Abstract
Text reparation is a basis for criticism, publication, and editing activities. Classical Turkish Literature is collective for its word richness, culture, sense of arts and stylistic aspects. These written text works have been damaged, during the course of time, by humans. Text reparation is an activity in order to solve these problems. Any theoretical work can be done only if there is a proper text. Explanatory and critical activities can be done after the determination of the text. This article tries to identify the necessary conditions for text reparation and the basic language and literature qualities of the researcher. Text reparation needs proper methodology and careful approach. This article gives also the necessary information for the prestudy of the text reparation. This article includes practical examples about the problematical parts of the copies of original texts.
Keywords
References
- Ateş, A. (1940-1942). “Metin Tenkidi Hakkında (Dasitan-ı Tevarih-i Müluk-i Al-i Osman Münasebeti İle)”, Türkiyat Mecmuası, VII-VIII (1), ss. 253-264.
- Çetin, N. M. (1971). “Yazma Eserlerin Tanınması” İlim ve Sanat, S. 59, ss. 59-64.
- Ece, S. (1996). Tahkiye Açısından Haşimî’nin Mihr ü Vefa Mesnevisi, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üni. SBE, Erzurum.
- ...................., (1983). Manisalı Camiî’nin Vamık u Azra Mesnevisi (İnceleme - Metin Sadeleştirme), Doktora Tezi, Atatürk Üni. SBE, Erzurum.
- Ergin, M. (1986). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Boğaziçi Yay.
- Fazlî, O. A. Divan, Yapı Kredi Sermet Çifter Araştırma Ktp. Nu: 173-2. Günay, M. (2001). Metin Bilgisi. İstanbul: Multilingual Yay.
- Hatif H. Divan, Atatürk Üni Ktp. Seyfettin Özege Bl. ASL Nu: 94-98. .................., Divançe, Milli Kütüphane, FB Nu: 313. Karahan, L. (1991). Türkçede Söz Dizimi -Cümle Tahlilleri-. Ankara: Akçağ Yay.
- Kavakçı, Y. Z. (1976). İslam Araştırmalarında Usul. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yay. Köksal, M. F. (2008). “Metin Tamiri (Usul ve Esaslar, Uygulamalar ve Bazı Teklifler”, Divan Edebiyatı Araştırma Dergisi 1, ss. 169-190.
- Köksal, M. F. (2012). Eski Türk Edebiyatında Tenkit ve Teoiri. İstanbul: Kesit Yay.
- Kut, G. (1999). “Metin Tesbitinde Birinci Aşama: Vezin ve Anlam”, İlmi Araştırmalar, S. 8, ss. 189-2
- Levend, A. S. (1972). Türk Dilinde Gelişme ve Sadeleşme Evreleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yay.
- Mutlu, E. (1995). İletişim Sözlüğü. Ankara: Ark Yay.
- Polat, S. (2010). Metin Tenkidi. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları Şevki, H. T. İ. Divan, Milli Kütüphane Yz. A. 8857.
- Tarlan, A. N. (1981). Edebiyat Meseleleri. İstanbul: Ötüken Yay.
- Yeni Türk Ansiklopedisi 12 Cilt (1985). İstanbul: Ötüken Yay.
- Yıldırım, E. (2009). Hadiste Metin Tenkidi Tarihi Süreç, Yeni Yaklaşımlar. İstanbul: Rağbet Yay.
Abstract
Metin tamiri; tenkit, neşir ve edisyon kritik çalışmalarının esasını oluşturur. Klasik Türk Edebiyatı kelime kadrosu, kültür ve sanat anlayışıyla ve şekil özellikleri itibariyle kolektiftir. Yazma eser şeklinde sahip olduğumuz bu metinler, insandan kaynaklanan bir takım yanlışlıklarla zamanın yıpratıcı etkilerini de beraberlerinde taşırlar. Metin tamiri, bu problemleri bertaraf etmeye yönelik bir çalışmadır.Her teorik çalışma ancak ortaya konmuş sağlam bir metinden hareketle ortaya konabilir. Şerh ve tahlil çalışmaları da metin tespitinden sonra yapılabilir. Bu makalede metin tamirini gerekli kılan şartlar ortaya konmaya çalışılmış, araştırmacının sahip olması gereken dil ve edebiyat donanımı tayin edilmeye çalışılmıştır. Metin tamiri ancak doğru bir yöntem ve dikkatli bir yaklaşımla ortaya konabilir. Bu makalede metin tamiri için gerekli olan ön çalışmalar hakkında da bilgi verilmiştir. Makalenin sonunda orijinal metinlerden kopya edilen problemli kısımlar üzerinde uygulama çalışmaları yer almaktadır.
Keywords
References
- Ateş, A. (1940-1942). “Metin Tenkidi Hakkında (Dasitan-ı Tevarih-i Müluk-i Al-i Osman Münasebeti İle)”, Türkiyat Mecmuası, VII-VIII (1), ss. 253-264.
- Çetin, N. M. (1971). “Yazma Eserlerin Tanınması” İlim ve Sanat, S. 59, ss. 59-64.
- Ece, S. (1996). Tahkiye Açısından Haşimî’nin Mihr ü Vefa Mesnevisi, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üni. SBE, Erzurum.
- ...................., (1983). Manisalı Camiî’nin Vamık u Azra Mesnevisi (İnceleme - Metin Sadeleştirme), Doktora Tezi, Atatürk Üni. SBE, Erzurum.
- Ergin, M. (1986). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Boğaziçi Yay.
- Fazlî, O. A. Divan, Yapı Kredi Sermet Çifter Araştırma Ktp. Nu: 173-2. Günay, M. (2001). Metin Bilgisi. İstanbul: Multilingual Yay.
- Hatif H. Divan, Atatürk Üni Ktp. Seyfettin Özege Bl. ASL Nu: 94-98. .................., Divançe, Milli Kütüphane, FB Nu: 313. Karahan, L. (1991). Türkçede Söz Dizimi -Cümle Tahlilleri-. Ankara: Akçağ Yay.
- Kavakçı, Y. Z. (1976). İslam Araştırmalarında Usul. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yay. Köksal, M. F. (2008). “Metin Tamiri (Usul ve Esaslar, Uygulamalar ve Bazı Teklifler”, Divan Edebiyatı Araştırma Dergisi 1, ss. 169-190.
- Köksal, M. F. (2012). Eski Türk Edebiyatında Tenkit ve Teoiri. İstanbul: Kesit Yay.
- Kut, G. (1999). “Metin Tesbitinde Birinci Aşama: Vezin ve Anlam”, İlmi Araştırmalar, S. 8, ss. 189-2
- Levend, A. S. (1972). Türk Dilinde Gelişme ve Sadeleşme Evreleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yay.
- Mutlu, E. (1995). İletişim Sözlüğü. Ankara: Ark Yay.
- Polat, S. (2010). Metin Tenkidi. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları Şevki, H. T. İ. Divan, Milli Kütüphane Yz. A. 8857.
- Tarlan, A. N. (1981). Edebiyat Meseleleri. İstanbul: Ötüken Yay.
- Yeni Türk Ansiklopedisi 12 Cilt (1985). İstanbul: Ötüken Yay.
- Yıldırım, E. (2009). Hadiste Metin Tenkidi Tarihi Süreç, Yeni Yaklaşımlar. İstanbul: Rağbet Yay.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | April 23, 2014 |
| Published in Issue | Year 2014 Issue: 51 |
