Amaç: Bu araştırma COVID-19 tanısı alan hastalara bakım veren hemşirelerin merhamet yorgunluğu ve iş doyumu arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla planlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu araştırma Türkiye’deki bir üniversite hastanesinde görev yapan 182 hemşire ile gerçekleştirilmiştir. Verilerin toplanmasında “Kişisel Bilgi Formu”, “Merhamet Yorgunluğu Kısa Ölçeği” ve “Minnesota İş Doyum Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, t testi, varyans analizi (Anova) ve Pearson Korelasyon Testi kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırmada hemşirelerin Merhamet Yorgunluğu Kısa Ölçeği toplam puan ortalaması 61,81±23,80, Minnesota İş Doyum Ölçeği toplam puan ortalaması ise 3,12±0,57 olarak belirlenmiştir. Araştırmada kullanılan ölçek toplam puan ortalamaları arasında negatif yönde zayıf bir ilişki saptanmıştır (r=-470; p=0,000).
Sonuç: COVID-19 tanısı alan bireylere bakım veren hemşirelerin merhamet yorgunluğu ve iş doyumunun orta düzeyde olduğu görülmüştür. Merhamet yorgunluğu ile iş doyumu arasında ilişki olduğu ve merhamet yorgunluğu arttıkça, iş doyumunun azaldığı saptanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Mayıs 2022 |
Gönderilme Tarihi | 17 Eylül 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |