YENİ MEDYA KULLANIMI VE SİYASAL KATILIM: İSTANBUL ÖRNEĞİ

Year 2025, Volume: 16 Issue: 2, 920 - 938, 29.12.2025

Oğuz Han Öztay , Hasan Yurdakul

https://doi.org/10.54688/ayd.1751597

Abstract

Bu çalışma, yeni medya platformlarının siyasal katılım ve demokratikleşme sürecindeki rolü üzerine odaklanmaktadır. Araştırma, İstanbul’da yaşayan 18 yaş üstü bireyler arasında gerçekleştirilmiş olup, örneklem tabakalı örnekleme yöntemiyle belirlenmiştir. Nicel yöntemin benimsendiği çalışmada, 429 kişinin katılımıyla anket veri toplama tekniği kullanılarak veriler elde edilmiştir. Söz konusu veriler tematik ve betimsel analize tabi tutulmuş; katılımcıların medya kullanım pratikleri ile siyasal süreçlere katılımları arasındaki ilişki, demografik veriler bağlamında analiz edilmiştir. Bu çalışmada, elde edilen bulgulara göre özellikle katılımcıların tercih ettikleri platformlar, kullanım pratikleri ve içeriklerin siyasal katılım sürecinde etkili olduğu söylenebilir. Bulgular açısından, yeni medya platformlarının siyasal bilgiye erişimi artırsa da aktif siyasal katılımı teşvik etmede sınırlı kaldığı en önemli tespitlerden biri olmuştur. Bununla birlikte, siyasal ilgi düzeyi yüksek olan bireylerin yeni medya platformlarını siyasal katılım açısından daha bilinçli kullandığı görülürken, genel kitlenin daha çok pasif izleyici eğiliminde olması elde edilen diğer önemli bulgulardandır. Böylece, yeni medya platformlarının bireyler için yalnızca bir bilgilendirme aracı mı yoksa aktif bir katılım platformu mu olduğu sorusu gündeme gelmektedir.

Keywords

Siyasal İletişim , Yeni Medya Platformları , Siyasal Katılım , Medya Tüketimi , Gündem , Demokrasi

NEW MEDIA USE AND POLITICAL PARTICIPATION: THE CASE OF ISTANBUL

Abstract

This study focuses on the role of new media platforms in political participation and democratization. The research was conducted among individuals over 18 living in Istanbul, and the sample was determined using a stratified sampling method. The study adopted the quantitative method, and data were obtained using the survey data collection technique with the participation of 429 people. These data were subjected to thematic and descriptive analysis, and the relationship between the participants' media use practices and their participation in political processes was analyzed in the context of demographic data. According to the findings obtained in this study, the platforms, usage practices, and content preferred by the participants are especially effective in the political participation process. One of the most important findings is that new media platforms increase access to political information but are limited in encouraging active political participation. On the other hand, while individuals with a high level of political interest are seen to use new media platforms more consciously in terms of political participation, the fact that the general audience tends to be more passive viewers is another important finding. Thus, whether new media platforms are only an information tool or an active participation platform for individuals comes to the fore.

Keywords

Political Communication , New Media Platforms , Political Participation , Media Consumption , Agenda , Democracy

