Abstract
The sociologist Ulrich Beck – a pioneering figure in reflexive modernism, second modernity, cosmopolitanization and world risk society, and the scholar known within the International Relations (IR) by his works on risk society – argued that IR has retrospectively been built on the premises of the national condition, thus methodological nationalism is an intrinsic practice within the field, and to go beyond it a cosmopolitan methodology shall be embraced. Based on this, this paper explores the intrinsic position of methodological nationalism within IR, discusses about the means and opportunities Ulrich Beck’s cosmopolitan sociology and methodology present in going beyond such misconduct and in this manner reflects on the changes and transformations the Beckian cosmopolitanism prescribes for the units and categories of analysis within the field. This paper, while examining the meaning of such transformation for IR in general and for transnational relations and foreign policy studies in specific, argues that the cosmopolitan approach, through going beyond methodological nationalism and beyond the problems of reductionism accompanying it, offers opportunities for the relevant fields of redefining the national, international, transnational and global as transnational structures and relations and of accordingly analysing them.
Keywords
Cosmopolitan sociology Methodological cosmopolitanism Cosmopolitan International relations Methodological nationalism
References
- Referans 1 Barnett, Michael ve Kathryn Sikkink (2008), “From International Relations to Global Society,” Reus- Smit, Christian ve Duncan Snidal (Der), The Oxford Handbook of International Relations (Oxford: Oxford University Press): 62-83.
Abstract
Refleksif
modernleşme, ikinci modernite, kozmopolitanlaşma ve dünya risk toplumu
kuramlarının öncülerinden ve Uluslararası İlişkiler alanında özellikle risk
toplumu üzerine çalışmalarıyla bilinen sosyolog Ulrich Beck, Uluslararası
İlişkiler yazımının tarihsel olarak ulusal
durum tasavvuru üzerine inşa edildiğini, metodolojik ulusçuluğun alana
içkin bir pratik olduğunu ve bunun ötesine geçmek için kozmopolitan bir
metodoloji takip edilmesi gerektiğini savunmaktadır. Buradan hareketle bu
çalışma metodolojik ulusçuluğun Uluslararası İlişkiler alanındaki içkin
konumuna yönelik bir sorgu oluşturmakta, Ulrich Beck’in kozmopolitan
sosyolojisinin ve metodolojik kozmopolitanizminin ilgili yanlışın ötesine geçmek
için sunduğu araçları ve imkânları tartışmakta ve bu minvalde Beckçi kozmopolitanizmin
alanda mevcut analiz birimleri ve kategorileri için öngördüğü değişim ve
dönüşümleri tartışmaktadır. Çalışma, önerilen kozmopolitan dönüşümün anlamını
genelde Uluslararası İlişkiler, özelde de Ulusötesi İlişkiler ve Dış Politika
çalışmaları alanları için ayrı ayrı sorgularken, kozmopolitan yaklaşımın
metodolojik ulusçuluğu ve onun getirdiği indirgemeci sorunları aşarak ilgili alanlara,
temel araştırma kategorileri olan ulusalı,
uluslararasını, ve küreseli ulusötesi nitelikli yapılar ve
ilişkiler olarak yeniden tanımlama ve bu minvalde inceleme imkanı sunduğunu savunmaktadır.
Keywords
Kozmopolitan sosyoloji metodolojik kozmopolitanizm Kozmopolitan Uluslararası İlişkiler metodolojik ulusçuluk
References
- Referans 1 Barnett, Michael ve Kathryn Sikkink (2008), “From International Relations to Global Society,” Reus- Smit, Christian ve Duncan Snidal (Der), The Oxford Handbook of International Relations (Oxford: Oxford University Press): 62-83.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | April 9, 2019 |
| Submission Date | October 20, 2017 |
| Published in Issue | Year 2019 Volume: 74 Issue: 2 |