Devlet İdaresinde Farklılıkların Yönetimi: Farklılıklar Değerimizdir Kurgusu Üzerine Bir Deneme

Yıl 2020, , 1 - 22, 07.03.2020

Konur Alp Demir

https://doi.org/10.18037/ausbd.700312

Öz

Bu çalışmanın temel çıkış noktası “farklılıklar değerimizdir” kurgusunun nasıl ve hangi yollarla
toplumun tamamına yayılacağı ve yönetim sistemimizin bu alanda etkili bir biçimde faaliyet
gösterebilmesi için nasıl daha iyi bir şekil alması gerektiği sorunsalının tartışılması ihtiyacıdır. Bu
sayede farklılıklar ayrışmanın bir unsuru değil, bütünleşmenin bir aracı haline dönüşebileceklerdir.
Aynı zamanda farklılıkların iyi bir biçimde yönetilmesi sonucunda idealize edilen toplumsal huzur
kurgusu sağlanmış olacaktır. Bu çalışmanın temel amacı bir ideal olarak görülen toplumsal
farklılıkların yönetimi olgusunu “farklılıklar değerimizdir” kurgusu üzerinden yeniden
tanımlamaktır. Bu amaçla çalışmada yabancı ve yerli literatür kullanılarak ve toplumsal huzurun
sağlanması adına girişilen faaliyetler kapsamında toplumsal farklılıklar olgusu ve devlet ile sivil
toplum kuruluşları üzerinden farklılıkların yok sayılmadan yönetilebilmesi için yapılması
gerekenler vurgulanacaktır. Bu çalışmadan beklenen sonuç Türkiye gibi çok farklı kültürlerin
yaşandığı, farklı inançların bir arada yer aldığı ve farklı dillerin konuşulduğu bir coğrafyada,
farklılıkları bir değer olarak kabul ederek aynı çatı altında yaşatmanın yollarının devletin ve sivil
toplum kuruluşlarının ortak çalışmasından geçtiğini vurgulamaktır.

Anahtar Kelimeler

Farklılıkların Yönetimi, Toplumsal Huzur, Çokkültürlülük, Etnik Çeşitlilik, Kültürel Çeşitlilik

