ÖZ
Amaç: Mikrokristalin selülozun (MKS), dental reçine formülasyonu içerisinde kullanıldığında eğilme gerilimi ve mikro sertlik gibi mekanik özellikleri ve renk değişimi üzerindeki etkisini incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Dental kompozit reçine gruplarında taşıyıcı sistem olarak Bisfenol A glisidil metakrilat, trietilenglikol dimetakrilat, monomerleri kullanılmıştır. Foto-başlatıcı olarak kamforokinon ve yardımcı başlatıcı olarak ise 2-dimetilaminoetilmetakrilattercih edilmiştir. Dolgu malzemesi olarak MKS farklı oranlarda karışımı kullanılmıştır. Kompozit reçinelerin eğilme gerilimi testi hem tasarlanan gruplar arasında hem de ticari ürün ile ıslak ve kuru olarak kıyaslanmıştır.
Bulgular: Elde edilen sonuçlara göre geliştirilen kompozit reçinelerde MKS oranı artmasına rağmen eğilme geriliminde önemli bir değişiklik gözlenmemekte ve ticari ürüne göre daha zayıf mekanik özelliğe sahip olduğu belirlenmektedir. Bu değerler tasarlanan kompozit reçineler için: 35.31, 35.50, 39.85 MPa ticari ürün için ise 78.8MPa olarak belirlenmiştir. Örnekler için yapılan mikrosertlik sonuçlarına göre ise MKS oranının artmasıyla örneklerin mikro sertliğinin de artmış olduğu gözlenmektedir. Su, kola, çay ve kahve içeceklerinde bekletilen örnekler içerdikleri MKS oranına göre değerlendirilmiş olup, en fazla renk değişiminin %20 MKS içeren örneğin 1 hafta süresince kahve içerisinde bekletilmesiyle elde edildiği gözlenmiştir.
Sonuç: Dental kompozit reçine sisteminde kullanılan MKS oranının artması örneklerin eğilme gerilimi özelliklerinde bir artışa neden olmazken mikrosertlik değerlerinde ve renk değişimlerinde önemli miktarda artışa sebep olmuştur.
Anahtar Kelimeler: Mikrokristalin selüloz, dental kompozit reçine, mikrosertlik, eğilme gerilimi, renk değişimi.
Investigation of the Mechanical and Color Characteristics of Microcrystalline Cellulose Containing Dental Composite Resins
ABSTRACT
Objective: The aim of this study is to investigate the effect of microcrystalline cellulose (MCC) on mechanical properties such as bending stress and micro hardness when used in dental resin formulation and its effect on color change.
Materials and Methods: Bisphenol A glycidyl methacrylate, triethyleneglycol dimethacrylate monomers were used as carrier system in dental composite resin groups. Camphorquinone was preferred as the photoinitiator and 2-dimethylaminoethylmethacrylate as the co-initiator. Mixture of MCC in different proportions was used as filling material. The flexural stress test of the composite resins was compared between the designed groups and the commercial product.
Results: According to the results obtained, although the MCC ratio of the developed composite resins increased, no significant change in bending stress was observed and it was determined that it had weaker mechanical properties compared to the commercial product. These values are 35.31, 35.50, 39.85 MPa for the designed composite resins and 78.8 MPa for the commercial product. According to the microhardness results of the samples, it was observed that the micro hardness of the samples increased with increasing MCC ratio. Water, cola, tea and coffee beverages were evaluated according to their MCC content and maximum color change was obtained by keeping the sample containing 20% MCC in coffee for 1 week.
Conclusion: The increase in the MCC ratio used in the dental composite resin system did not cause an increase in the flexural stress properties of the samples, but also caused a significant increase in the microhardness values and color changes.
Keywords: Microcrystalline cellulose, dental composite resin, microhardness, flexural stress, color change.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Dentistry |
Journal Section | Araştırma Makalesi |
Authors | |
Publication Date | April 15, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 30 Issue: 2 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Tıklayınız.