The Effect of the level of Anger in nurses to Job Satisfaction

Year 2015, Volume: 18 Issue: 1, 43 - 49, 30.03.2015

Meryem Baran Ayşe Okanlı

https://doi.org/10.17049/ahsbd.85759

Cited By: 3

Abstract

Objective: This study was prepared descriptively with the aim of determining the effect of level of anger in nurses to job satisfaction.

Method: Research is done on 165 nurses who are working in Ezincan State Hospital between the dates January 2009 and March 2009 in Erzincan State Hospital. In the research is studied 145 nurses who accepted to join the research instead of sample selection. The data were collected by means of question form, traint anger-anger expression scale and Minessota satisfaction questionnaire.

Results: For nurses, it was found out that point of the trait anger was 19.48±4.27, point of the anger control was 23.30±3.97, point of the anger-out was 14.08±2.86, point of the anger-in was 15.12±3.15 and Minnesota satisfaction questionnaire was 64.74±10.96. At the result of the corelation analysis among the scales, statistically significant relation was determined between traint anger - anger expression style (p<0.001). It was found that expressing the anger in a right way increases the job satisfaction.

Conclusion: According to the result of the research, it was observed that trait anger and anger expression style of the nurses are effective on job satisfaction.

Keywords

Nurse, job satisfaction, anger

HEMŞİRELERDE ÖFKE DÜZEYİNİN İŞ DOYUMUNA ETKİSİ

Abstract

Amaç: Araştırma hemşirelerde öfke düzeyinin iş doyumuna etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel olarak planlanmıştır.

Yöntem: Araştırma Ocak 2009 - Mart 2009 tarihleri arasında, Erzincan Devlet Hastanesinde çalışmakta olan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 145 hemşire ile yapılmıştır. Veriler soru formu, Sürekli Öfke-Öfke İfade Tarz Ölçeği ve Minnesota Doyum Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik dağılımlar, ortalamalar, t testi, Mann-Whitney U testi, Kruskal Wallis varyans analizi ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır.

Bulgular: Araştırmaya katılan hemşirelerin sürekli öfke puan ortalaması 19.48±4.27, öfke kontrol puan ortalaması 23.30±3.97, öfke dışa puan ortalaması 14.08±2.86, öfke içe puan ortalaması 15.12±3.15 ve Minnesota Doyum Ölçeği puan ortalaması 64.74±10.96 olarak bulunmuştur. Ölçekler arasında yapılan korelasyon analizi sonucunda sürekli öfke-öfke ifade tarzı ile iş doyumu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmıştır (p<0.001). Öfkeyi doğru bir şekilde ifade edebilmenin iş doyumunu arttırdığı belirlenmiştir.

Sonuç: Hemşirelerin sürekli öfke ve öfke ifade tarzlarının iş doyumu üzerinde etkili olduğu görülmüştür. Bu doğrultuda hemşirelere düzenli aralıklarla öfke kontrolü eğitimi yapılması önerilebilir.

Keywords

Hemşire, iş doyumu, öfke