Türkçede nezaket anlamı, kendine özgü
biçimde, çeşitli unsurlar aracılığıyla ifade edilir. Bu
açıdan cümle kuruluşu, üslup ayrıcalık taşır. Bu
makale cümlelerde nezaket anlamının seslenmeler
aracılığıyla yansıtılması konusunu incelemektedir.
Bu makale, sadece Türkiye Türkçesinde
bulunan seslenmelerdeki nezaket anlamı üzerinde
durmayıp bunları Özbek Türkçesindeki bazı
seslenmelerle karşılaştırarak aynı dil ailesinden
olan bu iki yazı dilinin benzer ve farklı yanlarını
ortaya koymayı denemektedir.
Türkiye Türkçesinde ve Özbek
Türkçesinde nezaket bildiren seslenmeler, “bey,
hanım, bay, bayan, efendi, beyefendi, hanımefendi”
hitap sözleri; “teyze, amca, beybaba, abla, kardeş,
hemşire, dede, nine, evlat, yavru, oğul, kız”
akrabalık adları; “öğretmen, patron, hoca, müdür,
büyükelçi, sultan, yüzbaşı” unvanları ve benzetme
kelimeleri ile ifadesini bulur.
Primary Language | tr; en |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | March 11, 2010 |
Published in Issue | Year 2010 Volume: 17 Issue: 42 |