An investigation On Graduate Research in Turkish Language and Literature Education

Year 2020, Issue: 67, 683 - 702, 31.01.2020

Fatih Veyis

https://doi.org/10.14222/Turkiyat4284

Abstract

The aim of this study is to examine the trends, subject areas, methods, data collection tools, data analysis methods and sample characteristics of graduate studies conducted in the field of Turkish language and literature education in the last decade between 2009-2019. When the related literature is examined, no research has been found regarding the examination of postgraduate studies in the field of Turkish language and literature education. Therefore, it is thought that this study will lead to future graduate studies and will be the source of this study. The data of the study consists of 83 master's theses and 19 doctoral theses which are accessible in the HEC database. In this study conducted with survey, document analysis and content analysis were conducted and postgraduate theses were examined and research trends in Turkish language and literature education were described. It was seen that the postgraduate studies were mostly carried out with document analysis and survey, working with small sample groups, documents, questionnaires and scales were used more in order to collect data, and simple statistical tests were used in data analysis. The subject areas of Turkish language and literature education of the theses have been in the direction of examining literary works in terms of literature education and teaching, evaluation of curriculum, textbooks and values education. It has been concluded that other sub-research areas related to Turkish language and literature education are neglected.

Keywords

Turkish language and literature education, graduate research education.

Türk Dili ve Edebiyatı Eğitimi Alanında Lisansüstü Araştırmalar Üzerine Bir İnceleme

Abstract

Bu çalışmanın amacı 2009-2019 yılları arasında, son on yılda Türk dili ve edebiyatı eğitimi alanında yapılan lisansüstü çalışmaların eğilimlerini, konu alanlarını, yöntemlerini, araştırmalarda kullanılan veri toplama araçlarını, veri analiz yöntemlerini ve örneklem özelliklerini incelemektir. İlgili alanyazın incelendiğinde Türk dili ve edebiyatı eğitimi alanında yapılan lisansüstü çalışmaların incelenmesine dönük herhangi bir araştırmaya rastlanmıştır. Bu durumdan hareketle bu çalışmanın gelecekte yapılacak lisansüstü çalışmalara yol göstereceği ve kaynaklık edeceği düşünülmektedir. Araştırmanın verilerini YÖK veri tabanında erişime açılmış 83 yüksek lisans tezi ve 19 doktora tezi oluşturmaktadır. Betimsel tarama modeli ile yürütülen bu çalışmada, doküman analizi ve içerik analizi yapılarak lisansüstü tezler incelenmiş, Türk dili ve edebiyatı eğitimi alanındaki araştırma eğilimleri betimlenmiştir. Yapılan lisansüstü çalışmaların çoğunlukla doküman incelemesi ve betimsel tarama ile yürütüldüğü, küçük örneklem grupları ile çalışıldığı, verilerin toplanmasında dokümanların, anket ve ölçeklerin sırasıyla daha çok kullanıldığı, verilerin analizinde ise basit istatistiki testlerden faydalanıldığı görülmüştür. Tezlerin Türk dili ve edebiyatı eğitimi konu alanları ise edebî eserlerin edebiyat eğitimi ve öğretimi açısından incelenmesi, öğretim programlarının değerlendirilmesi, ders kitapları ve değerler eğitimi gibi konuların fazlaca ele alındığı yönünde olmuştur. Türk dili ve edebiyatı eğitimine dair diğer alt araştırma alanlarının ise ihmal edildiği sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Türk dili ve edebiyatı eğitimi, lisansüstü araştırma eğitimleri.

