Abstract
Hümanizm kelimesi, 'insan sevgisi' anlamında ilk defa meşhur Romalı düşünür Cicero tarafından kullanılmıştır. Fakat kelimenin yaygın bir halde kullanılması XVI. yüzyılın sonlarına doğru olmuştur. 'Aydınlanma devri' filozoflarıyla felsefi bir anlam kazanarak bir yaşam doktrini haline gelen hümanizm, bütün sorunların, insandan başka bir kaynağa müracaat etmeden, sadece insanla çözülebilecegini savunan, insanı tek ölçü kabul eden ve dolayısıyla dini ve Tanrı inancını tümüyle dışlayan bir görüştür. Çağdaş ateist, materyalist ve Marksist akımlar genelolarak kendilerini hümanizm olarak adlandırırlar.
İşte bu anlamda, bütün gönlü Tanrı aşkı ile dolu olan ve bu aşkın topluma yansımasıyla insan sorunlarının çözülebilecegine inanan Mevlana'yı hümanist olarak tanıtmak çok yanlıştır, kanaatindeyiz. Çünkü, Mevlana'nın ögretisinin temelinde 'Allah aşkı', 'gerçek kulluk', 'tolerans ve hoşgörü' bulunmaktadır.
ABSTRACT
Humanism was used fırstly in the meaning of 'human love' by famous thinker Cicero who was from Roman. But the word was prevalent in the end of the sixteenth century. Humanism acguired a philosophical property with 'the Age of Enlightenment' and became a life doctrine. According to humanism, all problems can be solved by human without applying to another way and human is in the center of life. Thus, humanism excludes religion and God thought. The contemporary atheist, materialist and Marxist trends generally call themselves humanism.
In this sense, we can't caB Mevlana whose heart is full ofGod love and who believes that all human problems can be solved by God love as humanist. Because, in Mevlana's doctrine, there are God love, real worship and tolerance..
Keywords
Details
| Primary Language | tr; en |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | February 23, 2010 |
| Published in Issue | Year 2002 Volume: 9 Issue: 20 |
