Birleştirilen Taşınmazlar Üzerindeki Hakların Yeni Taşınmaza Aktarılması

Yıl 2021, Cilt: 70 Sayı: 4, 1043 - 1082, 05.01.2022

Işık Önay , Yasin Alperen Karaşahin

https://doi.org/10.33629/auhfd.936788

Öz

Taşınmazların birleştirilmesi, taşınmazların malik(ler)inin rızasına dayanıp dayanmamasına göre, iradi birleştirme ve zorunlu birleştirme olarak ikiye ayrılmaktadır. Zorunlu birleştirmeler, özellikle imar mevzuatına dayanan arazi ve arsa düzenlemelerinde ve tarım arazilerinin toplulaştırılmasında söz konusu olmaktadır. Kamu hukuku kurallarına dayalı olarak idare tarafından alınan kararla yapılan bu tür birleştirmelerde, önceki taşınmazlar üzerindeki sınırlı ayni hakların ve şerh edilmiş kişisel hakların yeni taşınmaza aktarılması karmaşık sorunlar doğurabilmektedir. Türk Medeni Kanunu sadece birleştirilen taşınmazlar üzerindeki rehin haklarının yeni taşınmaza aktarılması ile ilgili düzenleme içermektedir. Tapu müdürlüklerinin uygulaması, bu hükmün yorum yoluyla belirlenen anlam ve amacına uygun değildir. Öğretide önerilen yöntem, söz konusu kanun hükmüne uygundur; ancak hem karmaşık hesaplamalar yapılmasını gerektirmekte hem de rehin hakları dışındaki hakların ve boş rehin derecelerinin aktarılması konusunda yetersiz kalmaktadır. Bu makalede, birleştirme sonucunda oluşan taşınmaz üzerinde her hâlükârda (birleştirilen taşınmazların mülkiyeti aynı kişiye ait olsa bile) paylı mülkiyet kurulması ve önceki taşınmazlar üzerindeki hakların mümkün olduğu ölçüde o taşınmazların yerini alan paylara aktarılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

İmar, Parselasyon, Arazi toplulaştırılması, Ayni haklar, Şerh edilmiş kişisel haklar

Teşekkür

Makalenin yayına hazırlanmasındaki yardımları için Koç Üniversitesi Hukuk Fakültesi Medeni Hukuk Anabilim Dalı araştırma görevlileri H. Bahadır Çolak ve Orcan Ok’a teşekkür ederiz.

Transfer of the Rights on Consolidated Lands onto the New Land

Öz

Land consolidation is divided into voluntary consolidation and
compulsory consolidation based on whether the consent of the owner(s) of
land is required. Compulsory consolidation takes place especially in case of
land arrangement based on zoning rules and consolidation of agricultural land.
In case consolidation is made by an administrative act based on public law
rules, the transfer of real (proprietary) rights and personal rights that are
annotated in the land registry can cause complex problems. The Turkish Civil
Code contains only provisions about the transfer of security interests onto the
new land. The practice of land registry administrations does not comply with
the spirit and purpose of this provision. The method suggested in the academic
literature is in compliance with this provision. However, it requires complex
calculations and cannot provide adequate solutions to all relevant problems.
In this article, an alternative method is proposed. In all cases, i.e. even if the
consolidated lands are owned by the same person, ownership with shares
should be established on the new land. The rights on the previous land should
be transferred onto the respective shares of the new land to the extent possible

Anahtar Kelimeler

Zoning, Land Subdivision, Land Consolidation, Real (Proprietary) Rights, Annotated Personal Rights.