References

• Alper, A. ve Gülbahar, Y. (2009). Trends and issues in educational technologies: A review of recent research in TOJET. The Turkish Online Journal of Educational Technology ,8 (2). Arık, R. S. ve Türkmen, M. (2009). Eğitim bilimleri alanında yayınlanan bilimsel dergilerde yer alan makalelerin incelenmesi. http://oc.eab.org.tr/egtconf/pdfkitap/pdf/488pdf adresinden ulaşılmıştır. Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2007). Research methods in education (6th ed.). New York: Routledge. Eyüp, B., Uzuner Yurt, S. ve Stebler M. Z. (2012). Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimine Yönelik Yapılan Akademik Çalışmalar Üzerine Bir İnceleme. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 7/1 Winter 2012, p.1119-1131. Göktaş, Y., Küçük, S., Aydemir, M., Telli, E., Arpacık, Ö., Yıldırım, G. ve diğerleri. (2012). Educational Technology Research Trends in Turkey: A Content Analysis of the 2000-2009 Decade. Educational Sciences: Theory & Practice, 12 (1), 191-199. Karadağ, E. (2009). Eğitim bilimleri alanında yapılmış doktora tezlerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 75-87. Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Lee, M. H., Wu, Y. T. ve Tsai, C. C. (2009). Research Trends in Science Education from 2003 to 2007: A Content Analysis of Publications in Selected Journals. International Journal of Science Education, 31(15), 1999-2020. MEB, (2015). Türk Dili ve Edebiyatı Dersi Öğretim Programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı. Ozan, C. ve Köse, E. (2014). Eğitim Programları ve Öğretim Alanındaki Araştırma Eğilimleri. Sakarya University Journal of Education, 4 81), 116-136. Seçer, İ., Ay, İ., Ozan, C., Yılmaz, B. Y. (2014). Rehberlik ve psikolojik danışma alanındaki araştırma eğilimleri: Bir İçerik Analiz. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 5 (41), 49-60. Sözbilir, M.ve Kutu, H. (2008). Development and current status of science education research in Turkey. Essays in Education [Special issue], 1-22. Şimşek, A., Özdamar, N., Kobak, K., Uysal, Ö., Berk, C., Kılıçer, T. ve Çiğdem, H. (2009). İki binli yıllarda Türkiye’deki eğitim teknolojisi araştırmalarında gözlenen eğilimler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 9, 115-120. Varışoğlu, B., Şahin A. ve Göktaş, Y. (2013). Türkçe eğitimi araştırma eğilimleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1767-1781. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (8.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yücedağ, T. ve Erdoğan, A. (2011). 2000-2009 yılları arasında matematik eğitimi alanında türkiye’de yapılan çalışmaların bazı değişkenlere göre incelenmesi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.10(2), 825-838.   Doktora Tezleri Arslan, M.A. (2012). Türkiye dışı Türk edebiyatları ve dünya edebiyatlarının Cumhuriyet’ten günümüze ortaöğretim programları ve ders kitaplarındaki yeri. Ankara: Gazi Üniversitesi. Aydın, G. (2015). Türk dili ve edebiyatı hizmet öncesi öğretmen eğitiminde yansıtıcı öğretim uygulamalarının akademik yazma becerilerine etkisi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Burgul. F. (2011). Üst düzey yöneticilerin Türk dili ve edebiyatı eğitimleri doğrultusunda konuşma özellikleri. Ankara: Gazi Üniversitesi. Can, R. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin yazılı anlatımlarında paragraf düzeyinde bağdaşıklık ve tutarlılık. Ankara: Gazi Üniversitesi. Celilova, V. (2012). Sovyet dönemi ve bağımsızlık sonrası Azerbaycan’daki liselerde dil ve edebiyat öğretimi. Ankara: Gazi Üniversitesi. Çelik Özer, T. (2010). Çağdaş bir dil ve edebiyat öğretimi program modeli önerisi. Ankara: Ankara Üniversitesi. Demiral, H. (2011). Ortaöğretim Türk dili ve edebiyatı öğretiminin uluslararası ölçütlere göre değerlendirilmesi (Eskişehir ili örneği). Ankara: Gazi Üniversitesi. Erdem, C. (2015). Polonya'daki Türkoloji bölümlerinde Türk dili ve edebiyatı eğitimi ve öğrencilerin Türkçe becerileri. Ankara: Gazi Üniversitesi. Eskimen, A. D. (2014). Türkiye ve ABD’de dil-edebiyat öğretimi karşılaştırmalı bir araştırma. Ankara: Gazi Üniversitesi. Gürler, Z. 2011. Dinî-tasavvufî Türk edebiyatı öğretiminin ders kitabı, öğrenci ve öğretmen açısından değerlendirilmesi. Ankara: Gazi Üniversitesi. Karadeniz, A. (2012). Modern çözümleme yöntemlerinin şiir çözümleme becerisine etkisi ve şiir öğretiminde kullanılabilirliği. Ankara: Gazi Üniversitesi. Karadoğan, A. (2019). Trük Dili ve edebiyatı Öğretmenlerinin Ölçme ve Değerlendirme tutum, Algı ve Uygulamaları. