Language and Aesthetics

Yıl 2017, Cilt: 4 Sayı: 12, 156 - 184, 25.08.2017

Kamil Veli Nerimanoğlu

Öz

It is stated that the foundation of many key
concepts used in the western civilization today was laid in the Ancient Greece
and before the common era. The word "aesthetics" derives from
“aisthesis” or aisthanesthai” words in Greek and has meanings like
"sensation, senses, perception, emotional perception, etc.".
Addressing aesthetics, which affected the literature and philosophy as of the
XVIIIth century and which appeared as the blending of literary study with
philosophy, within principal aspects that goes back to F. Hegel to B. Croce and
M. Bahtin also holds a significant place language and linguistics fields. Sense
of aesthetics also gain independence and the function of elegance elements
which reveal in terms of meaning and form with literary-poetic consistency
makes it compulsory to address the language (linguistics) and aesthetics
problem within the mentioned field. 

The subject of aesthetics is the beauty in the
nature and art, and while aesthetics faces directly towards beauty without
discrimination between nature or art, or where its subject is beauty, the
philosophy of art faces only towards art and the beauty in art. From this
aspect, the "artist", "artwork", "efficiency in
creating a work" and at last the "admiration" of reaching the
beauty show up as important paradigms in the philosophy of art. On that sense
we can say that aesthetics is a philosophy discipline consisting of four
elements. These elements are, respectively: 1) Aesthetic subject/artist
him/herself, 2) Aesthetic object/artwork, 3) Aesthetic value/beauty of the
artwork, 4) Aesthetic judgment, in other words, the criticism or the judgment
of the artwork created.

The embrace over linguistics and aesthetics
emerges as the object of language and aesthetic dilemma. The sender and its emotive
function, information and its poetic function from the communication (R.
Jakobson) chart of the language, of which the definition, function and purpose
are aesthetic values, have a key role in enlightening the aesthetic essence of
language.

As we will be mentioning
again throughout the article, our primary purpose in our study is to discuss
the language (linguistics) and aesthetics problem in terms of religion-belief,
classical literature and particularly in terms of the beauty in Qu'ran,
language (linguistics) aestheticism and the important researches and the ideas
of modern linguists on language (linguistics) and aesthetics It is to draw
attention to the aesthetic function of the language and its lingua-aesthetic
aspect as well as the language-based principles of the aesthetics.

Anahtar Kelimeler

Language, aesthetics, linguistics

Dil ve Estetik

Öz

Günümüzde
batı uygarlığında kullanılan birçok ana kavramın temelinin Antik Yunanda ve
milattan önceki dönemlerde atıldığı belirtilmektedir. “Estetik” kelimesi de Yunanca
“aisthesis” veya aisthanesthai” kelimelerinden gelmekte olup; “duyum, duyular,
algı, duygusal yönde algılama” gibi anlamlar taşımaktadır. XVIII. yüzyıldan
itibaren edebiyat-felsefe alanları üzerinde bir etki bırakan ve edebi
çalışmanın felsefe ile harmanlanması şeklinde tezahür eden estetiğin F.
Hegel’den, B. Croce ve M. Bahtin’e kadar uzanan ilkesel bakışlar içinde ele
alınması dil ve dilbilim alanı için de oldukça önemli bir yer tutmaktadır.
Estetik duyguda bağımsızlık kazanmaktadır ve edebi- poetik tutarlılık ile dilde
anlamca ve şekilce gerçekleşen güzellik ögelerinin işlevi dil(bilim) ve estetik
problemini bahsettiğimiz alan içinde ele almayı zorunlu kılmaktadır. 

Estetik,
doğada ve sanatta güzeli konu edinmesinin yanında, yine kendisinin doğa ya da
sanat ayrımı yapmadan doğrudan doğruya güzelliğe yöneldiği ya da güzeli konu
edindiği yerde, sanat felsefesi de sadece sanata ve sanattaki güzelliğe
yönelmektedir. Bu yönüyle sanat felsefesinde, "sanatçı", "sanat
eseri", "eser ortaya koymadaki etkinlik" ve nihayetinde güzele
ulaşmanın "beğenisi" önemli paradigmalar olarak ortaya çıkmaktadır. Bu
yönüyle diyebiliriz ki, estetik, dört öğeden oluşan bir felsefe disiplinidir.
Bu öğeler sırasıyla: 1) Estetik süje/sanatkârın kendisi, 2) Estetik obje/sanat
eseri, 3) Estetik değer/sanat eserinin güzelliği, 4) Estetik yargı yani ortaya
konulan sanat eserinin eleştirisi ya da yargılanmasıdır.

Dilbilim ve
estetik üzerindeki kucaklama, dil ve estetik ikileminin objesi olarak ortaya
çıkmaktadır. Tanımı, işlevi ve amacı estetik değerler olan dilin bildirişim (R.
Jakobson) şemasından gönderen ve onun emotiv işlevi, bilgi ve onun poetik
işlevi; dilin estetik özünü açıklığa kavuşturmakta anahtar rolü oynamaktadır.

Metin içinde
tekrar belirteceğimiz gibi çalışmamızdaki öncelikli amacımız, dil(bilim) ve
estetik probleminin din- inanç, klasik edebiyat ve özellikle Kur’an’daki güzellik
açısından dil(bilim) estetizmi ve çağdaş dilbilimcilerin dil(bilim) ve estetik
üzerine önemli araştırmaları ve düşüncelerini konu edinmektir. Dilin estetik
işlevine ve onun lengua-estetik açısına, aynı zamanda estetiğin dile dayanan ilkelerine
dikkat çekmektir.

Anahtar Kelimeler

Dil, Estetik, Dilbilim

Kaynakça

• RİFAT, Mehmet 2008, Yaklaşımlarıyla Eleştiri Kuramcıları, Sel Yayınları, İstanbul.
• KUR’AN-I KERİM MEÂLİ, 2011, Hazırlayanlar: Doç. Dr. Halil Altuntaş, Dr. Muzaffer Şahin, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, Ankara.