Kaynakça

• Acar, F. (2008). Rehin Hukukunda Taşınmaz Kavramı ve Özellikle Belirlilik İlkesi. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Çetiner, B. (2015). Taşınmaz Teminatı. İstanbul: Filiz Kitabevi.
• Dural, M. (1976). Borçlunun Sorumlu Olmadığı Sonraki İmkânsızlık. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
• Dürr, D. (2009). Zürcher Kommentar Bd. IV/2b, Systematischer Teil und Art. 793-804 ZGB (2. Baskı). Zürich: Schulthess Juristische Medien. (Anılış: ZK-Dürr).
• Eggel, M. (2013). Studie zur Surrogation im schweizerischen Zivilrecht. Bern: Stämpfli Verlag.
• Eren, F. (2019). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (24. Baskı). Ankara: Yetkin Yayınları.
• Ergen, C. (2004). Arazi ve Arsa Düzenlemeleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Gündoğdu, F. (2014). Borca Aykırılık Hallerinden Kusurlu İfa İmkânsızlığı ve Hukuki Sonuçları. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.
• Gürsoy, K.T., Eren, F. ve Cansel, E. (1984). Türk Eşya Hukuku (2. Baskı). Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
• Haab, R., Simonius A., Scherrer, W. ve Zobl, D. (1977). Zürcher Kommentar, Kommentar zum Schweizerischen Zivilgesetzbuch IV: Das Sachenrecht, 1. Abteilung: Das Eigentum, Art. 641-729 ZGB (2. Baskı). Zürih: Schulthess Juristische Medien.
• Helvacı, İ. (2008), Türk Medeni Kanununa Göre Sözleşmeden Doğan İpotek Hakkı, İstanbul: On İki Levha Yayıncılık. Huber, H. C. (1988). Die Behandlung der dinglichen Rechte im Güterzusammenlegungsverfahren (Nachdruck aus Blätter für Agrarrecht 1970 Heft 1/2 und Zbl 72 S. 441), Schweizerische Zeitschrift für Beurkundungs- und Grundbuchrecht, 69, 254-268.
• Kurt, L. M. (2016). Borçlunun Sorumlu Olmadığı Sonraki İmkânsızlık. Ankara: Yetkin Yayınları.
• Müller, R. (2015). Art. 750 ZGB. H. Honsell, N.P. Vogt ve W. Wiegand (editörler). Basler Kommentar, Zivilgesetzbuch II (5. Baskı). Basel: Helbing Lichtenhahn Verlag içinde.
• Nomer, H. N. (2020). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (17. Baskı). İstanbul: Beta.
• Oğuzman, M. K., Seliçi, Ö. ve Oktay-Özdemir, S. (2016). Eşya Hukuku (19. Baskı). İstanbul: Filiz Kitabevi.
• Özen, B. (2008). Türk Medeni Hukukunda Eşya Üzerinde İntifa Hakkı. İstanbul: Vedat Kitapçılık.
• Schmid-Tschirren, C. (2015). Art. 802-804 ZGB. H. Honsell, N.P. Vogt ve W. Wiegand (editörler). Basler Kommentar, Zivilgesetzbuch II (5. Baskı). Basel: Helbing Lichtenhahn Verlag içinde. (Anılış BSK-Schmid-Tschirren).
• Serozan, R. (2014). Borçlar Hukuku Genel Bölüm (Üçüncü Cilt) İfa, İfa Engelleri, Haksız Zenginleşme (6. Baskı). İstanbul: Filiz Kitabevi.
• Sirmen, L. (2017). Eşya Hukuku (5. Baskı). Ankara: Yetkin Hukuk Yayınları.
• Steinauer, P. (2012). Les droits réels (Üçüncü Cilt, 4. Baskı). Bern: Stämpfli Verlag. (Anılış Steinauer III).
• Ustaoğlu, F. (2019). Parselasyon İşlemlerinde Mülkiyet Hakkına Müdahaleler. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Yıldırım Beyazıt Üniversitesi.
• Ünal, M. ve Başpınar, V. (2020). Şeklî Eşya Hukuku (11. Baskı). Ankara: Savaş Yayınevi.
• Wieland, C. (1946). Aynî Haklar (İkinci Cilt) (İ. H. Karafakı, Çev.). Ankara: Ankara Yeni Cezaevi Basım Evi.
• Yeşil, M. (2016). Tapu İşlemleri – Uygulama & Mevzuat (10. Baskı). İstanbul: Alfa Yayıncılık.