Turkish, English, Arabic and Russian Basic Vocabulary Verbs that Require Noun Case Suffixes and How to Teach Them

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 2, 17 - 54, 30.09.2018

Hüseyin Polat

Öz

Vocabulary frequencies of the actions taken in the basic vocabulary in Turkish, English, Arabic and Russian have been determined by scanning the relevant sources. Some of the searched sources indicate vocabulary prevalence as well as the word frequency. Some sources have regarded the acts that take the form of suffixes such as sufficiency, de-interception and passivity as separate acts. For the determination of basic vocabulary in Turkish the word lists of Göz (2003), Karadağ (2005), Kurudayıoğlu (2005), Süleymanoğlu (2014), Keklik (2009) Ölker (2011) was used; in English the basic vocabulary list prepared by Cucera and Francis was used; in Russian a list of authors such as Пляшевкая, Шаров, Lennart Поляков and Шайкевич were used and finally in Arabic works of the authors such as Tim Buckwalter and Dilworth Parkinson, Abdul Razak, Al-Batal, Ricks and Moser were used. However, although not listed in the basic vocabulary list, the verbs identified by other frequently used sources have also been added to the lists in this study. Expert opinions were taken in the application section of the study and 1436 verbs were determined. The created verb list was given to 200 English, Arabic and Russian native speakers who have been learning Turkish and they were required to translate the Turkish noun suffixes into their mother tongues. In addition, it has been observed for the individuals in the research universe to use wrong noun suffixes in the Turkish written and verbal

expressions and studies have been done to determine the causes of these
errors. In accordance with this aim, 200 written expression papers of the
subjects who were studying Turkish in TÖMER were examined and the
oral expression skills of each student from each foreign language group
was evaluated. As a result of the research, it has been determined that the
suffixes of Turkic names are not fully understood by the individuals
entering into the native language research universe. The reason for this is
that the languages in the research universe belong to the language
families different than Turkish.

Anahtar Kelimeler

Turkish Teaching, Adverbs, Foreign Language, Verbs, Verb List

Türkçe, İngilizce, Arapça ve Rusçadaki Temel Söz Varlığına Giren Fiillerin Gerektirdiği Ad Durum Ekleri ve Öğretimi

Öz

Türkçe, İngilizce, Arapça ve Rusçada temel söz varlığına
giren fiillerin kelime sıklıkları ilgili kaynaklar taranarak tespit edilmiştir.
Taranan kaynaklardan bazıları kelime sıklığının yanı sıra kelime yaygınlığını
da belirtmişlerdir. Bazı kaynaklar ise yeterlilik, işteş, edilgenlik gibi yapım
ekleri alan fiilleri ayrı birer fiil olarak kabul etmiştir. Temel söz varlığını
tespit ederken Türkçe için Göz (2003), Karadağ (2005), Kurudayıoğlu (2005),
Süleymanoğlu (2014), Keklik (2009) ve Ölker’in (2011) hazırlamış oldukları temel
söz listesinden yola çıkılmıştır. İngilizce için Cucera ve Franscis tarafından
hazırlanan temel söz listesi göz önünde bulundurulmuştur. Rusça kelime listesi
için Пляшевкая ve Шаров (2009), Lennart (1993), Поляков (1999), Шайкевич (2008)
gibi yazarların hazırlamış oldukları listeler, Arapça kelime listesi için ise Tim
Buckwalter ve Dilworth Parkinson, Abdul Razak, Al-Batal, Ricks, Moser gibi
yazarların hazırlamış oldukları eserler temel alınmıştır. Ancak temel söz
listesinde bulunmamasına rağmen sık kullanıldığı diğer kaynaklar tarafından
tespit edilen fiiller de bu çalışmadaki listeye eklenmiştir. Araştırmanın uygulama
bölümünde uzman görüşleri de alınarak 1436 fiil belirlenmiştir. Oluşturulan
fiil listesi anadili İngilizce, Arapça, Rusça olan ve Türkçe öğrenen 200 bireye
verilerek karşılarına anadillerindeki isimlere yükledikleri ad durum eklerini
yazmaları istenmiştir. Ayrıca araştırmanın çalışma grubunda yer alan bireylerin
Türkçe yazılı ve sözlü anlatımlarında ad durum eklerinde yapmış oldukları yanlışlar
ve bu yanlışların nedenlerini tespit etmeye yönelik çalışmalar yapılmıştır. Bu
amaç doğrultusunda TÖMER’lerde Türkçe öğrenen araştırmaya konu olan bireylerin
200 adet yazılı anlatım kağıdı incelenmiş ve her bir yabancı dil grubundan
yirmişer kişinin sözlü anlatım becerisi değerlendirilmiştir. Araştırma
sonucunda Türkçedeki ad durum eklerinin anadili araştırmanın çalışma grubuna giren
bireyler tarafından tam olarak kavranılamadığı tespit edilmiştir. Bunun nedenin
ise araştırma grubundaki dillerin Türkçe dışındaki dil ailelerinden oldukları
sonucuna varılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Türkçe öğretimi, ad durum ekleri, yabancı dil, fiiller

