YÜZÜN VERTİKAL YÖN DEĞERLENDİRMESİNDE KULLANILAN R-AÇISININ GÜVENİLİRLİĞİ

Year 2021, Volume: 31 Issue: 4, 507 - 514, 14.10.2021

Özge Uslu-akçam

https://doi.org/10.17567/ataunidfd.998491

Abstract

Amaç: Yüzün vertikal iskeletsel yapısının gerçekçi değerlendirilmesi amacıyla çok sayıda sefalometrik ölçüm tanımlanmıştır. Çalışmamızın amacı, yüzün vertikal yön sınıflamasında kullanılan ölçümlerin birbiriyle uyumunu ve R-açısının güvenilirliğini incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmada önceden ortodontik tedavi görmüş 75 hastanın (42 kız, 33 erkek)(yaş ortalaması 17,67±1,51) ortodontik tedavi başı kayıtları ve lateral sefalometrik radyografları kullanılmıştır. Çalışma grubunu oluşturan bireyler, GoGn-SN açısına göre hipodiverjan (GoGn-SN≤29 ̊, n=25), normodiverjan (GoGn-SN 30-35 ̊ arası, n=25) ve hiperdiverjan (GoGn-SN>35 ̊, n=25) olmak üzere üç gruba ayrılmıştır. Lateral sefalometrik radyografilerde S-Ar-Go, Ar-Go-Me, GoGn-SN, Y ekseni açısı ve R açısal ölçümleri yapılmıştır. Ölçümlere ait tanıtıcı istatistikler hesaplanmıştır. Vertikal yön sınıflamasında kullanılan açılar arasındaki ilişkilerin değerlendirilmesi amacıyla Pearson’un korelasyon analizi kullanılmıştır. Yapılan ölçümlerin güvenilirliğini değerlendirmek amacıyla da Tekrarlanabilirlik katsayıları hesaplanmıştır.
Bulgular: Hipodiverjan ve normodiverjan grupta S-Ar-Go ile Ar-Go-Me arasında negatif yönlü; Y ekseni açısı ile R-açısı arasında pozitif bir korelasyon bulunmuştur. Hiperdiverjan grupta Go-Gn-SN açısı ile Yekseni açısı arasında, Go-Gn-SN açısı ile R-açısı arasında, Y ekseni açısı ile R-açısı arasında doğrusal bir ilişki tespit edilmiştir.
Sonuç: Özellikle Y ekseni açısı ile R-açısı arasında ve GoGN-Sn açısı ile Y ekseni açısı arasında kuvvetli doğrusal korelasyonlar tespit edilmiştir. Yüzün vertikal yön değerlendirmesinde kullanılan R-açısı, diğer bilinen açısal ölçümlere benzer bilgi vermektedir.
Anahtar kelimeler: Ortodonti, Sefalometri, Vertikal

Reliability of R-angle Used For Vertically Investigation Of The Face
ABSTRACT
Aim: Numerous cephalometric analyses have been described to assess the vertical craniofacial structure. The purpose of our study is to evaluate the consistency of the measurements used in the vertical classification of the face and the reliability of the R-angle.
Material and Methods: Orthodontic diagnostic records and initial cephalometric radiographs of 75 patients (42 girls, 33 boys) (mean age 17,67 ± 1,51) who had previously received orthodontic treatment were used in this retrospective study. Individuals were divided into hypodivergent (GoGn-SN≤29 ̊, n = 25), normodivergent (GoGn-SN between 30-35 ̊, n = 25) and hyperdivergent (GoGn-SN> 35 ̊, n = 25) groups according to the GoGn-SN angle. S-Ar-Go, Ar-Go-Me, GoGn-SN, Y axis angle and R-angle measurements were made on lateral cephalometric radiographs. Descriptive statistics of the measurements were calculated. Pearson's correlation analysis was used to evaluate the relations between the angles used in the vertical classification of the face. Repeatibility coefficients were calculated to evaluate the reliability of the measurements.
Results: In the hypodivergent and normodivergent group, there is a negative direction between S-Ar-Go and Ar-Go-Me; a positive correlation was found between the Y-axis angle and R-angle. In the hyperdivergent group, a linear relationship was found between the Go-Gn-SN angle and the Yaxis angle, between the Go-Gn-SN angle and the R-angle, between the Y axis angle and the R-angle.
Conclusion: Strong linear correlations were detected between the Y axis angle and the R-angle, and betwwen the GoGn-SN angle and the Y axis angle. The R-angle, used in the vertical direction evaluation of the face gives information similar to other known angular measurements.
Key words: Orthodontics; Cephalometrics; Vertical

