BİR İLETİŞİM ARACI OLARAK MİZAH: SOSYAL MEDYADA SPOR TEMALI ‘CAPS’ KÜLTÜRÜ

Year 2018, Volume: 6 Issue: 15, 1020 - 1030, 28.11.2018

Yalçın Kahya

https://doi.org/10.33692/avrasyad.510079

Cited By: 6

Abstract

Gülme, farklı nedenlere bağlı olarak ortaya çıkan bir reflekstir. Mizah, gülmeye neden olan bu nedenlerden sadece biridir. Mizah bir yandan olayların komik, çelişkili ve alışılmadık yanlarını yansıtırken diğer yandan da insanı düşündürür ve güldürür. Bu yönüyle mizah, durumlar arasındaki çelişkilerin açığa çıkarılması pratiğine dayanmaktadır. Bu bağlamda mizahın en çok kullanıldığı alanlardan birini de sosyal medya oluşturmaktadır. Yeni iletişim teknolojileri insanlara, düşüncelerini ve eserlerini paylaşacakları olanaklar yaratan, paylaşım ve tartışmanın esas olduğu bir medya sunmaktadır. Sosyal medya olarak adlandırılan bu sanal ortam, kullanıcı tabanlı olmasının yanında kitleleri ve insanları bir araya getirmesi ve aralarındaki interaktif etkileşimi arttırması bakımından önem taşımaktadır. Özellikle sosyal medya kullanıcılarının düşüncelerini güldürmek, eleştirmek ve görüş bildirmek için aktardıkları elektronik araçlardan biri de “caps” olarak adlandırılan görsellerdir. Bu çalışmada özellikle spor konulu mizahi capslerin içerik ve söylem analizi yapılarak bu capslerin sosyal medyadaki açık ve kapalı işlevlerine dikkat çekilecektir. Sonuç olarak capsler; bazen amaçların araçsallaştırılması yolu ile ideolojik ve siyasi araç olarak kullanılır. Bazen de hem taraftar hem de karşı görüşle iletişim kurmanın bir yolu olarak kullanılmaktadır. Ayrıca capsler, çoğunlukla bireylerin yaşadıkları sorunlar karşısında çok kısa ve çarpıcı, dikkat çekici, ikna edici mizahi metinler ile sorunlarını dile getirmesine olanak sağlamaktadır. Capsler siyaset, spor, eğitim, şiddet vb. konulardaki sorunları mizah bir dil ve kelime oyunları ile post modern söylemleri de kullanarak yapı bozumuna uğratmaktadır.

Keywords

Gülme, Mizah, Sosyal Medya, Caps, Spor

References

• AKTAŞ, Ö. (2016) “Bir İletişim Yöntemi Olarak Caps/Memes”, İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 6 (14): 1-14.