Kaynakça

• Abdul Razak, Z. R. (2011). Modern Media Arabic: A Study Of Word Frequency İn World Affairs And Sports Sections İn Arabic Newspapers (Doctoral dissertation). University of Birmingham, Birmingham, UK.
• Aksan, Doğan (1998). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. Türk Dil Kurumu Yayınları. Ankara.
• Aksoy, Ömer Âsım (1936). Bir Dili Öğrenmek İçin En Lüzumlu Kelimeler ve Bu Kelimelerin Belirtme Usulü. Gaziantep Halkevi Dil, Edebiyat, Tarih Şubesi Yayınları. Gaziantep.
• Al-Batal, M. (2006). Playing with words: Teaching vocabulary in the Arabic curriculum. In K. Wahba, L. England, & Z. Taha, Handbook for Arabic Language Teaching Professionals in the 21st Century (pp. 331–344). Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
• Alderson, J. C. (2007). Judging the Frequency of English Words. Applied Linguistics, 28(3), 383–409. doi:10.1093/applin/amm024 Aşık, Ufuk (2007). Yabancılar İçin Temel Türkçe Sözcük Varlığının Oluşturulması, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
• Bailey, E. M. (No date). A list of Modern Arabic Words. Cairo: Nile Mission Press.
• Baş, Bayram (2006). 1985–2005 Yılları Arasında Çocuk Edebiyatı Sahasında Yazılmış Tahkiyeli Metinlerin Söz Varlığı Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Buckwalter, T. and Dilworth Parkinson. 2011. A Frequency Dictionary of Arabic: Core Vocabulary For Learners. London: Routledge. Chujo, K. and Michael Genung. 2004. Comparing The Three Specialized Vocabularies Used in ‘Business English”, TOEIC, and British National Corpus spoken business communications. Practical English Studies 11: 49-63.
• Davies, M., & Gardner, D. (2010). Frequency dictionary of American English: word sketches, collocates, 177 and thematic lists. London: Routledge.
• Dolunay, Salih Kürşad (2009). İlköğretim İkinci Kademede Zaman Ekleri ve Fonksiyonlarının Öğretimi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Dolunay, Salih Kürşad (2012). Türkçe ve Dil Bilgisi Öğretiminde Sıklık Çalışmalarının Yeri. Gazi Türkiyat. Sayı 10. İçinde: 81-79. Göz, İlyas (2003). Yazılı Türkçenin Kelime Sıklığı Sözlüğü. Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
• Graves, Michale F. (1989). A Quantitative and Qualitative Study of Elementary School Children’s Vocabularies. Journal of Educational Research 82 March-April (4) 302-309).
• Harit, Ömer (1971). Kelime Hazinesi Araştırması. MEB Planlama Araştırma ve Koordinasyon Dairesi Yayını. Ankara.
• İnce, Halide Gamze (2006). Türkçede Kelime Öğretimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bolu.
• Karadağ, Özay (2005). İlköğretim Birinci Kademe Öğrencilerinin Kelime Hazinesi Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Fakültesi. Ankara.
• Keklik, Saadettin (2009) On Bir Yaşına Kadar Çocukta Dil Edinimi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Kirca, Nesrin Zengin (1992). İlkokulun Dört ve Beşinci Sınıflarında Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Üzerine Araştırmalar:1 Türkçe Ders Kitapları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
• Koçak, Hikmet (1999). Sağlık Meslek Lisesi Öğrencilerinin Kelime Hazinesi ile İlgili Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
• Korkmaz, Zeynep (2003). Türkiye Türkçesi Grameri: Şekil Bilgisi, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Kurudayıoğlu, Mehmet (2005). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Kelime Hazinesi Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Kuş, Bahri (2015). Ters Dizim Sözlüklerinin Türk Dili Çalışmalarındaki Yeri ve Önemi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü (TAED), Erzurum. (İçinde:103-115).
