THE PLACE OF RELIGIOUS ARGUMENTS IN PUBLIC POLITICAL DEBATE: AN ANALYSIS OF SECULAR REASON

Year 2016, Volume: 16 Issue: 33, 174 - 200, 01.05.2016

Yavuz Selim Alkan

Abstract

This study aims to provide a brief analysis of a doctrine of restrain invoked by one of the understandings and types of secularism, viz. secularism as strict separation/neutrality, with the aim of determining the place of religious arguments in public political debate. This doctrine, which is termed as secular reason, is based on the assumption that the democratic ideals of equal participation and state neutrality are best demonstrated only when religious arguments are excluded a priori from public political debate. In other words, this approach supports the view that arguments, which are based on secular reasons or religious arguments which can be either supported by or translated into secular arguments, can only be accepted to public political debate. In this study, it is aimed to indicate that secular reason, contrary to the aforementioned claim, has restrictive features and exclusionary impacts on religious arguments and thus is itself inconsistent with the democratic ideals of equal participation and state neutrality

Keywords

Secularism as strict separation/neutrality, secular reason, religious argument, democracy, equal participation, state neutrality

DİNÎ ARGÜMANLARIN KAMUSAL POLİTİK TARTIŞMADAKİ YERİ: LAİK NEDEN ÜZERİNE BİR ANALİZ

Abstract

Bu çalışma,2 laiklik anlayış ve türlerinden biri olan katı ayrışma ve tarafsızlık olarak laikliğin, dinî argümanların kamusal politik tartışmadaki yerini belirlerken başvurduğu sınırlama doktrini üzerine kısa bir analiz sunmaya çalışmaktadır. Laik neden olarak tanımlanan bu doktrin, demokrasinin eşit katılım ve devlet tarafsızlığı ideallerinin en iyi şekilde gerçekleştirilmesinin, ancak dinî argümanların a priori olarak kamusal politik tartışmadan dışlandığında sağlanabileceği varsayımı üzerine kuruludur. Başka bir deyişle bu anlayış, sadece laik neden’e dayanan argümanların, veya, ya laik neden ile desteklenebilecek ya da ona dönüştürülebilecek dinî argümanların kamusal politik tartışmaya kabul edilebileceği görüşünü savunur. Çalışmada, laik nedenin, yukarıdaki iddianın aksine, bizzat kendisinin kısıtlayıcı niteliklere ve dinî argümanlar üzerinde dışlayıcı etkilere sahip olduğu ve bu nedenle de demokrasinin eşit katılım ve devlet tarafsızlığı idealleriyle çeliştiği gösterilmeye çalışılmıştır

Keywords

Katı ayrışma ve tarafsızlık olarak laiklik, laik neden, dinî argüman, demokrasi, eşit katılım, devlet tarafsızlığı