Abstract
Literary work consists of a series of sounds, phonemes, and semantic units, which is intended to affect feelings and excite emotions while conveying the meaning. We might call rhythm the basic level of this series of sounds. The rhythm of sound is the first stage of literary rhythm, which manifests itself in a form peculiar to it in repetitions and expressions of expectation in poetry, and in intonation of a word or where there is an indicator of intonation. There is a strong relationship between phonics and rhyme, they are like two sides of the same coin in terms of their service to the semantic field emerging behind a poem. So one should benefit from the sustenance of sound or from the sounds with no sustenance so that they serve the meaning. Rhyme consists of a few sounds repeated at the end of a couplet. And their repetition is an important element of poetical musicality. Rhymes are like musical interludes a listener expects to hear and enjoys the frequency behind the balanced syllables striking the ears at regular intervals. This way, the musicality of poetry becomes complete and mature in proportion to the repeated sounds
Abstract
Ses Araştırmalarının Şiirsel Anlama Etkisi Edebî eser, anlamı gözeterek kişinin duygularını harekete geçirmeye matuf bir şey olup nihayetinde seslerden ve bunların oluşturduğu fonem ya da anlam birimlerinden teşekkül etmektedir. Bu ses dizisinin ilk ve en basit düzeyine ritim adını verebiliriz. Ses ritmi, edebî ritmin ilk aşamasıdır. Edebî ritim kendine özgü biçimiyle şiirdeki tekrarlarda ve beklenti çağrıştıran ifadelerde, bir sözdeki tonlamada ve tonlamanın olduğuna işaret eden durumlarda ortaya çıkar. Sesbilimi ile uyak arasında yapısal bir ilişki vardır. Sesbilimi ve uyak kasidenin arkasında ortaya çıkartılan anlamsal alana hizmetleri açısından bakıldığında bir paranın iki yüzü gibidirler. Bu bağlamda anlama hizmet etmeleri için ünlü seslerin sürekli oluşundan ya da sürekliliği olamayan seslerden yararlanmak gerekir. Kafiye beyitlerin sonunda tekrar edilen birkaç sesten ibarettir. Bu seslerin tekrarı şiirsel müzikalitenin önemli bir ögesidir. Kafiyeler dinleyicinin beklediği müziksel birer fasıla niteliğindedir. Dinleyici insanın kulağına düzenli ve periyodik bir biçimde çarpan özel bir düzen sahibi belirli sayıdaki hecelerin ardında bu frekansı işitir. Tekrar eden sesler oranında şiirin müzikalliği tamamlanır ve olgunlaşır
Keywords
Details
| Other ID | JA58SJ98UE |
|---|---|
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | April 1, 2017 |
| Published in Issue | Year 2017 |
