Fetö Terör Örgütü Hakkında Emniyet Ve Diyanet Teşkilatının 15 Temmuz Sonrası Hazırladıkları Çalışmaların Sosyolojik Analizi

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: Özel Sayı, 41 - 58, 12.12.2019

İbrahim Yüksel

https://doi.org/10.18037/ausbd.658675

Cited By: 2

Öz

Fetullahçı Terör Örgütü (FETÖ), ülkemiz için en büyük tehditlerden biri olduğunu 15 Temmuz Darbe girişimiyle ortaya koymuştur. Bütün terör örgütleri etkin olduğu bölgeler için tehdittir. Ancak FETÖ’nün diğer terör örgütlerinden farklı olarak sosyo-ekonomik, sosyo-psikolojik, sosyo-politik, güvenlik ögelerini içinde barındırması, kripto elemanlarla uyuyan hücreler şeklinde yapılanması, diğer terör örgütleri ve dış istihbarat birimleriyle işbirliği yapma gibi özellikleri onu daha büyük bir tehlike haline getirmektedir. FETÖ yaklaşık 40 yıllık bir çalışmayla toplumun dini, sosyo-psikolojik, sosyo-ekonomik alanlardaki ihtiyaçlarını eğitim, hayır işleri gibi maskelerle perdeleyerek çok ciddi bir destek elde etmiştir. Bu durumun oluşmasında hiç şüphesiz devlet kurumlarının boş bıraktığı alanları çok hızlı bir şekilde doldurmalarının da bu sürece gelinmesinde etkileri olduğu söylenebilir. Bu çalışma da darbe girişimi sonrası FETÖ ve benzeri yapıları anlamak ve yeni FETÖ’lerin ortaya çıkışını engellemek için devlet kurumlarının yaptıkları çalışmaların analizi yapılacaktır. FETÖ benzeri yeni yapıların ortaya çıkışını önlemek için devletin ve sivil toplum örgütlerinin toplumsal hayatta boşluk bırakmadan ilgili boşlukların doldurulmasına bağlı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

FETO, Terör Örgütü, Örgütlenme, 15 Temmuz

Kaynakça

• Arslan, H. (2012). Dini Gruplar ve Siyaset YENİ ASYA. Ankara: Ankara Okulu.
• Ayık, H. (2016). Din - Devlet İlişkileri Bağlamında İslâmî Cemaatlerin Devletle İlişkileri Üzerine. Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 62-77. https://doi.org/10.22466/acusbd.263585
• Diyanet İşleri Başkanlığı, (2016). Din İstismar Hareketi FETÖ/PDY Olağanüstü Din Şurası Kararları. Ankara: Diyanet Vakfı.
• Duman, M.Z. (2010). Türkiye’de Laiklik Sorununun Siyasal Temelleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(2), 284-303.
• Habermas, J. (2006). Religion in the Public Sphere. European Journal of Philosophy, 14(1), 1–25. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/j.1468-0378.2006.00241.x (E.T.08/05/2019)
• Karaman, G. (2018). 15 Temmuz’a Giden Süreç ve FETÖ Üzerine Düşünceler. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(71), 107-118.
• Kaya, K. (2011). Akademisyenlerin Gözüyle Türkiye’de Din-Siyaset İlişkisi. Isparta: Fakülte.
• Keleş, A. (2017). Fetö’nün Kronolojik Analizi, Eskiyeni, Anadolu İlahiyat Akademisi Araştırma Dergisi, 34, 69-73.
• Kuyaksil, A. (2018). Fetullahçı Terör Örgütü Gerçeği. Ankara: Orion.
• Mardin, Ş. (2012). 19. ve 20. Yüzyıllarda Osmanlı’da ve Türkiye’de İslam Türkiye, İslam ve Sekülarizm, İstanbul: İletişim.
• Özdalga, E. (2007). İslamcılığın Türkiye Seyri Sosyolojik Bir Perspektif. Gamze Türkoğlu (Çev.) 2. Baskı. İstanbul: İletişim.
• Sarıkaya, M.S. (2000). Cumhuriyet Dönemi Türkiye'sinde Dini Tarikat ve Cemaatleri Toplumdaki Yeri. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen- Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 93-102.
• Polis Akademisi, (2017). Yeni Nesil Terör: FETÖ’nün Analizi FETÖ, Çalıştay Raporu No.10. Ankara: Polis Akademisi.
• Polis Akademisi, (2018). Uluslararası Bir Tehdit Olarak FETÖ. II. Uluslar arası Güvenlik Sempozyumu Raporu No.20, Ankara: Polis Akademisi.
• Tunç A., Atılgan A. (2018). Paralel Devlet Yapılanmasının (PDY) Kamu Kurumlarına Sirayeti ve Bürokratik Vesayet Darbesi, Kahraman Maraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15 Temmuz ve Türkiye Demokrasisi Özel Sayısı, 15, 76-104.
• Yıldırım, B. (2016). 65. Hükümet Programı, Ankara: Türkiye Cumhuriyeti Başbakanlık.