Katılımcı Bütçe Uygulamasının Etkinliği: Uşak İl Özel İdaresi Örneği

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 4, 299 - 320, 31.12.2019

Hatice Dayar , Mehmet Emin Uluten

https://doi.org/10.18037/ausbd.668658

Cited By: 1

Öz

Globalleşme ve teknolojinin tüm dünyaya yayılması ile birlikte yönetim tarzlarında çeşitlilik kaçınılmaz olmuştur. Bütünleşen dünyada bireyler kendilerini yönetenleri sorgulamaya başlayarak her şeyin şeffaf olmasını istemektedir. 1980’li yıllarda Brezilya’da ortaya çıkan, 1990’li yıllarda gelişen, 2000’li yıllardan sonra tüm dünyada yayılmaya başlayan katılımcılık bütçeleme uygulamaları yönetimde halkında söz sahibi olmasına olanak vererek söz konusu harcamaların belirlenmesine imkan tanımaktadır.

Çalışmanın amacı katılımcı bütçeleme uygulamasının teorik çerçevesini ortaya koyduktan sonra, vaka çalışması kapsamında ele alınan Uşak İl Özel İdaresindeki etkinliğinin belirlenmesi için yapılan görüşme tekniği ile elde edilen veriler ışığında içerik ve betimsel analizin yapılması amaçlanmaktadır. Çalışmadan elde edilen bulgular, katılımcı bütçeleme uygulamasının halk tarafından benimsendiği ve Uşak İl Özel İdarisinin etkinliğinin de pozitif olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Katılımcılık, Katılımcı Bütçeleme, , Yerel Yönetimler

Kaynakça

• Altıngöz Zarplı, S. (2017). Kamu Bütçelemesinde Yeni Bir Yaklaşım Olarak Katılımcı Bütçeleme: Türkiye’de Belediyelere Yönelik Bir Araştırma, Doktora Lisans Tezi. Eskişehir Osman Gazi Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Eskişehir.
• Baha, H. (2016). An Introduction on Descriptive Analysis; Its advantages and disadvantages. Leuphana Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi. https://www.academia.edu/25307454/Title_An_Introduction_on_Descriptive_Analysis_Its_advantages_and_disadvantages, Erişim Tarihi: 18.08.2019.
• Blandford, Ann (2013): Semi-structured qualitative studies. In: Soegaard, Mads and Dam, Rikke Friis (eds.). "The Encyclopedia of Human-Computer Interaction, 2nd Ed.". Aarhus, Denmark: The Interaction Design Foundation.
• Cabannes, Y. (2004). Participatory budgeting: a significant contribution to participatory democracy. Environment and Urbanization, 16(1), 27-46.
• Çobanoğullari, G., ve Yereli, A. B. (2017). Katılımcı Demokrasi ve Bütçeleme. Sosyoekonomi, 25(1), 109-127.
• Dağlı, E. (2017). Yerel demokrasinin sağlanmasında katılımcı bütçeleme: Bandırma ve Çanakkale belediyelerindeki yöneticilerin algısı. Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Balıkesir.
• Ergen, Z. (2012). Yönetimden yönetişime: Katılımcı bütçeleme modeli. Maliye Dergisi, 163, 316-334.
• Gergerlioğlu, U., & Dibo, M. (2017). Avrupa ülkeleri ve Türkiye uygulamaları kapsamında katılımcı bütçeleme yaklaşımı. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 16(63), 1142-1154.
• Hsieh, H. F., & Shannon, S. E. (2005). Three approaches to qualitative content analysis. Qualitative Health Research, 15(9), 1277-1288.
• Özen, A., & Yontar, İ. G. (2009). Katılımcı Demokrasi Anlayışında Bütçeleme: Katılımcı Bütçeleme. Maliye Dergisi, 156, 280-293.
• Sakınç S. ve Aybar Bursalıoğlu, S. (2014). Bütçelemede Demokratik Bir Değişim: Katılımcı Bütçeleme, Elecronic Journal of Vocational Colleges- May, 4(1), s. 1-10.
• Sintomer, Y., Herzberg, C., & Röcke, A. (2008). Participatory budgeting in Europe: potentials and challenges. International Journal of Urban and Regional Research, 32(1), 164-178.
• Souza, C. (2001). Participatory budgeting in Brazilian cities: limits and possibilities in building democratic institutions. Environment and Urbanization, 13(1), 159-184.
• Sześciło Dawid, (2015). Participatory Budgeting in Poland: Quasi-Referendum Instead of Deliberation, HKJU Croatian and Comparative Public Administration, 15(2), p. 373–388.
• Taytak, M. (2019). Katılımcı Bütçe Anlayışının Üniversite Bütçeleri Açısından Uygulanabilirliği: Uşak Üniversitesi Üzerine Bir Araştırma. Maliye Araştırmaları Dergisi, 5(1), 115-129.
• TEPAV (2007).İyi Yönetişim İçin Örnek Bir Model: Katılımcı Bütçeleme. Yönetişim Etütleri Programı. Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı www.tepav.org.tr.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri.(10. Baskı) Ankara: Seçkin.