Bu makale hayvanların ölümü üzerine söylenmiş, mers̱iye niteliğindeki Arapça şiirleri ele almaktadır. Mers̱iye Arap şiirinin en eski konularından biridir. Ölenin kaybından duyulan derin üzüntünün terennüm edildiği ve onun iyi hasletlerinin methedildiği, genellikle samimi bir üslupla yazılan bu tür şiirler sadece insanlarla sınırlı kalmamış; yaşanılan şehirlere, dostluk ve ünsiyet kurulan hayvanlara kadar uzanmıştır. Hayvanlar için söylenen ilk mers̱iye örneklerine Cāhiliye Dönemi’nde rastlanmakla birlikte Abbāsīler Dönemi bu konuda yazılmış şiirlerin hem nitelik hem de nicelik olarak zenginleştiği bir dönem olarak temeyyüz etmiştir. Bu bağlamda Cāhiliye Dönemi, Osmanlı Dönemi ve Modern Dönem’e ait birer, Abbāsīler Dönemi’ne ait üç kaside olmak üzere temsil gücü yüksek toplam 6 şiirin muhteva incelemesi yapılmıştır. Bu çerçevede karşılaştırmalı yöntemle hayvanlar için yazılmış mers̱iyelerle insanlar için yazılan mers̱iyelerin benzer ve farklı yönleri belirlenmeye çalışılmıştır. Dönemsel farklılıkların hayvan mers̱iyelerine ne şekilde yansıdığının tespiti de bu çalışmanın amaçları arasında zikredilebilir.
Çalışmamdaki bütün bilgileri etik davranışlar ve akademik kurallar çerçevesinde makaleme eklediğimi, kendime ait olmayan bilgiler için alınan kaynaklara doğru şekilde atıf yaptığımı ve makaleyi derginin yazım kılavuzuna uygun şekilde hazırladığımı beyan ederim.
This article deals with Arabic poems in the form of elegies (mars̱iya) sung about the death of animals. Elegy (mars̱iya) is one of the oldest subjects of Arabic poetry. These types of poems, usually written in a sincere style in which the deep sadness felt for the loss of the deceased is expressed and his good qualities are praised, are not limited to people only; It extends to the cities we live in, and to the animals we form friendships and familiarity with. Although the first examples of elegies (mars̱iya) sung for animals were found in the Age of Ignorance (Jāhiliyya), the Abbāsid Period stood out as a period in which the poems written on this subject were enriched both in quality and quantity. In this context, a content analysis of a total of 6 highly representative poems, one each from the Ignorance Period (Jāhiliyya), the Ottoman Period and the Modern Period, and three odes (qaṣīda) from the Abbāsid Period, was conducted. In this context, similar and different aspects of elegies (mars̱iya) written for animals and elegies written for humans have been tried to be determined using a comparative method. Determining how periodic differences are reflected in animal elegies (mars̱iya) can also be mentioned among the aims of this study.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Arabic Language and Rhetoric |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | May 31, 2024 |
Submission Date | January 1, 2024 |
Acceptance Date | May 22, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 |