BibTex RIS Cite

-

Year 2015, Volume: 19 Issue: 2, 71 - 96, 10.11.2015

Abstract

As a second generation representative of critical theory, Habermas has brought forward ideas with different titles on social science like many thinkers’ former self. His ideas generated in social theory, epistemology, political philosophy and communication are at the center of many discussions and arguments. Habermas has criticized the approach to social science of positivism in “On the Logic of Social Sciences” transferring the approach to the methods of the social sciences. That showdown with positivism also reflects his views on hermeneutics, meaning and language, and it contains discussions with many predecessors or contemporaries thinkers. This work, which compiles studies involving different times, reveals the contribution of enlightenment to the critical theory of Frankfurt School as well as Habermas' approach to the social science through dialectical philosophy of science and positivism and dissents from the critical theory of Frankfurt School, and also underlies Habermas' Theory of Communicative Action. In this study, Habermas's criticism of the methods of the social sciences will deal with the four major titles. We will try to demonstrate, respectively, Habermas's critique of positivism and empiricism, dualism of natural sciences and geisteswissenschaften, the relation of language with meaning and knowledge, and his criticism towards social science via critical hermeneutics views, in particular in the framework of his work On the Logic of Social Sciences

References

  • Arslan, H. (2002). Retorik, Hermeneutik ve Sosyal Bilimler. İstanbul:Paradigma
  • Demir, S. Atila. (2009-1). “Sosyal Bilimlere Eleştirel Bir Bakış: Frankfurt Okulu ve Po- zitivizm Eleştirisi”. Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 11(1), ss. 59-73.
  • Bleicher, J. (1980). Contemporary Hermeneutics: Hermeneutics As A Method, Philosop- hy And Critique. London: Routledge
  • Cevizci, A. (2012). Felsefenin Kısa Tarihi. İstanbul: Say Yayınları.
  • Çiğdem, A. (2008). Akıl ve Toplumun Özgürleşimi, Jürgen Habermas Üzerine Bir Çalış- ma. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • E. B. (2001). “Frankfurt Okulu ve Pozitivizm Eleştirisi”. Erişim tarihi: 01.06.2013, bilge- liksevgisi ağ sitesi: http://bilgeliksevgisi.tr.gg/Frankfurt-Okulu-ve-Pozitiv- izm-Ele&%23351%3Btirisi.html
  • Finlayson J.G. (2007). Habermas. (Çev. Talat Kılıç). Ankara: Dost Yayınları.
  • Göka, E., Topçuoğlu A., Aktay, Y. (1996). Önce Söz Vardı, Yorumsamacılık Üzerine Bir Deneme. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Habermas, J. (1990a). A Review of Gadamer’s Truth and Method, Dallymar F.R., Mc- Carty T. (Çev.) Ormiston G.L., Schrift, A. (Editors). Hermeneutic Traditi- on: From Ast to Ricoeur. University of NewYork Press.
  • Habermas, J. (1990b). The Hermeneutic Claim to Universality. Bleicher J. Çev: Ormis- ton G.L., Schrift, A. Editors. Hermeneutic Tradition: From Ast to Ricoeur. State University of NewYork Press: NewYork.
  • Habermas, J. (2011). Sosyal Bilimlerin Mantığı Üzerine. İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Habermas, J. (2013) ‘’İdeoloji’’ Olarak Teknik ve Bilim. (Çev. Mustafa Tüzel). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Hekman, S. (2012). Bilgi Sosyolojisi ve Hermeneutik. (Çev. Hüsamettin Alkan-Bekir Balkız) İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Kızılçelik, S. (2008). Frankfurt Okulu. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özlem, D. (1998). Bilim, Tarih ve Yorum. İstanbul: İnkılap Yayınları.
  • Özlem, D. (2012). Metinlerle Hermeneutik Dersleri 1. İstanbul: Notos Kitap.
  • Şaylan, G. (2002). Postmodernizm. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Taşdelen, V. (2008). Hermeneutiğin Evrimi ‘’Kesitler’’. Ankara: Hece Yayınları.
  • Timur, T. (2008). Habermas’ı Okumak. İstanbul: Yordam Kitap.

