Akıllı saatler çoğunlukla sağlıkla ilgili veri üretmek amacıyla kullanılan giyilebilir teknolojilerdir. Bu makale akıllı saat kullanımına gözetim mekanizmaları açısından odaklanmaktadır. Makalede, akıllı saat örneği üzerinden kendilik denetiminde kullanılan giyilebilir teknolojilerin insan bedeninin kendilik optimizasyonu etkisine odaklanıyoruz. Bu amaçla, kendini izleme kültürü, nicelleştirme, kendilik yönetimi ve optimizasyonu kavramlarını kullanan çeşitli bilimsel çalışmalara atıfta bulunuyoruz. Metodolojik kaynaklarımızı operasyonel olarak örgütleyebilmek adına araştırma sorumuzu üç boyutta incelemeyi uygun gördük: niceliksel benlik, kendilik tanımları ve kendilik yönetimi. Analize temel olması açısından, toplamda 13 kişiyle kartopu örnekleme yöntemiyle derinlemesine görüşmeler gerçekleştirdik. Görüşmelerin ortalama süresi 30 dakika oldu. Görüşmeleri katılımcıların izniyle kaydettik. Akıllı saatin kullanımının alışkanlığı dönüşmesi belli bir süre gerektirdiğinden görüşme yapılacak kişilerin seçiminde en önemli kriter, saati beş ay ve daha fazla kullanma tecrübesine sahip olmalarıydı. Görüşülen kişilerin tamamı üniversite mezunu ve çoğunlukla beyaz yakalı olmak üzere gelir getirici bir meslek sahibiydi. Makale, bir nicelleştirme aracı olarak akıllı saatin, kullanıcıları kendi sağlıklarından sorumlu bireyler olmaları yönünde izlemeye teşvik ettiğini ileri sürmektedir. Bununla beraber, akıllı saat kullanımının kullanıcılar için doğrudan güçlendirici veya güçsüzleştirici sonuçlar üretmediğini de kabul ediyoruz. Akıllı saatin kullanımında daha ileri sosyolojik değerlendirmeler gerektiren ikici (dualistik) yönler vardır. Akıllı saat bir izleme aracı olarak görülse de farklı çağrışımlarının kullanıcılarla olan özel ilişkisi içinde anlaşılması gerekmektedir.
Akıllı Saat Kendilik Optimizasyonu Nicelleştirme Kendilik Tanımlama Kendilik Yönetimi
Smartwatches are wearable technologies mostly used to produce health-related data. This paper focuses on smartwatch uses in terms of surveillance mechanisms. We ask whether, in the example of smartwatch, wearable technologies used in self-regulation facilitate the self-optimization of human bodies. We refer to several scholarly works using the concepts of self-tracking culture, quantification, governance of self and self-optimization. We organize our literary and methodological sources in three dimensions to construct an operational analysis: quantified self, self-definition, and governance of the self. We conducted in-depth interviews with a total of thirteen people by using snowball sampling. The average duration of the interviews was 30 minutes. We recorded the interviews with the permission of the respondents. The most important criterion in choosing the people to be interviewed was that they had five months or more of experience using the watch since the smartwatch requires a certain amount of time to get used to it and develop a habit of use. All interviewees had university degrees and an income-generating profession, mostly white-collar. The paper argues that the smartwatch, as a tool of quantification, encourages users to monitor themselves in order to be responsible individuals for their own health. However, we also acknowledge that the use of smartwatch does not straightforwardly produce empowering or disempowering outcomes for the users. There are dualistic aspects in its use that require further sociological considerations. Although the smartwatch is a tool of monitoring, its different connotations must be understood in its specific relation to the users.
Smartwatch Self-Optimization Quantification Self-Definition Governance of Self
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Beden Sosyolojisi, Sağlık Sosyolojisi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 8 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 29 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 24 Sayı: 4 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.