References

• Atabek, N. (2002). Kamuoyu, medya ve demokrasi. Kurgu Dergisi, 19(19), 223-238.
• Aziz, A. (1982). Toplumsallaşma ve kitle iletişim. A.Ü S.B.F ve Basın Yayın Yüksek Kurulu.
• Bakker, T. P., & De Vreese, C. H. (2011). Good news for the future? Young people, internet use, and political participation. Communication Research, 38(4), 451-470. https://doi.org/10.1177/0093650210381738
• Balcı, Ş., & Sarıtaş, H. (2016). Facebook ve siyasal katılım: 2014 yerel seçimleri araştırması. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 37, 511 - 535, https://doi.org/10.21563/sutad.187054
• Barlas, N. (2017). Si̇yasal ileti̇şi̇mde di̇ji̇talleşme: 24 Hazi̇ran 2018 Cumhurbaşkanliği seçi̇mleri̇ üzeri̇ne karşilaştirmali bi̇r Twitter anali̇zi̇. Electronic Journal of New Media, 5(3), 269-285. https://doi.org/10.17932/IAU.EJNM.25480200.2021/ejnm_v5i3006
• Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Doğu, B., İslamoğlu, G., & Aydemir, A. T. (2014). Siyasal iletişim sürecinde sosyal medya ve Türkiye’de 2011 genel seçimlerinde Twitter kullanımı. Bilig, 68, 59-96.
• Casemajor, N., Couture, S., Delfin, M., Goerzen, M., & Delfanti, A. (2015). Non-participation in digital media: Toward a framework of mediated political action. Media, Culture & Society, 37(6), 850-866. https://doi.org/10.1177/0163443715584098
• Chen, Z., & Chan, M. (2017). Motivations for social media use and impact on political participation in China: A cognitive and communication mediation approach. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 20(2), 83-90. https://doi.org/10.1089/cyber.2016.0174
• Copeland, L., & Feezell, J. T. (2017). The Influence of citizenship norms and media use on different modes of political participation in the US. Political Studies, 65(4), 805-823. https://doi.org/10.1177/0032321717720374
• Curran, J. (2017). Medya ve demokrasi: Yeniden değer biçme (S. İrvan, Çev.). S. İrvan (Ed.), Medya, Kültür, Siyaset (ss. 135-193). Pharmakon Yayınları.
• Demirhan, K. (2023). Sosyal medyada si̇yasal katilimin vatandaş paylaşimlari üzeri̇nden anali̇zi̇. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 54, 181-190. https://doi.org/10.30794/pausbed.1131654
• Dursunoğlu, İ. (2017). Sosyal medya ve si̇yasal davranış ili̇şki̇si̇. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22, 1579-1585.
• Fenton, N., & Barassi, V. (2011). Alternative media and social networking sites: The politics of individuation and political participation. The Communication Review, 14(3), 179-196. https://doi.org/10.1080/10714421.2011.597245
• Gillespie, T. (2010). The politics of ‘platforms’. New Media & Society, 12(3), 347-364. https://doi.org/10.1177/1461444809342738
• Güz, N. (2008). Kamuoyu araştırmalarının medyada yayımlanmasının etik ilkeleri. Z. Damlapınar (Ed.), Medya ve Siyaset (ss. 11-37). Eğitim Kitap Evi.
• Metin, O. (2016). Sosyal Medyanın Siyasal Toplumsallaşmaya Etkileri: Bir Alan Araştırması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 221-267.
• Nisbet, E. (2008). Medıa use, democratıc cıtızenshıp, and communıcatıon gaps in a developıng democracy. International Journal of Public Opinion Research, 20(4), 454-482.
• Özkan, A. (2006). Küreselleşme sürecinin medya ve kültür üzerindeki etkileri (Stratejik 15). TASAM.
• Öztay, O. H. (2022). Siyasal iletişim: 31 Mart 2019 yerel seçimleri özelinde bir değerlendirme. İletişim Çalışmaları Dergisi, 8(1), 99-130.
• Prior, M. (2005). News Vs. Entertainment: How Increasing Media Choice Widens Gaps in Political Knowledge and Turnout. American Journal of Political Science, 49(3), 577-592. https://doi.org/10.1111/j.1540-5907.2005.00143.x
• Savigny, H. (2002). Public Opinion, Political Communication anda the Internet. Polıtıcs, 22(1), 1-8.
• Şener, G., Emre, P. Ö., & Akyıldız, F. (2015). Türkiye’de Sosyal Medyanın Siyasi Katılıma Etkileri. Folklor/Edebiyat, 21(83), 75-98.
• Tolbert, C. J., & Mcneal, R. S. (2003). Unraveling the effects of the internet on political participation? Political Research Quarterly, 56(2), 175-185. https://doi.org/10.1177/106591290305600206
• Türk, G. D. (2013). Demokrasinin dördüncü kuvveti yeni medya teknolojileri. XVIII. Türkiye’de İnternet Konferansı, İNETD, 55-60.
• Ulusal, D., Özdemir, H. B. (2024). Siyasal iletişim aracı olarak sosyal medya: “Haydi Türkiye” seçim videosu üzerine bir incelem., Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD,) 10(2), s.35- 48.
• Yurdakul, H. (2016). Medya ve siyaset perspektifinden kamuoyu. Abant Kültrel Araştırmalar Dergisi, 1(2), 81-90.