Kaynakça

• Albanese, C. L. (2012). America: Religions and Religion. 5th Edition, Boston, USA: WADSWORTH CENGAGE Learning.
• Arıcan, M. K. (2011). Felsefî ve Teolojik Bir Problem Olarak Dinî Çeşitlilik. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 15 (1), 71-98.
• Barth, F. (1998). Introduction, Fredrik Barth (Ed.). Ethnic Groups and Boundaries The Social Organization of Culture Difference içinde (pp. 9-39). Long Grove, Illinois: Waveland Press, Inc..
• Beeghley, L. (2016). The Structure of Social Stratification in the United States, New York: Routledge Taylor & Francis Group.
• Betil, İ. (2010). Sivil Toplum, Sosyal Sermaye, Sosyal Girişimcilik. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 5 (1), 21-25.
• Bottero, W. (2005). Stratification: Social Division and Inequality. Great Britain: Routledge Taylor & Francis Group.
• Brown, M. E. (1993). Causes and Implications of Ethnic Conflict. Michael E. Brown (Ed.). Ethnic Conflict and International Security içinde (pp. 3-26). Princeton, New Jersey: Princeton University Press.
• Budrina, I. (2019). Multiculturalism: United in Diversity: A Romanian Perspective. Romania: CORESI Publishing House.
• Canatan, K. (2009). Avrupa Toplumlarında Çokkültürcülük: Sosyolojik Bir Yaklaşım. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (6), 80-97.
• Çaha, Ö. (2005). Sivil Toplum Üstüne. Lütfi Sunar (Yay. Haz.), Sivil Toplum ve Demokrasi içinde (s. 9-22). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Demir, K. A. (2018). Toplumsal Uzlaşıda Devlet Yönetimi ile Toplum Arasındaki Fren-Denge Unsuru: Sivil Toplum Yönetimi Üzerine Bir Değerlendirme, Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8 (1), 247-271.
• Demir, K. A. (2014). Merkeziyetçi Yönetim Kıskacında Sivil Toplum Çıkmazı. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 41, 61-70.
• Desmet, K., Ortuño-Ortín, I. & Wacziarg, R. (2017). Culture, Ethnicity and Diversity. UCLA Anderson Center for Global Management, March, 1-37.
• Dhawan, M.L. (2005). Philosophy of Education. Delhi, India: Isha Books.
• Düzgit, S. A. (2014). Avrupa’nın Kültürel İnşası: Alman Siyasi Söyleminde Türkiye Tartışmaları. Ayhan Kaya (Der.), Farklılıkların Birlikteliği Türkiye ve Avrupa’da Birarada Yaşama Tartışmaları içinde (s. 72-91), Hiperlink Yayınları: 72, Ankara: Hiperlink.
• Ekici, Ö. K. (2012). Dillerin Çeşitliliği. TÜBİTAK Bilim ve Teknik Dergisi, 46-51.
• Elias, N. (2004). Şiddet ve Medeniyet: Fiziki Şiddet Üzerindeki Devlet Tekeli ve Bunun İhlali. John Keane (Der.), Ahmet Çiğdem-Levent Köker (Çev.), Sivil Toplum ve Devlet içinde (s.197-221), Ankara: Yedi Kıta Yayınları.
• Emini, F. T. (2013). Sivil Toplum Kuruluşlarının Politika Belirleme Sürecindeki Rolü: TÜSİAD Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 36, 43-56.
• Ergil, D. (1995). Çokkültürlülük ve Çokdillilik. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 50 (3), 159-165.
• Erincik, S. (2011). Kimlik ve Çokkültürcülük Sorunu. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 52 (2), 219-241.
• Fettahlıoğlu, Ö. O. & İnce, M. (2013). Çalışma Yaşamında Farklıkların Yönetimi Uygulamalarının İş Doyumuna Etkisi: Tekstil Sektöründe Alan Araştırması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3 (1), 77-87.
• Garbier, Y. T. (1952). Social Differentiation in Co-operative Communities. The British Journal of Sociology, 3 (4), 339-357.
• Gianfranco, P. (2012). Modern Devletin Gelişimi Sosyaolojik Bir Yaklaşım. 6. Baskı, Şule Kut ve Binnaz Toprak (Çev.), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
• Guo, Y. (2016). Introduction: class and strafication in the People’s Republic China, Handbook on Class and Social Stratification in China içinde (pp. 1-20). UK: Edward Elgar Publishing.
• Güleş, H. (2012). Örgütlerde Farklılıkların Yönetimi: Okullara İlişkin Bazı Çıkarımlar. The Journal of Academic Social Science Studies, 5 (8), 615-628. (December 2012, Publication of Association Esprit, Société et Rencontre Strasbourg/FRANCE)
• Gündüz, Z. Y. (2006). Avrupa Birliği’nin Dil Sorunu. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 5 (3), 199-217.
• Hayek, F. A. v. (2014). Kölelik Yolu (The Road to Serfdom). Turhan Feyzioğlu, Yıldıray Arsan, Atilla Yayla (Çev.), Ankara: Liberte.
• Helvacıoğlu, N. & Özutku, H. (2010). Kültürel Farklılıkların Yönetiminde İnsan Kaynakları Stratejilerinin Rolü: IKEA Örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi, 8 (1), 194-216.
• Horsti, K. (2011). Celebrating Multiculturalism: European Multicultural Media Initiatives as Anti-Racist Practices. Mark D. Alleyne (Ed.). Anti-Racism and Multiculturalism: Studies in International Communication içinde (pp. 153-168). New Brunswick, New Jersey: Transaction Publishers.
• Juteau, D. (2003). Introducing Social Differentiation, Danielle Juteau (Ed.), Social Differentiation: Patterns and Processes içinde (pp. 3-24). Canada: University of Toronto Press Incorporated.
• Karaca, M. (2012). Farklılaşma, Bütünleşme ve Birlikte Yaşama Üzerine. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 226-238.
• Kaya, A. (2014). Giriş: Ötekini Anlamak Mümkün mü?. Ayhan Kaya (Der.). Farklılıkların Birlikteliği Türkiye ve Avrupa’da Birarada Yaşama Tartışmaları içinde (s. 11-37). Hiperlink Yayınları: 72, Ankara: Hiperlink.