Keywords

Ortodonti, Sefalometri, Vertikal

References

• 1. Tweed C.H. The Frankfort Mandibular Plane Angle in orthodontic diagnosis, classification, treatment planning and prognosis. Am J Orthod Oral Surgery 1946;32:175-230.
• 2. Downs W.B. Variations in facial relationships, their significance in analysis and treatment planning. Am J Orthod 1948; 34: 812-23.
• 3. Steiner C.C. Cephalometrics for you and me. Am J Orthod 1953;39:729-55.
• 4. McNamara J.A. A method of cephalometric evaluation. Am J Orthod. 1984;86:449-69.
• 5. Jarabak J.R, Fizzell J.A. Technique and treatment with light wire edgewise appliance. CV Mosby: St. Louis; 1972.
• 6. Braun S. A growth vector for the maxilla. Angle Orthod 1999;69:539-42.
• 7. Braun S. A growth vector for the mandible. Angle Orthod 2004;74(3):328-31.
• 8. Rizwan M, Mascarenhas R. A new parameter for assessing vertical skeletal discrepancies: The R angle. Revista Latinoamericana de Ortodoncia y Odontopediatria 2013.
• 9. Hapak FM. Cephalometric appraisal of the open-bite case. Angle Orthod 1964;34(1):65-72.
• 10. Isaacson JR, Isaacson RJ, Speidel TM, Worms FW. Extreme variation in vertical facial growth and associated variation in skeletal and dental relations. Angle Orthod 1971;41(3):219-29.
• 11. Sassouni VA. A roentgenographic cephalometric analysis of cephalo-facio-dental relationships. Angle Orthod 1955;735-64.
• 12. Baik C.Y and Ververidou M: A new approach of assessing sagittal discrepancies: The Beta Angle. Am J Orthod Dentofac Orthop 2004;126:100-5.
• 13. Lekhadia DR, Rai R, Hegde N, Hegde G, Sorake A, Kumar A. Assessment of vertical skeletal patterns using a new cephalometric parameter: The Daval-Rohan Angle. J of Postgraduate medicine, education and research 2017;51(1):7-11.
• 14. Bahrou S, Hassan AA, Khalil F. Facial proportions in different mandibular rotations in Class I individuals. Int Arab J Dent 2014;5(1):9-18. 15. Asad S, Naeem S. Correlation between various vertical dysplasia assessment parameters. Pak Oral Dent J 2009;1(2):28-33.
• 16. Ahmed M, Shaikh A, Fida M. Diagnostic performance of various cephalometric parameters for the assessment of vertical growth pattern. Dental Press J Orthod 2016;21(4):41-9.
• 17. Rizwan M, Mascarenhas R, Hussain A. Reliability of the existing vertical dysplasia indicators in assessing a definitive growth pattern. Rev Latinoam Ortodon Odontop 2011;16:1-5.
• 18. Ricketts RM. Cephalometric analysis and synthesis. Angle Orthod 1961;31(3):141-56.
• 19. Alexander Jacobson: Radiographic Cephalometry. How reliable is cephalometric prediction? Quintessence publishing company Inc. 1995:297-8.
• 20. Büyük SK, Halıcıoğlu K, Çelikoğlu M, Şekerci A, Ünal T, Kılkış D. Konik ışınlı bilgisayarlı tomografi kullanılarak elde edilen iki ve üç boyutlu lateral sefalometrik analizlerin karşılaştırılması. Atatürk Üniv Diş Hek Fak Derg 2014:24(2):213-218.
• 21. Kusnoto B, Kaur P, Salem A, Zhang Z, Galang-Boquiren MT, Viana G, et al. Implementation of ultra-low-dose CBCT for routine 2D orthodontic diagnostic radiographs: Cephalometric landmark identification and image quality assessment. Semin Orthod 2015;21(4):233-47.
• 22. Park JH, Tai K, Owtad P. 3-Dimensional cone-beam computed tomography superimposition: a review. Semin Orthod 2015;21(4):263-73.
• 23. Huerta JVR, Sosa JGO, Ledesma AF. Comparative study between cone-beam and digital lateral head film cephalometric measurements. Rev Mex Ortodon 2015;3(2):84-7.
• 24. Navarro RL, Oltramari-Navarro PV, Fernandes TM, Oliveira GF, Conti AC, Almeida MR, et al. Comparison of manual, digital and lateral CBCT cephalometric analyses. J Appl Oral Sci 2013;21(2):167-76.
• 25. Cassetta M, Altieri F, Di Giorgio R, Silvestri A. Two-dimensional and three-dimensional cephalometry using cone beam computed tomography scans. J Craniofac Surg 2015;26(4):311-5.