Medea is a mythological figure that has been a source of inspiration for works of art from Ancient Greece to now. Medea, who was made a scapegoat by the patriarchal thought, has been seen in every form of art as a child-killer mother, and that theme has been appreciated until today. Christa Wolf, who applied a different approach towards the theme from Euripides and Seneca, traced the history of the myth. Contrary to those two writers, instead of a child-killer mother, he portrayed Medea as a mother whose children were murdered by the society. How people dissemble to gain power and how they manipulate things for their own benefit are reflected in his novel. This study also includes the theme of sacrifice.
Medea Antik Yunandan günümüze kadar sanat eserlerine esin kaynağı olmuş mitolojik bir figürdür. Medea, ataerkil düşünce tarafından günah keçisi haline getirilen ve çocuk katili anne olarak kendisini sanatın her alanında göstermiş ve sevilen bir izlek olarak günümüze kadar gelmiştir. Bu izleği Euripides ve Seneca’dan farklı olarak ele alan Christa Wolf söylencenin geçmiş
izlerini sürmüştür. Bu iki yazarın aksine çocuk katili bir anneyi değil, toplum tarafından çocukları öldürülen bir anneyi ele almıştır. Güç ve iktidar için insanların nasıl ikiyüzlü davrandığını ve kendi çıkarları uğruna her şeyi yapabildiğini romanında yansıtmıştır. Bu çalışmada aynı zamanda kurban izleğine de yer verilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Creative Arts and Writing |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 28, 2018 |
Submission Date | April 25, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Issue: 60 |