BİR SİGARA BIRAKMA POLİKLİNİĞİNDE UYGULANAN
PSİKOEĞİTİMSEL SİGARA BIRAKMA POROGRAMININ ETKİNLİĞİ
ÖZET
Amaç: Bu çalışma; sigara bağımlısı
olan hemşirelerin psikoeğitimsel
müdahalelerle sigara bırakma durumlarını incelemek amacıyla planlanmıştır.
Yöntem: Çalışmaya, bir üniversite hastanesinde çalışan, düzenli sigara içen
gönüllü hemşireler alınmıştır. Sigara içen toplam 84 hemşire ile ön görüşme
yapılmış ve katılmak isteyen 40 hemşire alınmıştır. Hemşireler rastgele 4 gruba
ayrılmış ve bu gruplarla haftada bir kez olmak üzere toplam 4 oturumluk
psikoeğitimsel destekli sigara bırakma programı uygulanmıştır. 4 oturumluk
programa 28 kişi tam katılmış ve bu grup PP (per protocol) olarak kabul
edilmiştir. Program tamamlandıktan sonra, 6.ay, 12.ay izlemi yapılmıştır.
Hemşirelerin sigara bırakma durumlarını ölçmek için, Fagerstrom Nikotin
Bağımlılık Testi, Özyeterlilik Anketi uygulanmış ve CO ve idrarda Kotinin
ölçümü yapılmıştır.
Bulgular: Programa katılan hemşirelerin %57.5’i
farmakolojik destek alarak programa devam etmiş, %42.5’i ise yanlızca
psikoeğitimsel destek alarak programı tamamlamışlardır. Sigara bırakma oranları
niyetli grupta (Intention To Treat ITT grubunda programdan sonra % 52.5 (n=21),
6. ay % 35.6 (n=14), 12. ay % 30.0 (n=12) iken, grubu tamamlayan Per Protocol
(PP) grubunda sigara bırakma oranları programdan sonra % 72.7, 6. ay % 45.5,
12. ay % 40.9 olarak belirlenmiştir.
Programdan sonra PP grubunda, Özyeterlilik Testi, CO, Kotinin miktarları arasında anlamlı farklılıklar bulunmuştur.
Sonuç: Programın
sonunda hemşirelerin sigara bırakma motivasyonlarının arttığı, psikolojik ve
farmakolojik desteğin bırakmayı kolaylaştırdığı ve özellikle programa düzenli
devam eden motivasyonu yüksek grupta sigara bırakmaların anlamlı düzeyde
arttığı gözlenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Sigara bağımlılığı, Psikoeğitim, Sigara
bırakma program, Hemşire
ABSTRACT
Efficiency
of a psychoeducational intervention for smoking cessation in a cessation clinic
Aim: This study was planned for
evaluating the quit rates of nurses with psychopharmacologic interventions.
Method: Out of 84 regular smoker
nurses working at a university hospital who volunteered to receive, 40 provided
consent and were recruited. Participants were randomized into 4 groups and
attended a session of psychoeducational approach based smoking cessation
program for 4 weeks. Per-protocol (PP) group consisted 28 nurses who
participated all sessions. All participants were contacted over telephone at 6th
and 12th months for follow-up. Measures used in the study were
Fagerström Nicotine Dependence Scale, Self-Efficacy questionnaire, carbon
monoxide (CO) measurement, and urine cotinine analyses.
Results:Twenty-three nurses (57.5%)
took pharmacological medication, and 17 nurses (42.5%) took only psychoeducational
intervention. Quit rates of entire participants at the end of program, and 6th
and 12th months of follow-ups were 52.5%, 35.6%, and 30.0% in the
intention-to-treat (ITT) group, and 72.7%, 45.5%, and 40.9% in the PP group,
respectively. Pre- and post-intervention comparisons of self-efficacy scores,
CO and cotinine levels were significantly different in PP group.
Conclusion: Psychoeducational
intervention was found to be a significant factor to increase motivation for
quitting, particularly in participants with complete attendance.
Keywords: Smoking
addiction, Psychoeducation, Smoking Cessation Programmes, Nursing
Subjects | Health Care Administration |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 28, 2017 |
Submission Date | January 19, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 20 Issue: 4 |
Journal is listed in the EBSCO CINAHL Database since 2019.
Journal of Anatolian Nursing and Health Sciences is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 (CC BY-NC 4.0)