İKİ -BUĞDAY ÇEŞİDİNDE Puccinia striiformis West. ENFEKSİYONLARINA KARŞI TOHUM İLAÇLAMASI OLARAK UYGULANAN SİSTEMİK FUNGUSİTLERİN ETKİLERİ

Year 1981, Volume: 12 Issue: 2-3, - , 30.12.2010

M. Timur Döken

Abstract

dZET
Tohum ilaçlaması olarak uygulanan Ethirimol,. Benomyl ve Oxycarboxin!-in
Köseve J(ırık1)uğdayçeşitlerininfidedevrelerinde Puccinia strilformis West'e olan
etkisini ve bu etkinliğin bitki bünyesinde ne süre ile devam ettiğini belirlemek amacıyla
bu çalışma laboratuvar koşullarmda yürütülmüştür. Inokulasyonu takiben 3,4 ve
5 hafta sonra yapraklarda ölçülen hastalık derecelerine göre Köse'de enfeksiyon
daha yük~ek olup, uygulanan fungusitlerden Ethirimol tamamen etkisiz bulunmuştur.
Buna karşın diğer iki sistemikfwıgusitBenomyl ve Oxycarboxin belirli düzey ve sürelerek
etkiliolmuştur. Ancak hiç birı patojenin gelirmesini tamamen önieyememiştir.
Oxycarboxin 3. hafta sonunda yapılan ilk öiçümde P. striiformis'e karşı Benomyl'a
göre daha etkili bulunmasına karşın, bitki bünyesinde etkinliği daha çabuk kaybölmaktadır.
Benomyl ise fide dönemi süresince etkinliliğini sürdürmüştür.

The effect of seed applied systemic fungicides on the infection of two wheat cuttivars by Puccinia striiformis West

SUMMARY

The work was concemed with the performanee of seed applied Ethimirol
(Milstern), Benomyl (Beniate) and Oxycarboxin (Plantvax) on. the development
of Puccinia striiformis West. on the seedlings of two wheat cultivars Köse and
Kırık. According to the disease assessments done successively 3,4 and 5 weeks
after inocuration, there was no slightest indieatjon that Ethimirol has any effect
on the disease development. By conUast Benomyl and Oxycarboxin were both active
~gainst P. striıformis; although they were not extremely effeetive giving ahnost
complete control of disease. Oxyearboxin initially being more effective than Benomyl
subsequently' started to loose its effectiveness, Benomyl however continued
to showa substantial reduction in disease during the all assesments. As the effect
of Oxycarboxin falls, the disease began to progress more quickly. This could be
aceounted for by an inerase in suseeptibility of the; pJants as a result of deleteriouı;
effects of Oxycarboxi~ on plant growth and behaviour or it might have been due
to the direct stünulation of pathogen's metabolism in favour of infeetion. On the
the other hand there was a differenee in thç response bf two euItivats to P. strilformis
infection, Köse being the more suceptible.

 

Keywords

-