Aristoteles’in etik anlayışı, “iyi olma” ve onun getireceği “mutluluk” üzerine kurulmuştur. Çünkü
yaşamın asıl amacı mutluluk (eudaimonia)’tur. Aristoteles, etiğinde en yüksek iyi’ye ve mutluluğa
nasıl ulaşılabileceğini sorgular. Fakat söz konusu olan, hem bireysel, hem de toplumsal bir
mutluluk’tur.
Bu çalışmada, Aristoteles’in etik anlayışını, bu anlayışı konumlandırdığı eyleme (praksis)alanına,
yaratma (poiesis) alanını da katarak, bireysel ve toplumsal olma özelliğini bünyesinde barındıran
tragedia ve sonucunda ortaya çıkan katharsis (arınma) konusundaki görüşleriyle birlikte
değerlendirmeye çalışacağız. Amacımız, Aristoteles’in etiğini oluşturan iyi ve mutlu insana ulaşma
yolunda, katharsis’in rolünü sorgulamak olacak.
Aristoteles Etik İyi Eudaimonia Poetika Tragedia Katharsis Mimesis
Aristotle’s ethical approach is based on being good and the happiness which will be brought by being
good since the main purpose of life is happiness (eudaimonia). Aristotle questions how to achieve the
highest good and happiness in his ethics. However, the happiness in question is both individual and a
social happiness.
In this study, we will try to discuss Aristotle’s ethical approach; adding the field of creation (poiesis) to the
field of action (praxis) where he positions this understanding, together with tragedia that embodies the
feature of being individual and social and catharsis (purification) that emerges in result of this process.
Our aim will be to question the role of catharsis on the way to reach the good and happy person that
the ethics of Aristotle makes up on it.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles (Double blind peer reviewed and open to be indexed) |
Authors | |
Publication Date | June 21, 2018 |
Submission Date | December 28, 2017 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 4 Issue: 7 |
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)