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Kaya, R. (2019). İtalyanlar İçin Türkçe Öğretimi Üzerine Yazılmış Ders Kitaplarında Ses Bilgisi ve Biçim Bilgisi Konularının İncelenmesi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Kurtoğlu, F. S. (2015). Türk Edebiyatı Dersi Öğretim Programı’nda yer alan halk edebiyatı konularıyla ilgili kazanımlara ilişkin öğretmen görüşleri (Ankara ili örneği). Ankara: Gazi Üniversitesi. Torun, F. (2019). Hüseyin Nihâl Atsız'ın edebî eserlerinin değerler eğitimi açısından incelenmesi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Uzun, Y. (2009). Türkiye ve İngiltere’de edebiyat öğretimi. Ankara: Gazi Üniversitesi. Ünveren, D. (2016). Söylem çözümleme yönteminin Türk dili ve edebiyatı öğretiminde kazandırılması hedeflenen becerilere etkisi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Veyis, F. (2016). Millî Edebiyat Dönemi Türk Edebiyatı’nın etkileşimli çoklu ortam materyalleriyle öğretiminin Türk edebiyatı dersine yönelik tutuma ve akademik başarıya etkisi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi.   Yüksek Lisans Tezleri Acar, M.S. (2010). Mehmet Kaplan’ın eserlerinde estetik, sanat ve edebiyat eğitimi. Ankara: Gazi Üniversitesi. Acar, Ü. (2011). Özel Server Gazi Lisesinde 9. ve 11. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ve yazım kurallarını kullanma oranlarının kıyaslanması. Denizli: Pamukkale Üniversitesi. Alemdar Özer, B. (2012). Ortaöğretim için belirlenen 100 Temel Eser serisinin Türk dili ve edebiyatı eğitiminin genel amaçları çerçevesinde incelenmesi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi. Altınok, Ş. (2011). Orta öğretim 9. sınıf öğrencelerine şiir okuma zevki kazandırılmasında görsel işitsel materyal kullanımının rolü (Mamak ilçesi örneği). Ankara: Gazi Üniversitesi. Aslan, N. (2011). 9. sınıf dil ve anlatım dersinde yapım ve çekim eklerinin öğretimiyle ilgili öğretmen görüşleri: İzmir örneği. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi. Aslanel, Ö. (2011). Ortaöğretim onuncu sınıf dil ve anlatım dersinin drama yöntemi ile öğretiminin öğrencilerin ders tutumlarına, sosyal becerilerinin gelişmesine yönelik etkisinin incelenmesi. Ankara: Gazi Üniversitesi. Atalay, B. (2011). Türk edebiyatı ile dil ve anlatım ders kitaplarındaki halk edebiyatı metinlerinde yer alan değerler üzerine bir araştırma. Ankara: Gazi Üniversitesi. Ataseven, R. (2011). 2005 yılı 9. sınıf Türk edebiyatı dersi öğretim programındaki hedef-kazanım boyutunun öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Rize örneği). Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi. Aydemir, E. (2019). Tef'ilelere örnek beyitlerle aruz öğretiminin etkisi ve kalıcılığı üzerine bir inceleme. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Aydın Yılmaz, Z. (2001). Kız meslek liseleri I. sınıf öğrencilerinin Türk dili dersi amaçlarını (yapım ekleriyle sözcük türetme) gerçekleştirmek için yeni öğretim yöntemi ve materyallerin geliştirilmesi. Ankara: Gazi Üniversitesi. Aydın, E. (2019). Değerler eğitimi açısından Atabetü'l Hakâyık'ın incelenmesi. Antalya: Akdeniz Üniversitesi. Baş, E. (2013). Ahmet Telli’nin hayatı, sanatı eserleri ve eserlerinin ortaöğretim müfredatına uygunluğu açısından değerlendirilmesi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Bayazıt, Z. (2012). Türk edebiyatı ile dil ve anlatım derslerinde karşılaşılan sorunlar ve bu sorunlara yönelik çözüm önerileri. Ankara: Ankara Üniversitesi. Bozan, A. (2012). Hızlı okuma eğitiminin 10. sınıf öğrencilerinin okuma hızlarına ve anlama düzeylerine etkisi. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi. Büker, V. (2019). İş birliğine dayalı öğretim yönteminin lise öğrencilerinin Osmanlı Türkçesi metinlerini okuma becerilerine etkisi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Ceyhan, İ. (2010). Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin yapılandırmacı düşünme yeterliliklerinin incelenmesi. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Ceylan, E. (2012). Diksiyon öğretimini lise 2. (10. sınıf) sınıflarda uygulama teknikleri üzerine bir araştırma. Ankara: Gazi Üniversitesi. Cin, Z. (2012). Ortaöğretim Türk edebiyatı ders kitaplarında yer alan halk edebiyatı metinlerinin Türk edebiyatı öğretim programındaki kazanımlar açısından değerlendirilmesi. Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Çakıcı, E. (2010). Millî Eğitim Bakanlığının 2004 yılında tavsiye ettiği Yüz Temel Eserdeki yerel romanlar aracılığıyla edebiyat öğretiminde değerler öğretimi üzerine bir araştırma. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi. Çakır, B. (2009). Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin kullandıkları yöntem ve tekniklerin yapılandırmacı yaklaşım açısından değerlendirilmesi: Trabzon örneği. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi. Çam, B. (2010). 2005 “Türk Edebiyatı”, “Dil ve Anlatım” Programları ile ders kitaplarının yapılandırmacılık yaklaşımına uygunluğunun değerlendirilmesi (Beykoz örneklemi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Çelik, G. (2010). 9. sınıf Türk edebiyatı öğretim programının eleştirel düşünme açısından öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi. Çetin, S. (2013). Ortaöğretim 9. sınıf öğrencilerinin kitap okumaya yönelik tutumlarının akademik başarıya etkisi (Muş ili örneği). Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Çifci, C. (2013). Edebiyat öğretiminde teknoloji kullanımı, karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri: bir durum çalışması. Ankara: Bilkent Üniversitesi. Demir, C. C. (2010). Türk edebiyatı ders kitaplarının programa uygunluğunun öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi. Demircan, T. (2010). Ortaöğretim dokuzuncu sınıf Türk edebiyatı ders kitaplarındaki temel değerlerin incelenmesi. Ankara: Gazi Üniversitesi. Demirci, B. (2019). Türk dili ve edebiyatı eğitimi kapsamında Özbek destanlarından Polkän rivayeti olan Aväzḫån'ın (340-375 sayfalar) destan dili açısından incelenmesi. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Doymaz, Y. (2018). Rasim Özdenören'in hikâyelerinin Türk Dili ve Edebiyatı dersi programının genel amaç ve kazanımlarını gerçekleştirmede kullanılabilirlik durumu. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Duman, A. Ş. (2012). Ortaöğretim 12. sınıf dil ve anlatım öğretim programında yer alan “sanat metinleri”nin öğretiminin belirlenen kazanımlara ulaşmadaki etkililiği üzerine öğretmen ve öğrenci görüşleri. Ankara: Gazi Üniversitesi. Erdem, C. (2011). Dil ve anlatım ders kitaplarındaki metinlerin kelime-cümle uzunlukları ve okunabilirlik düzeyleri üzerine bir değerlendirme. Ankara: Gazi Üniversitesi. Erol, E. (2009). Orta öğretim ile yüksek öğretim arasında Türkçe dil bilgisi öğretiminde benzerlik ve farklılıklar, çözüm yolları. Kayseri: Erciyes Üniversitesi. Erzincan, A. (2017). İkokul 4.sınıfta hikâye türünün yazılı anlatım becerisinin gelişimine etkisi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Fırat, H. A. (2011). Ortaöğretim 9. sınıf öğrencileri üzerinde kelime hazinesi araştırması (Gaziantep örneği). Kilis: Kilis 7 Aralık Üniversitesi. Gürbüz, N. E. (2018). Yabancılara Türkçe öğretiminde çoklu ortam materyali olarak geliştirilen zenginleştirilmiş kitabın öğrenme üzerinde etkileri. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Gürsoy, H. K. (2015). Mesleki ve Teknik Anadolu Liseleri ile Anadolu Liselerinin dokuzuncu sınıf Türk edebiyatı dersi şiir inceleme yöntemi konusu hedeflerine ulaşma düzeylerinin karşılattırılması (Bayburt-merkez örneği). Ankara: Gazi Üniversitesi. Güven, C. (2010). On birinci sınıf Türk edebiyatı ders kitabı hakkında öğretmen ve öğrenci görüşleri: Zonguldak ili örneği. Zonguldak: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi. İncebacak, Z. (2010). Ortaöğretim 1992 ve 2005 eğitim programlarında ses bilgisi öğretiminin incelenip karşılaştırılması. Zonguldak: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi. Kaplan, O. (2010). Türk dili ve edebiyatı öğretiminde bilgisayar kullanımı. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi. Karadoğan, A. (2014). Türk dili ve edebiyatı öğretmeni yetiştiren bölümlerin müfredatlarının Türk dili ve edebiyatı öğretmeni özel alan yeterliklerini karşılama düzeyi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Karahüseyin, M. (2012). Dokuzuncu sınıf Türk edebiyatı dersi şiir ünitesindeki dış yapı kavramlarının anlaşılma düzeyinin öğretmen - öğrenci görüşlerine göre incelenmesi (Trabzon örneği). Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi. Karasu, F. (2019). Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin teknopedegojik alan bilgisi (tpab)yeterliliklerinin çeşitli değişkenler bakımından incelenmesi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Kayar, A. (2019). Ortaöğretim 9. sınıflarda dil bilgisi öğretiminin başarı, tutum ve öğretmen görüşleri bakımından incelenmesi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Keleş, N. (2009). Orta öğretim dokuzuncu sınıf Türk edebiyatı ders kitaplarındaki görsel zekâ, sosyal zekâ ve içsel zekâ unsurları üzerine bir araştırma. Ankara: Gazi Üniversitesi. Khorshidi, G. (2017). Kaşkay Türklerinin çocuk edebiyatı ürünleri ve bu ürünlerin çocuk gelişimi üzerine etkisi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Kıyçak, Ö. (2010). 17. yüzyıl kasidelerinde zihniyet çözümlemesi ve eğitim sürecinde kullanımı. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi. Koçak, N. (2010). Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin yapılandırmacı öğrenme öğretmen yeterliliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Kastamonu ili örneği). İstanbul: Marmara Üniversitesi. Korkmaz Yıldırım, M. (2011). On birinci sınıf Türk edebiyatı ders kitabındaki Tanzimat sonrası şiirlerin öğretim programı açısından değerlendirilmesi. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Kuduban, Ö. (2012). Türk edebiyatı ders kitaplarındaki etkinliklerin uygulanmasıyla ilgili öğretmen görüşleri: Trabzon örneği. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi. Kum, Z. (2009). Türk edebiyatı 9. sınıf ve 10. sınıf ders kitaplarındaki divan şiiri örneklerinin çoklu zekâ kuramı açısından incelenmesi. Ankara: Gazi Üniversitesi. Oğuz, S., 2011. 10. sınıf Türk edebiyatı ders kitaplarındaki divan şiiri bölümünün öğretim programı açısından değerlendirilmesi. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Oral, B. (2011). Millî Eğitim Bakanlığı 9. sınıf Türk edebiyatı ders kitabında yer alan metin altı sorularının ve etkinliklerinin yapılandırmacı yaklaşıma uygunluğu. Ankara: Gazi Üniversitesi. Ören, A. (2011). Ortaöğretim Türk edebiyatı ve dil ve anlatım ders kitaplarında yer alan halk edebiyatı metinleri üzerine incelemeler. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi. Özcan, E. (2017). Türk dünyası masallarının değerler eğitiminde kullanılabilirliği. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Özcan, M. F. (2011). 1928-1950 yılları arasında liselerde okutulan edebiyat kitapları ve edebiyat kitaplarında geçen divan edebiyatı metinlerinin incelenmesi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Özcan, M.S. (2019). Türk dili ve edebiyatı eğitimi çerçevesinde destan dili incelemesi; örnek Metin Polken'den derlenen Çembil Kamalı adlı Özbek rivayeti. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Özerslan, A. (2012). 9. sınıf öğrencilerinin 6-8. sınıflar Türkçe öğretim programındaki “okuduğu metni anlama ve çözümleme” kazanımlarına ulaşma düzeyleri. Malatya: İnönü Üniversitesi. Polat, H. (2008). 1950’den günümüze lise Türk dili ve edebiyatı müfredatlarında Türk dünyası edebiyatına verilen yerin incelenmesi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Saldız Gök, E. (2019). Türk dili ve edebiyatı eğitiminde kavram çalışması Tanzimat'tan Cumhuriyet'e (1860-1923) şiirde "Kahraman" ve "Kahramanlık" kavramının incelenmesi. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Sarıca, S.S. (2010). Lise 2. sınıfların dil ve anlatım derslerinde öğretmenlerin karşılattıkları problemler ve çözüm önerileri. Ankara: Gazi Üniversitesi. Soruklu, A.T. (2011). Ankara Kızılcahamam ilçesi ortaöğretim 9. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma. Ankara: Gazi Üniversitesi. Sosyal, U. (2012). Şeyh Gâlib’in gazellerinin estetik çözümlemesi ve eğitim sürecinde kullanımı. