FARKLI ŞEKİLLERDE YAPILAN MARJİNAL MANDİBULEKTOMİLERİN POSTOPERATİF KIRIK RİSKİ AÇISINDAN SONLU ELEMAN ANALİZİ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ
Abstract
Amaç: Çalışmamızın amacı, sonlu eleman analizi yöntemini kullanarak marjinal mandibulektomiler sonrası rezidüel kemikte oluşabilen kırıkları önlemek için ideal bir rezeksiyon tasarımı ortaya çıkarabilmektir. Bu amaçla sıkça kullanılan iki farklı tip tasarım karşılaştırılmıştır.
Gereç ve yöntem: Tomografi görüntülerinden üç boyutlu olarak elde edilen matematiksel mandibula modelleri üzerinde posterior korpus bölgesinde köşeli ve eğimli olmak üzere iki farklı tip marjinal mandibulektomi uygulanmıştır. Elde edilen bu iki modelde ısırma kuvvetleri altında oluşan stresler sonlu eleman analizi yöntemiyle değerlendirilmiştir.
Bulgular: Modeller; minimum ve maksimum asal gerilimler (minimum ve maksimum principal stres), eşdeğer asal gerilim (Von Mises stres) ve yer değiştirmeler açısından değerlendirilmiş ve karşılaştırmalar yapılmıştır. Her iki modelde de en yüksek stresler defektin postero-inferior köşelerinde oluşmuştur. Benzer şekilde yer değiştirme değerleri de her iki modelde arka köşelerde daha yüksek bulunmuştur. Köşeli modelde tüm bölgelerde eğimli modele kıyasla daha yüksek stresler ve yer değiştirmeler oluştuğu görülmüştür.
Sonuç: Her iki modelin de defektin postero-inferior köşelerinden kırılmaya daha yatkın olduğu ve köşeli modelin de eğimli modele göre daha yüksek postoperatif kırık riski taşıdığı sonucuna varılmıştır.
Anahtar sözcükler: Sonlu eleman analizi, marjinal mandibulektomi, postoperatif kırık
THE EVALUATION OF DIFFERENT FORMS OF MARGINAL MANDIBULECTOMIES IN TERMS OF POSTOPERATIVE FRACTURE RISK
ABSTRACT
Aim: The purpose of this study is to reveal an optimum marginal mandibulectomy design to prevent postoperative fractures. So then, two different common designs were compared with finite element analysis.
Material and methods: Two types of marginal mandibulectomies (angular and curviliniear) were performed on the posterior corpus of a 3 dimensional mathematical mandible model which was created from the tomography images. Stresses which took place on those two models under bite forces, were evaluated with finite element analysis.
Results: The models were evaluated and compared in terms of; minimum and maximum principal stresses, Von Mises stress and displacement magnitude. The highest stresses occured in the postero-inferior corners of the defects on both of the models. Similarly, the highest displacement magnitudes were measured in the posterior corners of both models. Higher stresses and displacement magnitudes were measured in all sites of the angular model compared to curvilinear one.
Conclusion: We conclude that, both of the models' postero-inferior corners were more prone to be fractured and the angular model had more postoperative fracture risk in comparison with the curvilinear one.
Key words: Finite element analysis, marginal mandibulectomy, postoperative fracture
Details
| Journal Section | Articles |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | October 25, 2016 |
| Published in Issue | Year 2016 Volume: 26 Issue: 1 |
Cite
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Tıklayınız.