OBEZ ÇOCUKLARIN ANNE/BABALARININ BEDEN KÜTLE İNDEKSLERİ BEDEN ALGILARINI ETKİLER Mİ?

Year 2018, Volume: 7 Issue: 2, 11 - 20, 17.12.2018

Nevra Koç , Fatma Selda Bülbül , Nagihan Akıncı Kemal Cem Yıldız Şule Bölükbaş

Abstract

ÖZET:

Amaç: Bu çalışmanın amacı, obez çocukların anne/babalarında
şişmanlık durumunun saptanması ve algılanan ile gerçek beden ağırlığı
arasındaki ilişkiyi göstermektir.

Gereç ve Yöntemler: Bu kesitsel tanımlayıcı çalışmada, Ocak-Mart 2015
tarihleri arasında Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Metabolizma
Kliniği ve Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları
Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi Diyet Ünitesi’ne başvuran
obez hastaların anne ve babaları [419 263 (%62,8) kadın, 156 (%37,2) erkek]
araştırma grubunu oluşturmuştur (yaş ortalaması 34±10,90 yıl). Veriler soru
formu ve Beden Algı skalası (Stunkard
scale) kullanılarak toplanmıştır. Ayrıca her bireyin boy ve kilo
ölçümleri araştırmacılar tarafından yapılarak Beden Kütle İndeksleri (BKI)
hesaplanmıştır. İstatistiksel analizler SPSS 21 programı kullanılarak
yapılmıştır.

Bulgular : Araştırma grubunun BKI ortalaması 26,16±5,5 olup, tüm grup içinde fazla
tartılı oranı %32,7 ve şişman oranı ise %21,8 dir (%15,8 1. derece şişman, %4,3
2.derece şişman, %1,7 aşırı şişman) . Erkeklerde kadınlara göre fazla tartılı ve
şişman oranı fazla olup aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır (Tablo 3,
X2= 14,859 p= 0,011). Tüm grupta şişman ve aşırı şişman olanların algı
skalasında kendilerini bir alt grup olarak algıladıkları saptanmıştır. Zayıf
olanların %11,8’lik bir kısmı ise kendisini kilolu olarak değerlendirmiştir.
Öğrenim durumu ve mesleğinin beden ağırlığı algısı üzerine bir etkisi olmadığı
gösterilmiştir. (p>0.05). Skala değerleri ile algı değerleri
karşılaştırıldığında; %27.9’u uygun resmi, %54.2’si daha şişman, %17.9’u ise
daha zayıf resmi işaretlemiştir.

Sonuçlar: Obez çocuklarda tedavi öncesi anne/babaların beden
algısının değerlendirilmesi tedavi uyumunu artırmak ve ailelerin evde beslenme
biçimini değiştirmelerini sağlamak açısından yardımcı olacak bir uygulama
olacaktır. 

Anahtar kelimeler: Beden algısı, Beden imajı, Beden kütle indeksi, Çocuklar,
Ebeveynler, Obezite 

 

 

 

