Aim: Although the etiology of congenital permanent tooth agenesis is not known entirely, it is thought that it is due to genetic and environmental factors. It is known that tooth aganesis causes chewing, speech, nutrition, aesthetic and psychological problems. The purpose of this study was to assess the knowledge and behaviour of the dental practitioners working in Turkey about congenital permanent tooth agenesis; and to improve cognizance for the treatment.
Materials and Methods: 244 dentists who were reached via social media (facebook, instagram, e-mail) were included in our study. The questionnaire which include 13 questions was sent to dental practitioners. In the first part, the demographical data were asked. In the second part, general approaches of dental practitioners about congenital permanent tooth agenesis were asked, too. Data were analyzed using descriptive statistics and Chi-square test.
Results: While 52.5% of the dental practitioners who participated in this cross-sectional study stated that they had sufficient information about congenital tooth deficiency, 47.5% thought that they did not have enough information. As the participants are deciding to treatment planning about congenital permanent tooth agenesis, they took into account the factors of function of the tooth (78.1%) and short period of time (0.6%) much more and less, respectively.
Conclusion: Education in Turkey related to congenital permanent tooth agenesis is not enough and the dental practitioners need more practical and theoretical training on this subject.
Keywords: Congenital, Knowledge, Paediatric, Tooth agenesis
TÜRKİYE’DEKİ DİŞ HEKİMLERİNİN KONJENİTAL DAİMİ DİŞ EKSİKLİĞİNDE TEDAVİ YAKLAŞIMI ve TUTUMU
Öz
Amaç: Konjenital daimi diş eksikliğinin etiyolojisi tam olarak bilinmemekle birlikte genetik ve çevresel faktörlerden kaynaklandığı düşünülmektedir. Diş eksikliğinin çiğneme, konuşma, beslenme, estetik ve psikolojik sorunlara yol açtığı bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de çalışan diş hekimlerinin konjenital daimi diş eksikliği konusunda bilgi ve tutumlarının değerlendirilmesi ve tedavi farkındalığının artırılmasıdır.
Materyal ve Metot: Çalışmamıza sosyal medya üzerinden (facebook, instagram, e-mail) ulaşılan Türkiye’de çalışan 244 diş hekimi dahil edildi. 13 soruyu içeren anket formu diş hekimlerine gönderildi. Birinci bölümde demografik veriler soruldu. İkinci bölümde ise diş hekimlerine konjenital daimi diş eksikliği konusunda genel yaklaşımları hakkında sorular soruldu. Veriler tanımlayıcı istatistikler ve Ki-kare testi ile analiz edildi.
Bulgular: Bu kesitsel çalışmaya katılan diş hekimlerinin %52,5’i konjenital daimi diş eksikliği konusunda yeterli bilgiye sahip olduklarını belirtmişken, %47,5’i yeterli bilgiye sahip olmadıklarını düşünmüştür. Çalışmaya katılanların konjenital daimi diş eksikliğinde tedavi planlamasını yaparken sırasıyla %78,1’i dişin fonksiyon görmesine ve %0,6’sı işlemin kısa sürmesine göre karar vermiştir.
Sonuç: Türkiye’de diş hekimlerinin konjenital daimi diş eksikliğine ilişkin eğitimi yeterli olmayıp, diş hekimlerinin bu konuda daha fazla pratik ve teorik eğitime ihtiyacı vardır.
Anahtar Kelimeler: Konjenital, Bilgi, Çocuk, Diş eksikliği
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Dentistry |
Journal Section | Araştırma Makalesi |
Authors | |
Publication Date | October 15, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 30 Issue: 4 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Tıklayınız.