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi. Sucu, A.Ö. (2012). Mesnevilerin edebiyat eğitiminde değer aktarım aracı olarak kullanılması. Ankara: Gazi Üniversitesi. Sunay, C. (2018). Lise öğrencilerinde okul tükenmişliği ile Türk Dili ve Edebiyatı dersine yönelik tutum arasındaki ilişkinin incelenmesi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Şahin, H. (2019). Türk dili ve edebiyatı eğitimi çerçevesinde Feyyaz Kayacan'ın hikâyelerinde yalnızlık teması. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Şahingöz, E. (2011). Lise onuncu sınıflardaki Türk dili ve edebiyatı eğitimi içinde destan öğretiminin yeri. Ankara: Gazi Üniversitesi. Şamlıoğlu, K. (2011). On ikinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım bozuklukları üzerine bir çalışma (Ardeşen ilçesi örneği). Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi. Tahaoğlu, A. (2014). Ortaöğretim Türk edebiyatı dersi öğretim programı kazanımlarının bilişsel açıdan incelenmesi. Ankara: Bilkent Üniversitesi. Taş, B. (2011). MEB ortaöğretim 9, 10, 11 ve 12. sınıflarda okutulan Türk edebiyatı ders kitaplarındaki göstermeye bağlı edebî metinlerin öğretimi. Antalya: Akdeniz Üniversitesi. Toğral, B. (2019). Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın Tebessüm-i Elem adlı eserinin alt dil düzeyinde Türk Dili ve edebiyatı eğitimi açısından incelenmesi. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Atatürk Üniversitesi. Töre, E. (2011). Bâkî’nin gazellerinin estetik çözümlemesi ve eğitim sürecinde kullanımı. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi. Turan, E. (2009). 10. sınıf Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin derste kullandığı öğretim yöntemlerinin öğrencelerin sahip olduğu öğrenme stilleriyle uygunluğunun incelenmesi (Gaziantep ili örneği). Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi. Uluçay, M. (2011). İlköğretim 6, 7 ve 8. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki söz varlığının ortaöğretim Türk dili ve edebiyatı ders kitaplarındaki metinlere altyapı oluşturmada yeterliliği. Erzincan: Erzincan Üniversitesi. Uslu, K. (2010). MEB 9. sınıf Türk edebiyatı ders kitabındaki metinlerin söz varlığı açısından değerlendirilmesi. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Veyis, F. (2012). Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi. Vicdan, M. (2010). Türk dili ve edebiyatı öğretim programlarında dilbilim ve göstergebilim kuramlarının etkileri. Afyonkarahisar: Afyon Kocatepe Üniversitesi. Yeke, E. (2010). Türk dili ve edebiyatı derslerinde metan çözümlemesinden Hüseyin Nihal Atsız’ın tarihî romanlarına üslûp bilim açısından yaklaşım. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi. Yenen, E. (2012). Meslek liseleri ile genel liselerin dokuzuncu sınıf dil ve anlatım dersi ses bilgisi ve telaffuz ünitesi hedeflerine ulaşma düzeylerinin karşılaştırılması (Karaman ili örneği). Ankara: Gazi Üniversitesi. Yılmaz, M. (2011). Örnek olay yönteminin lise 9. sınıf öğrencilerinin anlatım bozuklukları konusundaki başarılarına ve derse yönelik tutumlarına etkisi. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Yılmaz, M. (2013). Prof. Dr. Cahit Kavcar’ın hayatı, eserleri, edebiyat ve Türkçe eğitimine katkıları. Denizli: Pamukkale Üniversitesi. Yılmaz, Ö. (2012). 11. sınıf öğrencilerine ait öyküleyici metinlerin bağdaşıklık ve tutarlılık açısından incelenmesi. Zonguldak: Bülent Ecevit Üniversitesi. Yiğit, E. (2011). Liselerde okutulan 9. sınıf Türk edebiyatı ders kitabında bulunan coşku ve heyecanı dile getiren metinler ünitesi hakkında öğrenci görüşleri (Trabzon örneği). Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi. Yiğit, E. (2011). Orta öğretim 10. sınıf Türk edebiyatı ders kitabındaki metin altı sorularının ve etkinliklerin çoklu zekâ kuramı çerçevesinde incelenmesi. Ankara: Gazi Üniversitesi. Yücel, T. (2012). 11. sınıf “dil ve anlatım” dersinin öğrencilerin yazma becerisine etkisi. Erzurum: Altıntaş Toğral, E.E., 2019. Halikarnas Balıkçısı'nın hikâyelerinin Türk dili ve edebiyatı eğitimi açısından tematik incelenmesi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.