• Kymlicka, W. (1995). Multicultural Citizenship: A Liberal Theory of Minority Rights. Oxford: Clarendon Press.
• Kymlicka, W. & Norman, W. (2003). Citizenship in Culturally Diverse Societies: Issues, Contexts, Concepts. Will Kymlicka & Wayne Norman (Eds.). Citizenship in Diverse Societies içinde (s. 1-41), New York: Oxford University Press.
• Lake, D. A. & Rothchild, D. S. (1998). Spreading Fear: The Genesis of Transnational Ethnic Conflict, The International Spread Of Ethnic Conflict: Fear, Diffusion, And Escalation içinde (pp. 3-32). Princeton, New Jersey: Princeton University Press.
• Loden, M. & Rosener, J. B. (1991). Workforce America! Managing Employee Diversity As A Vital Resource. Homewood, Illinois: Business One Irwin Publisher.
• Mark, N. (1998). Beyond Individual Differences: Social Differentiation from First Principles. American Sociological Review, 63 (3), 309-330.
• Mazur, B. (2010). Cultural Diversity in Organisational Theory and Practice. Journal of Intercultural Management, 2 (2), 5–15.
• Nişancı, Ş. & Işık, C. (2012). Etnisite Kavramının Siyasal Tercihler Üzerine Etkisi: Kars İli Kağızman İlçesi Üzerine Bir Çalışma. II. Bölgesel Sorunlar ve Türkiye Sempozyumu 1-2 Ekim 2012, 109-133.
• Nozick, R. (2006). Anarşi, Devlet ve Ütopya. Alişan Oktay (Çev.), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
• Odabaş, Z. Y. (2018). Toplumsal Değişme Sürecinde Kentleşme ve Nüfus. Davranış Bilimleri I. Ayşe Çiğdem Kırel Zerrin Sungur Taşdemir (Ed.), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2709, Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 1672, s. 171-195.
• Okutan, E. (2008). Yerel Yönetimler ve Sivil Toplum Örgütlerinin Gelişmiş İşbirliği: İngiltere Örneği. Sayıştay Dergisi, Ekim-Aralık, 71, 91-108.
• Pless, N. & Maak, T. (2004). Building an Inclusive Diversity Culture: Principles, Processes and Practice. Journal of Business Ethics, October, 54 (2), 129-147.
• Rawls, J. (2005). A Theory of Justice. USA: Harvard University Press.
• Rupnik, J. (2004). Totalitarizmin Yeniden Değerlendirilmesi. John Keane (Der.), Ahmet Çiğdem (Çev.). Sivil Toplum ve Devlet içinde (s. 291-318), Ankara: Yedi Kıta.
• Saha, L. J. (2007). Education and Active Citizenship: Prospects and Issues. Joseph Zajda (Ed.). Education and Society içinde (s. 13-23), Australia: James Nicholas Publishers.
• Sarıbay, A. Y. (2014). Postmodernite Sivil Toplum ve İslam. Bursa: Sentez.
• Simon, H. A., Smithburg, D. W. & Thompson, V. A. (1985). Kamu Yönetimi, Cemal Mıhçıoğlu (Çev.), Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları: 547.
• Smith, A. D. (1993). The Ethnic Sources of Nationalism. Michael E. Brown (Ed.). Ethnic Conflict and International Security içinde (pp. 27-41). Princeton, New Jersey: Princeton University Press.
• Sosyal, A. & Yalçın, Y. (2013). Örgütlerde Farklılıkların Yönetiminde Yeni Bir Yaklaşım: Müzakereci Kişilik. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3 (1), 27-41.
• Spencer-Oatey, H. (2012). What is culture? A compilation of Quotations, GlobalPAD Core Concepts.https://www2.warwick.ac.uk/fac/ soc/al/globalpad/openhouse/interculturalskills/global_pad_-_what_is_culture.pdf, (Erişim Tarihi: 21.07.2018).
• Sürgevil, O. (2008). Farklılık Kavramına ve Farklılıkların Yönetimine Temel Oluşturan Sosyo-Psikolojik Kuramlar ve Yaklaşımlar. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,11 (20), 111-124.
• Talas, M. (2011). Sivil Toplum Kuruluşları ve Türkiye Perspektifi. TÜBAR (Türklük Bilimi Araştırmaları) Dergisi, 29, 387-401.
• Tatar, H. C. (2012). Batının Kimlik İnşasında Ötekinin Yeri, Karadeniz (Black Sea-Черное Море) Sosyal Bilimler Dergisi, 14, 91-102.
• Triandafyllidou, A. (2014). Kültürel Çeşitlilik, Çoğul Milliyetçilik ve Avrupa Kimliği. Ayhan Kaya (Der.), Farklılıkların Birlikteliği Türkiye ve Avrupa’da Birarada Yaşama Tartışmaları içinde (s. 41-56), Hiperlink Yayınları: 72, Ankara: Hiperlink.
• Türk Dil Kurumu Sözlüğü, Farklılık, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.596e0dd1e2f575.74617348, (Erişim Tarihi: 01.07.2018).
• United States Government Accountability Office (2005). Diversity Management Expert-Identified Leading Practices and Agency Examples, Report to the Ranking Minority Member, Committee on Homeland Security and Governmental Affairs, U.S. Senate, January 2005, 1-47, http://www.gao.gov/assets/250/245069.pdf (Erişim Tarihi: 06.07.2018).
• UNESCO Kültürel Çeşitlilik Evrensel Bildirgesi, 2 Kasım 2001,http://www.unesco.org.tr/dokumanlar/kulturel_ifadelerin_cesitliligi/EVRENSEL_B%C4%B0LD%C4%B0RGE.pdf, (Erişim Tarihi: 15.07.2018).
• Vatandaş, C. (2001). Çokkültürlü Yapıda Ulusal/Etnik Kimlikler (Kanada Örneği). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (2), 101-117.
• Yayla, A. (2000). Özgürlük Yolu Hayek’in Sosyal Teorisi. Ankara: Liberte Yayınevi.
• Yaylacı, F. G. (2017). Süper-Çeşitlilik Çağında Çokkültürcülük. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, 345-364.
• Washington, D. (2008). The Concept of Diversity. Durham: Washington & Company.
• Willets, P. (2011). Non-Governmental Organizations in World Politics The Construction of Global Governance (Global Institutions). London and New York: Routledge Taylor & Francis Group.