfusun zamansal gelişimi ve mahallelere göre yoğunluk analizi

Year 2021, Volume: 26 Issue: 46, 273 - 294, 20.12.2021

Müjde Aydoğdu Muzaffer Bakırcı

https://doi.org/10.17295/ataunidcd.961068

Cited By: 2

Abstract

Bir yerleşmenin gelişiminde önemli bir yere sahip olan nüfus yapısı, şehrin mekânsal gelişimi, sosyo-ekonomik yapısı ve idari yapısı üzerinde belirleyici bir etkiye sahip olmaktadır. 2012 yılına kadar Merkez İlçe olarak kayıtlara geçen çalışma sahası, 06 Aralık 2012 tarihinde Resmi Gazetede yürürlüğe giren ve sonrasında 22 Mart 2013 tarihinde yapılan değişiklikle son halini alan 6360 Sayılı Büyükşehir Kanunu sonrası büyükşehir niteliği kazanarak Süleymanpaşa ismini almıştır.
2020 yılı itibariyle çalışma sahasına bağlı 73 mahalle yer almaktadır. Bunlardan şehir merkezinde yer alanlardan bazılarının nüfusu 30 bini geçerken merkezden uzaklaştıkça nüfus 30 kişiye kadar düşmektedir. Bu çalışmada, ilçenin 1927-2020 yılları arasında nüfusun tarihsel gelişimi, kırsal-şehirsel nüfus özellikleri ile cinsiyet oranı ve yaş yapısı incelenmiş, mahallelere göre ise 2000, 2010 ve 2020 yıllarına ait nüfus yoğunluğu Kernel Density metodu kullanılarak analiz edilmiştir. Analizler sonucunda ilçe nüfus yoğunluğunun km²’de 2000 yılında 12586,8, 2010 yılında 14554,3, 2020 yılında 15672,9 olduğu ve nüfusun güneydoğu yönünde gelişim gösterdiği tespit edilmiştir.

Keywords

Tekirdağ, Süleymanpaşa İlçesi, Nüfus Gelişimi, Mekânsal Analiz

References

• Ardel, A. (1956). Marmara bölgesinde coğrafi müşahedeler. İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, 7: 1-16.
• Aydoğdu, M. ve Bakırcı, M. (2020). Şehirden kırsal alanlara ziyarette köyün çekici faktörlerinin analizi: Bağlıca köyü örneği (Sinop/Boyabat). Coğrafya Dergisi, 40: 13-24.
• Bithell, J.F. (1990). An application of density estimation to geographical epidemiology. Statistics in Medicine, 9, 691-701.
• Demeny, P. G. ve McNicoll, G. (2003). Encyclopedia of population. 2.nd, Macmillan Referans, ABD.
• Dumansızoğlu, M. (2017). Gebze organize sanayi bölgesinin gelişim süreci ve mekânsal etkileri. Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Gatrell, A. C., Bailey, T. C., vd. (1996). Spatial point pattern analysis and Its application in geographical epidemiologyy. Transactions of the İnstitute of British Geographers, 21: 256-274.
• Kahraman, S. ve Ünsal, Ö. (2014). ArcGIS for desktop spatial analiz. 1. Baskı, Esri Türkiye, Yayın No: 18.
• Karabörk, M. ve Sandal, E. K. (2018). Kahramanmaraş şehir merkezinde nüfusun mekânsal değişimi. Doğu Coğrafya Dergisi, 23 (40): 21-36.
• Kocadağlı Yaman, A. (2013). Nüfus coğrafyası açısından bir inceleme: Beypazarı, Sosyoloji Dergisi, 3 (27): 41-72.
• Koçman, A. (1993). Türkiye iklimi. Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları No: 72, İzmir.
• Özçağlar, A. (2016). Büyükşehir belediyeli illerde kır ve kent nüfusunun tespiti mümkün mü?. TÜCAUM Uluslararası Coğrafya Sempozyumu, 13-14 Ekim 2016: 271-291, Ankara.
• Özgür, E. M. (2011). Nüfus coğrafyası. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Coğrafya Bölümü Ders Notları, Ankara.
• Özşahin, E., Pektezel, H. ve Eroğlu, İ. (2016). Tekirdağ şehri ve yakın çevresinde arazi kullanımının zamansal ve mekânsal değişimi. Journal of World of Turks, 8 (1): 307-326.
• Özyavuz, M. ve Şişman E. E. (2014). Büyükşehir: Tekirdağ. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 1, Özel Sayı: 194-217.
• Sabel, C. E., Gatrell, A. C., vd. (2000). Modelling exposure opportunities: Estimating relative risk for motor neurone disease in Finland. Soc Sci Med, 50 (7-8): 1121–1137.
• Sertkaya Doğan, Ö. (2018). Nüfus coğrafyası. Beşeri ve Ekonomik Coğrafya, Pegem Akademi, Ankara.
• Süeymanpaşa Belediyesi(2021). https://www.suleymanpasa.bel.tr/, son erişim: 10.06.2021.
• Tandoğan, A. (1994). Türkiye nüfusu. Eser Ofset, Trabzon.
• Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi (2019). 2015-2019 Strateji planı, Tekirdağ, URL: https://www.tekirdag.bel.tr/content/WebSource/file/statejik_plan/stratejik_plan.pdf, son erişim: 14.06.2021.
• Tümertekin, E. (1994), Beşeri coğrafyaya giriş. İstanbul Üniversitesi Yay. No: 3819, Edebiyat Fak. Yay. No:246, İstanbul.
• Türkiye İstatistik Kurumu (2021). https://www.tuik.gov.tr/, son erişim: 12.06.2021.
• Yıldız, S. ve Döker, M. F. (2016). İzmit şehrinin nüfus gelişimi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Dergisi, 32 (2016): 33-47.
• Yılmaz, M. (2015). Türkiye’de kırsal nüfusun değişimi ve illere dağılımı (1980-2012). Doğu Coğrafya Dergisi, 20 (33): 161-188.
• Yüceşahin, M. M., Bayar, R. ve Özgür, E. M. (2004). Türkiye’de şehirleşmenin mekânsal dağılışı ve değişimi. Coğrafi Bilimler Dergisi, 2 (1): 23-39.