Bazı Anadolu ağızlarında zamirlerin yönelme, isimlerinse iyelik II. teklik şahıs yönelme ve yükleme hâllerinden sonra diğer ağızlarda bulunmayan bazı önemli ses bilgisel değişiklikler görülür: Bu ağızlarda söz konusu çekimlerde kelime sonunda bir “n” sesi/eki ortaya çıkmakta ve bu sesten önceki iyelik eki ile yönelme/yükleme hâli eki birleşerek ya ikiz ya uzun ya da normal bir ünlüye dönüşmektedir: bahan/behen/been „bana‟, evi}en/evên/even „senin evine‟; çayığın/çayı}ın „senin çayını‟. Bu ses olaylarının olma sebebi iyelik ekindeki damak “n”sinin erimesi ve kelime sonuna /+(E)n/ kuvvetlendirme ekinin getirilmesidir. Bu ses bilgisel hadise, bölge ağızlarının Kıpçak lehçeleriyle olan irtibatına işaret etmektedir.
Primary Language | tr; en |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | February 28, 2010 |
Published in Issue | Year 2008 Volume: 14 Issue: 36 |