Tüm dünyada ön ödemeli konut satış sözleşmeleri, tüketicilere ödemeleri zamana yayarak yüksek satış bedellerini uzun vadede parça parça ödeme imkânı sunduğundan ve inşaat sektöründeki finansman ihtiyacını karşılamada kolaylık sağladığından, yaygın olarak kullanılan bir yöntem olarak karşımıza çıkmaktadır. Türk Hukukunda her ne kadar “taşınmaz satış sözleşmeleri” Türk Borçlar Kanunu ve Türk Medeni Kanun’unda düzenlenmiş olsa da, ön ödemeli konut satış sözleşmeleri özel olarak 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun ’da kapsamlı bir şekilde ele alınmıştır.
Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un 43.maddesinde ise Ön Ödemeli Konut Satış Sözleşmelerinde tüketicinin cayma hakkı düzenlenmiştir. Cayma hakkı, ön ödemeli konut satış sözleşmelerinde tüketiciyi koruma arzusuyla tamamen tüketiciye bahşedilmiş bir hak olarak karşımıza çıkmaktadır. Ancak Türk Borçlar Kanunu ve Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun maddelerinde yapılan düzenlemelerdeki “cayma hakkı” kavramları ve “cayma hakkı”na ilişkin hukuki düzenlemeler arasındaki uyuşmazlık, tüketicinin haklarının etkili bir şekilde korunmasını zorlaştırmaktadır. Bu çalışmada, Ön Ödemeli Konut Satış Sözleşmelerinde tüketicinin cayma hakkı ele alınmış; Türkiye’deki Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun, Türk Borçlar Kanunu ve Ön Ödemeli Konut Satışı Yönetmeliği’ndeki hukuki düzenlemeler incelenmiştir. Ayrıca bu düzenlemeler arasındaki uyuşmazlıklar irdelenerek, buna ilişkin çözüm önerileri sunulmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 11 Mart 2025 |
Gönderilme Tarihi | 13 Şubat 2025 |
Kabul Tarihi | 28 Şubat 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 73 Sayı: 4 |