Habermas’ın Sosyal Bilimler Eleştirisi

Year 2015, Volume: 19 Issue: 2, 71 - 96, 10.11.2015

Abstract

Eleştirel kuramın ikinci kuşak temsilcilerinden Jürgen Habermas, kendinden önceki bir-
çok düşünür gibi sosyal bilimler alanında farklı başlıkta fikirler ortaya koymuştur. Onun sosyal
teori, epistemoloji, siyaset felsefesi, iletişim başlıklarında ürettiği düşünceler birçok tartışmanın
ve tezin merkezine oturmuştur. Habermas, sosyal bilimlerin metoduna yönelik yaklaşımını aktaran
“Sosyal Bilimlerin Mantığı Üzerine” adlı çalışmasında pozitivizmin sosyal bilimlere yaklaşımını
eleştirmektedir. Pozitivizmle bu hesaplaşma aynı zamanda onun hermeneutik, anlam ve dil üzerine
görüşlerini de yansıtmakta ve kendinden önceki veya çağdaşı birçok düşünürle tartışmasını içermektedir.
Değişik zamanları kapsayan çalışmalarının derlendiği bu eser, aydınlanmanın, diyalektik
bilim felsefesi ve pozitivizm anlayışı üzerinden sosyal bilimler üzerine Habermas’ın temel yaklaşımının yanı sıra, Frankfurt Okulu’nun eleştirel yaklaşımına katkılarını ve ondan ayrıldığı yanları da
ortaya koymakta ve aynı zamanda Habermas’ın ‘’İletişimsel Eylem Kuramı’’nın bir nevi temelini
de oluşturmaktadır. Bu çalışmada, Habermas’ın sosyal bilimlerin yöntemine ilişkin eleştirisini dört
temel başlıkta ele alacağız. Sırasıyla Habermas’ın pozitivizm ve ampirizm eleştirisi, doğa bilimleri
ve tin bilimleri ikiciliği, dil’in anlam ve bilgi ile ilişkisi ve eleştirel hermeneutik görüşleri üzerinden
sosyal bilimlere yönelik yapmış olduğu eleştiriyi, özellikle Sosyal Bilimlerin Mantığı Üzerine adlı
eseri çerçevesinde ortaya koymaya çalışacağız.

References

  • Arslan, H. (2002). Retorik, Hermeneutik ve Sosyal Bilimler. İstanbul:Paradigma
  • Demir, S. Atila. (2009-1). “Sosyal Bilimlere Eleştirel Bir Bakış: Frankfurt Okulu ve Po- zitivizm Eleştirisi”. Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 11(1), ss. 59-73.
  • Bleicher, J. (1980). Contemporary Hermeneutics: Hermeneutics As A Method, Philosop- hy And Critique. London: Routledge
  • Cevizci, A. (2012). Felsefenin Kısa Tarihi. İstanbul: Say Yayınları.
  • Çiğdem, A. (2008). Akıl ve Toplumun Özgürleşimi, Jürgen Habermas Üzerine Bir Çalış- ma. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • E. B. (2001). “Frankfurt Okulu ve Pozitivizm Eleştirisi”. Erişim tarihi: 01.06.2013, bilge- liksevgisi ağ sitesi: http://bilgeliksevgisi.tr.gg/Frankfurt-Okulu-ve-Pozitiv- izm-Ele&%23351%3Btirisi.html
  • Finlayson J.G. (2007). Habermas. (Çev. Talat Kılıç). Ankara: Dost Yayınları.
  • Göka, E., Topçuoğlu A., Aktay, Y. (1996). Önce Söz Vardı, Yorumsamacılık Üzerine Bir Deneme. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Habermas, J. (1990a). A Review of Gadamer’s Truth and Method, Dallymar F.R., Mc- Carty T. (Çev.) Ormiston G.L., Schrift, A. (Editors). Hermeneutic Traditi- on: From Ast to Ricoeur. University of NewYork Press.
  • Habermas, J. (1990b). The Hermeneutic Claim to Universality. Bleicher J. Çev: Ormis- ton G.L., Schrift, A. Editors. Hermeneutic Tradition: From Ast to Ricoeur. State University of NewYork Press: NewYork.
  • Habermas, J. (2011). Sosyal Bilimlerin Mantığı Üzerine. İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Habermas, J. (2013) ‘’İdeoloji’’ Olarak Teknik ve Bilim. (Çev. Mustafa Tüzel). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Hekman, S. (2012). Bilgi Sosyolojisi ve Hermeneutik. (Çev. Hüsamettin Alkan-Bekir Balkız) İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Kızılçelik, S. (2008). Frankfurt Okulu. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özlem, D. (1998). Bilim, Tarih ve Yorum. İstanbul: İnkılap Yayınları.
  • Özlem, D. (2012). Metinlerle Hermeneutik Dersleri 1. İstanbul: Notos Kitap.
  • Şaylan, G. (2002). Postmodernizm. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Taşdelen, V. (2008). Hermeneutiğin Evrimi ‘’Kesitler’’. Ankara: Hece Yayınları.
  • Timur, T. (2008). Habermas’ı Okumak. İstanbul: Yordam Kitap.
There are 19 citations in total.

Details

Primary Language tr;en
Journal Section Makaleler
Authors

Naci İspir This is me

Publication Date November 10, 2015
Published in Issue Year 2015 Volume: 19 Issue: 2

Cite

APA İspir, N. (2015). Habermas’ın Sosyal Bilimler Eleştirisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 71-96.

Creative Commons Lisansı
ATASOBEDAtatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.