• Landau, Jacob M. (1959). A Word Count of Modern Arabic Prose. New York: American Council of Learned Societies.
• Lennart, Lönngren (1993). The Frequency Dictionary of Modern Russian, Studia Slavica Upsaliensia, Uppsala.
• Maccariouse, E. and R. Rummuny (1968). Word count of Elementary Modern Literary Arabic Text books. An Arbor: University of Michigan. Maccariouse, E. and R. Rummuny (1968). Word count of Elementary Modern Literary Arabic Text books. An Arbor: University of Michigan. Milton, J. (2007). Lexical profiles, learning styles and the construct validity of lexical size tests. In H. 185Daller, J. Milton, & J. Treffers-Daller (Eds.), Modelling and Assessing Vocabulary Knowledge (pp. 47–58). Cambridge: Cambridge University Press.
• Moser, J. N. (2013). Bringing the lexical approach to TAFL: Evaluating the primary lexicon in part one of the Al-Kitaab fii ta'allum al-'arabiyya Arabic as a foreign language textbook series. (Master's Thesis), University of Arizona. Nation, I.S.P. (2001). Learning Vocabulary in Another Language. Cambridge University Press, United Kingdom. Nelson, M.B., and Richard West. 2000. Corpus-based Study of the Lexis of Business English and Business English Teaching Materials. University of Manchester.
• Ölker, Gökhan (2011a). Yazılı Türkçenin Kelime Sıklğıı Sözlüğü (1945-1950) Arası. Yayımlanmış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya.
• Ölker, Gökhan (2011b). Yazılı Türkçenin Kelime Sıklğıı Sözlüğü. Kömen Yayınları, Konya. Özcan, Emrah (2006). Başlangıç Düzeyde Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Sözlükçe Çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
• Pıerce, Joe E. (1960). Türkçe Kelime Sayımı. MEB Yayım Müdürlüğü Basılı Eğitim Malzemeleri Hazırlama Merkezi. Ankara. Robert Stephen Ricks, M.A. (2015). The Development Of Frequency-Based Assessments Of Vocabulary Breadth And Depth For L2 Arabic, submitted to the Faculty of the Graduate School of Arts and Sciences of Georgetown University.
• Schmitt, N. (2010). Researching Vocabulary: A Vocabulary Research Manual. New York: Palgrave Macmillan.
• Süleymanoğlu, Hayriye Memoğlu (2006). Türkçenin Ters Sıklık Sözlüğü. Kurmay Basım Yayın Dağıtım, Ankara.
• Süleymanoğlu, Hayriye Memoğlu (2014). Türkçenin Sıklık Sözlüğü:Edebi Eserlerde Sık Kullanılan Sözcükler. Hatipoğlu Yayınevi, Ankara.
• Tekcan, A.İ., Göz İ., Yalçın S., Akırmak Ü., Serbest S., Fırat C., Rodoplu S. (2002). Türk Psikoloji Dergisi. Yazılı Türkçenin Kelime Sıklığı. Aralık 2002. Cilt 17. Sayı 50.
• Yazı, Zafer (2005). Orta Öğretim 10. Sınıf öğrencilerinin Kelime Hazinesi Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Yiğittürk, Hasan (2005). Orta Öğretim 9. Sınıf öğrencilerinin Kelime Hazinesi Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Ляшевская, О. Н., Шаров, С. А. (2009). Новый частотный словарь Русской лексики, Mosokva.
• Пляшевкая, О. Н., Шаров, С. А. (2009). Частотный словарь современно русской лексики, Москава.
• Поляков, А. Е. (1999). “Электронный словарь языка писателя (на примере языка А.С. Грибоедова)” Труды Международного семинара Диалог–99 по компьютерной лингвистике и ее приложениям. Таруса.
• Шайкевич А. Я., Андрющенко В. М., Ребецкая Н.А. (2008). Статистический словарь языка русской газеты (1990–е годы).