Ascension is the name of the heavenly miracle of history of religions and the journey of Muhammad from Mecca to Jerusalem and than to heavens. God has given “conveying the call to the ascention” assignment to Gabriel. Since there are not any verses or hadiths about how Gabriel performed this assignment, poets have represented it in different ways. The motif can be seen in all mirajnames and mirajiyas. In this paper, the motif of “conveying the call to the ascention” are compared between the Mawlid (old and original one- new and modified one) of Süleyman Çelebi (XV.century) and Hüsn ü Aşk of Şeyh Galib . Unlike expressions of the same motif in different texts of different centuries are examined and historical and social conditions that caused these differences are discussed
Mi’râc, Hz. Muhammed’in Mekke’den Kudüs’e, oradan da göklere yaptırıldığı seyahatin ve dinler tarihinin eşsiz mu’cizesinin adıdır. Tanrı, “miʻrâca davetin tebliği” işini Cebrâîl’e vermiştir. Cebrâîl’in bu görevi nasıl yaptığı, -bu konuda âyet ve hadîs olmadığı için-, şairler tarafından farklı farklı anlatılmıştır. Bu motif hemen hemen bütün miʻrâcnâme ve mi’râciyelerde görülmektedir. Makalede, “mi’râca davetin tebliği” motifinin ifade edilişini, Süleyman Çelebi (XV. yüzyıl) Mevlid’i (eski ve asıl metin, yeni ve değiştirilmiş metin) ile Şeyh Gâlib ’in Hüsn ü Aşk’ındaki şekilleri ile kıyaslanmıştır. Aynı motifin, değişik yüzyıllarda oluşturulan metinler arasındaki birbirine benzemeyen ifadeleri arasındaki farklar gösterilmiş; bu farkların doğmasına sebep olan tarihî ve sosyal sebepler yorumlanmıştır
Other ID | JA84CB57FG |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | May 1, 2016 |
Submission Date | May 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 2 Issue: 2 |