Bu çalışmada cumhuriyetin ilk yıllarında devlet tarafından sipariş veya yarışma
yoluyla teşvik edilerek yazdırılmış, geçmişe ait hukuksal düzenin hicvini konu alan üç
tiyatro yapıtı analiz edilmiştir. Bu çalışma yeni cumhuriyetin, kendi ideolojisini halka
yaymak ve benimsetmek için sanattan nasıl yararlandığını ortaya koymayı amaçlamaktadır.
Cumhuriyet’in ilk döneminde, gazete, dergi gibi başka araçların ulaşamadığı taşrada
sergilenmek üzere yazılan tiyatro yapıtları eskiyi hicvederken, yeni dönemin kazanımlarını halka benimsetmeyi amaçlamaktadır. Bu tiyatro oyunları özellikle, geleneksel popüler
kültürde bir figür olarak yer alan ve uzun dönemde, devletin otoritesine karşı halkın potansiyel
ya da pasif direnme araçlarından birisi olarak değerlendirilebilecek kadı hikâyelerinin
yarattığı zeminden faydalanmıştır. Yani, kadıların adaletsizliği üzerine odaklanan
ve “kadı fıkraları” olarak anonimleşmiş eleştiriyi, Osmanlı kadısının adaletsizliğine ve
eski hukuki sürecin yozlaşmışlığına dayandırmaktadır. Ayrıca rüşveti, yolsuzluğu yurttaşlara kötü muameleyi engelleyecek, kadın ve erkeğe eşit bakacak bir düzenin kurulduğunu
müjdeleyen oyunlarda, örtük biçimde yargıç yansızlığı, kanunların üstünlüğü ve genelliği
dile getirilmeye çalışılmıştır.
Primary Language | tr;en |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | May 23, 2012 |
Published in Issue | Year 2011 Volume: 15 Issue: 2 |