OYUNLARIN DEĞİŞİK ALANLARDA KULLANIM GEÇERLİLİĞİ VE SİMÜLASYON YAKLAŞIMI

Year 2006, Volume: 20 Issue: 2, 179 - 198, 27.11.2010

Halim Kazan Ahmet Ergüler

Abstract

Günlük hayatta pek çok karmaşık yada içinden çıkılması zor olan
problemlerle karşılaşırız. Bu tür problemlerin üstesinden gelmenin değişik
yolları vardır. Bu yollardan biriside simülasyon yaklaşımıdır. Simülasyon
yaklaşımıyla gerçeğin basitleştirilmiş bir modeli kurularak, basitleştirilmiş
modelden bilgi elde edilir. Elde edilen bilgiler gerçek probleme uygulanarak
problem çözülür. Araştırmacı, hedeflemiş olduğu araştırmasında istediği bilgiyi
elde etmek için, araştırma sorularını cevaplamada oyuna başvurabilir. Oyuna
başvurma işleminde çeşitli yaklaşımlar yada yöntemler kullanılır. Bu çalışmada;
simülasyon yaklaşımı ve geçerlilik kavramları üzerinde durularak, bir araştırma
aracı olarak oyun, bir üretim aracı olarak oyun, bir öğretim aracı olarak oyun ve
oyunların tehdit edilmesi konuları simülasyon yaklaşımı ve geçerliliği
araştırıldı. Üzerinde durulan oyunların geçerliliğini ve tasarım sürecini
göstermek için matematiksel oyun yaklaşım(Yoshinobu Teraoka ve Yasuyoshi
Yamada’s 1995:59-67) modellerinden faydalanıldı. Tehditleri önlemek için
öneriler sunuldu.

Keywords

Eğitim, Oyun Tasarımı, Oyun, Araştırma, Üretim, Geçerlilik İçin Tehditler, Simülasyon

References

• Cook, T. and Campbell, D.T. (1979) ‘‘Quasi experimentation. Design alanysis issues for field settings’’. pp.125,Chicago: Rand McNally.
• Cronbach, L.J. and Meehl, 0.E. (1995) ‘‘Construct validity in psychological tests’’. Psychological Bulletin, pp. 281-302.
• Geurts, j., & Van Wierst, P. (1991). Spelsimulatie: Oefenen met complexiteit [Gaming: Exercising complexity]. In J. Kessels & C. Smit (Eds.), Spelsimulatie in managementopleidingen [Gaming in management training] (pp. 1-16). Deventer, The Netherlans: Kluwer.
• Greenblat, C., and Duke R. (1975). Principles and practices of gaming/simulation. Beverly Hills,pp.52, CA: Sage.
• Guba, E. G., & Lincoln, Y.S. (1982) Epistemological and methodollogical bases of naturalistic ingiuiry. Educational Communication and technology Journal, 30, pp.233-252.
• LeCompte, M.D., & Goetz, J.P. (1982). ‘‘Problems of reliability and validiyt in ethnographic researec’’. Review of Educational Research, pp.52.
• Raser, J. C. (1969). ‘‘Simulations and society: An exploration of scientific gaming’’. Pp.142-145,148 Boston: allyn & Bacon.
• Sarıaslan, H. (1982), ‘‘Sıra Bekleme Sistemlerinde Simülasyon Tekniği’’, Fak. Yay.,İstanbul, s.1
• Tekin, M., (1995), ‘‘Kantitatif Karar Verme Teknikleri’’, Kuzucular Ofset, Konya, s.247
• Tulunay, Y. (1982). ‘‘İşletme Matematiği’’, İşletme fakültesi Yayın No: 269,s.5, İstanbul
• Vissers, G., Heijne, G., & Petes, V. (1995). Spelsimulatie en bestuurskundig onderzoek [Gamingand research on public administration]. Bestuurskunde, 4(4), pp.178-187.
• Yasuyoshi Yamada and Y. Teraoka,( 1995),a silent-noisy game for duopolistic territory, Proceeding Of APORS’94 (World Scientific, Singapore), pp.59-67
• Yoshinobu Teraoka (1993), A Game Theory For A Duopolistic Territory, Proceeding Of Australia-Japan Workshop On Stochastic Models In Enineering Technology And Management, pp.555-559