Keywords

Beden algısı, Beden imajı, Beden kütle indeksi, Çocuklar, Ebeveynler, Obezite

References

• 1. Howe CJ, Alexander G, Stevenson J. Parents’ underestimations of child weight: implications for obesity prevention, J Pediatr Nurs 2017; 37: 57-61.2. Hirko KA, Kantor ED, Cohen SS, et al. Body mass index in young adulthood, obesity trajectory, and premature mortality. Am J Epidemiol 2015; 182: 441-450. 3. Karnik S, Kanekar A. Childhood obesity: A global public health crisis. Int J Prevent Med 2015; 3: 1-7.4. Lundahl A, Kidwell KM, Nelson TD. Parenteral underestimates of child weight: A meta-analysis. Pediatrics 2014; 133: 689-703.5. Rietmeijer- Mentink M, Paulis WD, Middelkoop M. et al. Difference between parenteral perception and actual weight status of children: A systematic review. Matern Child Nutr 2013; 9: 3-22.6. Tompkins CL, Seablom M, Brock DW. Parenteral perception of child’s body weight: A systematic review. J Child Family Stud 2015; 24: 115-130.7. Zwart H. Medicine, symbolization and the "real" body--Lacan's understanding of medical science. Med Health Care Philos 1998; 1: 107-17.8. Uskun E, Şabaplı A. The relationship between body image and eating attitudes of secondary school students. TAF Prevent Med Bull 2013; 12: 519-528.9.Park MH, Falconer CL, Croker H, et al. Predictors of health-related behaviour change in parents of owerweight children in England. Prevent Med 2014; 62: 20-24.10. Stunkard AJ, Sorensen T, Schulsinger F. Use of the Danish adoption register for the study of obesity and thinness. In: Kety S, Rowland L, Sidman R, et al., editors. The Genetics of Neurological and Psychiatric Disorders. New York, NY: Raven Press; 1983. pp. 115–120.11. World Health Organization. Obesity and overweight, Factsheet N311, Updated May 2012 http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs311/en/ index.html (Erişim 18.06.2012)12. Lydecker JA, Grilo CM. Does your child’s weight influence how you judge yourself as a parent? A cross-sectional study to define and examine parental overvaluation of weight/shape. Prevent Med 2017; 105: 265-270.13.Robinson E. Overweight but unseen: a review of the underestimation of weight status and a visual normalization theory. Obes Rev 2017; 18: 1200-1209.14. Mama SK, Quill BE, Fernandez-Esquer ME, et all. Body image and physical activity among Latina and African women. Ethn Dis 2011; 21: 281-287.15. Kral TVE, Rauh EM. Eating Behaviors of children in the context of their family environment, Physiology and Behavior 2010; 100: 567-573.16. Scaglioni S, Arrizza C, Vecchii F, Tedeschi S. Determinants of children’s, eating behavior, Am J Clin Nutr 2011; 94: 2006-2011.17. Eldridge G, Paul L, Bailey SJ, et al. Effects of parent-only childhood obesity prevention programs on BMIz and body image in rural preteens, Body Image 2016; 16: 143-153.18. Niemeier BS, Hektner JM, Enger KB. Parent participation in weight-related health intervations for children and adolescents: A systematic review and meta-analysis. Prevent Med 2012; 55: 3-13.19. Golan M, Crow S. Targeting parents exclusively in the treatment of childhood obesity: Long-term results. Obes Res 2004; 12: 357-361.20. Golan M, Kaufman V, Shahar D. Childhood obesity treatment: Targeting parents exclusively v. Parents and children. Br J Nutr 2006; 95: 1008-1015. 21. Golley RK, Magarey AM, Baur LA, et al. Twelve-month effectiveness of a parent-led, family-focused weight-management program for prepubertal children: A randomized, controlled trial. Pediatrics 2007; 119: 517-525.22. Campbell M, Benton JM, Werk LN. 5-2-1 almost none: parent’ perceptions of changing health-related behaviors in their obese child. Perm J 2009; 13: 4-8.23. Staniford LJ, Breckon JD, Copeland RJ, Hutchison A. Key stakeholders’ perspectives towards childhood obesity treatment: a qualitative study. J Child Health Care 2011; 105: 230-244, 2011.24. Tanner MK. Empowering parents to fight childhood overweight. J Am Diet Assoc 2005; 105: 1416-1417.25. Alwan H, Viswanathan B, Williams J, et al. Association between weight perception and socioecenomic status among adults in the Seychelles. BMC Public Health 2010; 9; 467.26. Foster BA, Hale D. Perceptions of weight and health practices in Hispanic children: A mixed-methods study. Int J Pedatr 2015; doi.org/10.1155/2015/761515.
• 27. Black JA, Park M, Gregson J, Falconer CL, et al. Child obesity cut-offs as derived from parenteral perceptions: Cross-sectional questionnaire. Br J Gen Pract 2015; 65: 234-239.28. Towns N, D’auria J. Parenteral perceptions of their child’s overweight: An integrative review of the literature. J Pediatr Nurs 2009; 24: 115-130.29. Yardimci H, Hakli G, Çakıroglu FP, et al. The correlation between body conception and actual body mass index among adolescents: some variables and their role. Progr in Nutr 2016; 18: 222-230.30.Türkiye Beden Algısı Ağırlığı Araştırması (TBAA), T.C Sağlık Bakanlığı, Sağlığın Geliştirilmesi Genel Müdürlüğü, Ankara, 894 (2012).