Simetrik Dimetilarjinin (SDMA): Yeni Bir Böbrek Biyobelirteci

Year 2019, Volume: 2 Issue: 4 - Suppl, 179 - 181, 30.12.2019

Neslihan Taşcene Yeliz Kaya , Tevhide Sel

Abstract

KBY başlıca yaşlı ve bazı ırk kediler olmak üzere tüm hayvanlarda önemli bir hastalıktır. Böbrek yetersizliğinde klinikbulguların ortaya çıkış süresi erken tanı için yeterli değildir. Böbrek kendini dengeleyebilen ve işlevinin %75’inikaybedene kadar görevini yerine getirmeye devam edebilen bir organ olduğu için klinik bulguların ortaya çıkmasıda ancak bu zamanda mümkündür. Maalesef bu durum tedaviyi zorlaştıran en önemli etkendir. Kreatinin Böbrekyetmezliği tanısında üreden bile daha önemli bir yere sahiptir; fakat kanda yükselmesi ancak böbrek fonksiyonunun%75’inin kaybolmasında ortaya çıkmaktadır. Dolayısıyla Kreatinin erken tanıda yardımcı bir parametre değildir. Yeniyeni keşfedilmeye başlanan ve çalışmalarda erken tanı için yer verilen yeni bir biyobelirteç mevcuttur: SimetrikDimetilarjinin (SDMA). SDMA ve böbrek fonksiyonu yüksek korelasyon içindedir. SDMA bir metillenmiş argininamino asididir. SDMA böbrekler tarafından atılır. Bu çalışmada kronik böbrek yetmezliği tanısı konmuş kedilere aitkan sonuçları karşılaştırılmıştır ve bazı hastalarda SDMA ile kreatinin karşılaştırılarak tanıdaki etkileri göz önündebulundurulmuştur. 10 yaşında melez dişi bir kediden alınan kan örneğinde SDMA, kreatinin ve BUN değerlerinebakılmıştır. SDMA değeri 15 μg/dL yani yüksek kreatinin (2.2 mg/dL) ve BUN (23 mg/dL) değerleri ise normal aralıklardaçıkmıştır. Bu bize Böbrek fonksiyonlarının çalıştığını ancak böbrek yetersizliğinin başlangıç aşamasında olduğunugöstermektedir. Burdan çıkarılabilecek sonuca göre SDMA ile Kreatinin artışı korelasyon içindedir ve SDMA yükseldikçeböbrek fonksiyonundaki kayıplar yüzde olarak artmaktadır ve zamanla Kreatininde yükselmesine neden olmaktadır.Daha ayrıntılı çalışmalar yaparak SDMA ile Kreatininin erken tanıdaki rolü ve böbrekle ilişkisi hakkında bilgi toplanabilir.

Keywords

Kreatinin, Kronik Böbrek Yetmezliği, SDMA

References

• Adalati R, Soyogul Gurer Ü, Cevikbas A, Johansson C. (2003).Investigation of the In Vitro Effect of Cefodizime onPolymorphonuclear Leucocyte Functions in ChronicRenal Failure Patients. Türk Mikrobiyol Cem Derg, 33:85-91.
• Braun JP, Lefebvre HP, Watson ADJ. (2008). Creatinine in theDog: A Review. Vet Clin Pathology, 32(4):162-179.
• Glorieux G, Neirynck N, Pletnick A, et al. (2016). Uraemictoxins: overview. In: Turner N, Lamiere N, Goldsmith DJ,et al, editors. Oxford textbook of clinical nephrology. 4thedition. Oxford (United Kingdom): Oxford University Press,p. 2161–73.
• Grauer G. (2016). Early diagnosis of chronic kidney diseasein dogs & cats: use of serum creatinine & symmetricdimethylarginine. Today’s Vet Pract, 6:68–72.
• Kielstein JT, Salpeter SR, Bode-Boeger SM, Cooke JP,Fliser D. (2006). Symmetric dimethylarginine (SDMA) asendogenous marker of renal function—a meta-analysis.Nephrol Dial Transplant; 21: 2446–2451.
• Nabity MB, Lees GE, Boggess MM, Yerramilli M, Obare E, RakitinA, Aguiar J, Relford R. (2015). Symmetric dimethylarginineassay validation, stability, and evaluation as a marker forthe detection of chronic kidney disease in dogs. J VetIntern Med, 29:1036–44.
• R, Robertson J, Clements C. (2016). SymmetricDimethylarginine: Improving the Diagnosis and Staging ofChronic Kidney Disease in Small Animals. Vet Clin SmallAnim, 46 941–960.
• Smeltzer SC, Bare B. (2000). Medical-Surgical Nursing. 9.Baskı, Lippincott, pp.1952-1972.Tanriverdi MH, Karadag A, Hatipoglu ES. (2010). ChronicKidney Failure. Konuralp Tip Dergisi, 2(2):27-32.