Yunus Emre’yle Sohbet Üstüne

Year 2022, Volume: 22 Issue: Özel Sayı, 1 - 8, 03.01.2022

Abdulkadir Erkal

https://doi.org/10.18037/ausbd.1052980

Cited By: 1

Abstract

Tasavvufi litertürde çok derin anlamları olan sohbet, genel anlamıyla ‘kısa süre de olsa birlikte olmak anlamında Arapça bir sözcüktür. Genel olarak ise ‘arkadaşlık edip ünsiyet kurmak, bedenle ya da gönülle uzun süre beraberlik hali, dinî veya dünyevî konuların konuşulduğu toplantı’ gibi manalarda kullanılır. Tasavvufta sohbetin ayrı bir yeri ve önemi vardır. Yaygın olarak, şeyhin ya da âlimin sözlerini dinlemek üzere düzenlenen toplantılara sohbet denir. Bundan dolayı özellikle mutasavvıf şairler eserlerinde sohbetin adabına ve önemine yönelik ifadelere sık yer vermişlerdir. Yunus Emre de şiirlerinde sohbet’e ve sohbetin önemi ve işlevine yönelik duygu ve düşüncelerine sıklıkla yer vermiştir. Bu çalışmada Yunus Emre’nin şiirlerinde yer alan sohbet metaforu detaylı olarak incelenmeye çalışılmıştır.

Keywords

Yunus Emre, Tasavvuf Edebiyatı, Sohbet, Klasik Edebiyat

References

• İbn Arabi (2006). Fütûhat-ı Mekkiyye. (çev.). Ekrem Demirli. C.2, İstanbul: Litera Yay.
• Mevlânâ (2007). Mesnevi. (çev.). Adnan Karaismailoğlu. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Tanpınar, A. H. (2005). Yunus Emre. Edebiyat Üzerine Makaleler, (Yay. haz.). Zeynep Kerman. İstanbul: Dergâh Yayınları.
• Tatçı, M. (2011). Yunus Emre Divân, Risâletü’n- Nushiyye. İstanbul: H Yayınları.
• Uludağ, S. (2009). Sohbet. Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, 37, 350-51.
• Yazıcı, T. (1978). Kuşeyri, Tasavvufun İlkeleri-I. İstanbul: Tercüman Gaz. Yay.